با دید جزئی نگر می توان گفت مطالبه طلب با وجه تفاوت دارد و مطالبه وجه برای خود پول به کار می رود اما طلب ممکن است هم پول باشد و هم غیر از آن. در هر حال با چشم پوشی می توان گفت این دو یکسان به کار می روند.
وقتی که ما وجه یا پولی را از کسی طلب داریم؛ اگر مبلغ طلب بیشتر از ۲۰ میلیون تومان باشد؛ می توانیم از طریق دادگاه مطالبه کنیم و اگر ۲۰ میلیون تومان یا کمتر از آن باشد باید در شورای حل اختلاف مطالبه طلب کنیم.
تعهدات پولی این خاصیت را دارند که می توان در صورت تاخیر کردن در پرداخت توسط بدهکار، از دادگاه خواست که هماهنگ با کاهش ارزش پول حکم به پرداخت خسارت بدهد. یعنی به نرخ روز حساب شوند همچنان که در مورد مهریه نیز به نرخ روز حساب می شود.
برای مثال اگر شما طلبکار مبلغی پول در سال ۱۳۹۸ بوده اید و حالا در سال ۱۴۰۰ آن را مطالبه می کنید با توجه به شرایطی، دادگاه این کاهش ارزش پول را هم حساب می کند.
اگر چه باید دقت کنیم این کاهش ارزش پول یا خسارت تاخیر تادیه از وقتی حساب می شود که فرد آن طلب را مطالبه کرده باشد.
گفتیم که فرد در مطالبه طلب و پول خود می تواند با شرایطی خسارت تاخیر تادیه را نیز دریافت کند اما از چه زمانی این خسارت به طلبکار تعلق می گیرد؟ باید گفت از زمانی که فرد وجه را مطالبه می کند که بهترین راه مطالبه هم ارسال اظهار نامه است حتی اگر طرح دعوا نشد با ارسال اظهار نامه می توان مطالبه را به صورت رسمی انجام داد تا بعدها در صورت اقامه دعوا از زمان ارسال آن اظهار نامه خسارت مطالبه شود.