ابعاد حقوقی جرم آدم ربایی
انتقال شخص از مکانی به مکان دیگر بدون رضایت او با زور، تهدید یا فریب، آدم ربایی نامیده می شود. عموم مردم فکر می کنند آدم ربایی جرمی است که در شرایط سخت اتفاق می افتد و به راحتی انجام نمی شود. در حالی که اینطور نیست و این جنایت حتی در شرایطی که مردم تصور نمی کنند نیز می تواند اتفاق بیفتد.
طهماسبی دادستان کل دیوان عالی کشور در خصوص مجازات قانونی جرم آدم ربایی اظهار داشت: طبق ماده ۶۲۱ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۷۵ هرکس به قصد مطالبه وجه یا مال یا با قصد انتقام یا به هر منظور دیگر به هر نحو دیگری سرقت یا مخفی کردن شخص یا شخص دیگری به حبس از 5 تا 15 سال محکوم خواهد شد. در صورتی که فرد ربوده شده کمتر از 15 سال سن داشته باشد یا آدم ربایی توسط وسایل نقلیه انجام شود یا قربانی (قربانی یا قربانی جنایت) به شدت یا با اعتبار مجروح شده باشد، مرتکب به حداکثر مجازات محکوم می شود و در صورتی که جرایم دیگر مرتکب می شود، مجازات آن جرم محکوم است. یعنی اگر فرد ربوده شده کمتر از 15 سال سن داشته باشد یا آدم ربایی با وسیله نقلیه انجام شود و یا مقتول از نظر جسمی، شرافتی یا آبروی باشد، مرتکب به حداکثر 15 سال حبس محکوم می شود.
وی در خصوص انواع آدم ربایی که در ماده 621 قانون مجازات اسلامی مصوب 1375 آمده است، گفت: به جای دیگری ببرید. صورت دوم تهدید است یعنی شخص را تهدید می کنند که اگر به فلان مکان نیاید با او برخورد می شود و اگر فردی به آن مکان بیاید آدم ربا نیز محسوب می شود.
طهماسبی ادامه داد: همچنین در این ماده قانونی با حیله و فریب دیگری به مکانی خاص اشاره شده است. مثلاً شخصی با شخص دیگری که برای گرفتن وام خود به آدرس خاصی مراجعه می کند تماس می گیرد و بعد مشخص می شود که شخص را به آنجا کشانده و کتک زده است که این امر آدم ربایی محسوب می شود.
وکیل دیوان عالی کشور در خصوص شرایط وقوع جرم آدم ربایی گفت: مردم توجه داشته باشند که ممکن است ناخودآگاه متهم به ارتکاب جرم آدم ربایی شوند و با اشد مجازات مواجه شوند. باید گفت در مورد جرم آدم ربایی بیش از یک ماده قانونی نداریم که همان ماده 621 قانون مجازات اسلامی مصوب 1375 است.
وی افزود: شاید تصور جامعه این باشد که اگر شبانه شخصی به قصد آزار و اذیت وارد خانه دیگری شود و این شخص را با دست و پای بسته و وسیله نقلیه به خرابه ای در باغ یا بیابان برده و مخفی کند، او مرتکب جرم آدم ربایی شده است و قانونگذار او را به 5 تا 15 سال حبس محکوم کرده است، در صورتی که اینطور نیست، اگر شخصی برخلاف میل خود شخص دیگری را حتی چند متر جابه جا کند، جرم آدم ربایی دارد. به راحتی رخ داده و فرد متهم به این جرم سنگین خواهد شد.
طهماسبی افزود: به عنوان نمونه اخیراً پرونده ای در دیوان عالی کشور تشکیل شد که در آن فردی اقدام به آزار و اذیت یک زن کرده و برادر وی شخصاً بین فرد مزاحم و خواهرش تماس تلفنی برقرار کرده است. مزاحم سپس سوار موتور سیکلت می شود و آن را در چند متری می برد و در آنجا با هم برخورد می کنند و سپس طرف مقابل شکایت می کند. در این مورد درگیری و ضرب و شتم بسیار کم بود و با کمی پول حل می شد و ضارب تصور می کرد که اتهامش فقط زدن ضرب و جرح بوده است اما به محض اینکه شخص را برخلاف میل خود به جای دیگری منتقل می کنند. او متهم به آدم ربایی است. در این پرونده این فرد به 8 سال زندان محکوم شد. به گزارش مهداد، دادستان کل دیوان عالی کشور در ادامه تاکید کرد: مردم توجه داشته باشند که در جرایم تجاوز به عنف به ویژه کودکان به اشد مجازات خواهند رسید. به عنوان مثال، طبق یک پرونده اخیر در دیوان عالی کشور، فردی به زور کودکی را از کوچه به حیاط خانه خود برده است. قانون مجازات اسلامی مصوب 1375 او را به جرم آدم ربایی مجرم شناخته و به 10 سال زندان محکوم شد. وی افزود: همچنین به عنوان مثال در موردی دیگر فردی با فرد دیگری تماس می گیرد و به بهانه پرداخت بدهی خود از او می خواهد به فلان محل بیاید و سپس او را کتک می زند. این فرد فکر می کند که فقط کتک زده است و ممکن است خود را برای مجازات قانونی ضرب و شتم آماده کرده باشد، اما نمی داند که قانون می گوید اگر شخصی با ترفند دیگری فردی را بدزدد، قانون آن را آدم ربایی می داند.
طهماسبی گفت: اگر فردی فقط از قربانی ربوده شده توسط دیگری مراقبت کند، پرونده ای در دیوان عالی کشور تشکیل شده است که در آن دو ایرانی یک نفر و یک تبعه افغانستانی ربوده شده را ربوده اند. ساختمانی را نگهبانی کردند، نگهداری و آب و غذا را به او سپردند. در این مورد، شخصی که از قربانی مراقبت می کرد، مانند افرادی که تلاش می کردندبرای ربودن فرد، به جرم آدم ربایی به ۵ سال تا ۱۵ سال حبس محکوم خواهد شد.