مجموعه قوانین حاکم بر روابط افراد جامعه را می توان حقوق شهروندی نامید. این حقوق متعلق به افرادی است
که «تابعیت» یک کشور را دارند. صرف نظر از رنگ، قومیت، نژاد، مذهب و طبقه اجتماعی.
اتباع هر کشور دارای حقوق و وظایفی هستند که در قالب قوانین مدون تصویب و برای اجرا به نهادها و دستگاه های اجرایی ابلاغ می شود.
اگر چه به ساکنان یک شهر شهروند نیز گفته می شود، اما این اصطلاح و حقوق مربوط به آن منحصراً زمانی به کار می رود که بخواهیم حقوق و منافع گروه خاصی از ساکنان یک کشور را درک و تشخیص دهیم. حقوق شهروندی را می توان مجموعه ای از قوانین حاکم بر روابط افراد جامعه نیز تعریف کرد. حقوق شهروندی یک حق ذاتی بشر است. این حقوق نیز غیر قابل انتقال و غیر قابل تقسیم هستند; به گونه ای که عناصر آن برای یکدیگر ضروری هستند. حال سوال این است که حقوق شهروندی به چه کسانی اعطا می شود؟ برای پاسخ به این سوال ابتدا مفهوم شهروند را بیان می کنیم. به گفته برخی کارشناسان، شهرنشینان زمانی به «شهروند» ارتقا می یابند که به حقوق یکدیگر احترام بگذارند و نسبت به جامعه مسئولانه رفتار کنند. نکته قابل توجه در این مورد این است که افرادی به شهروندانی تبدیل می شوند که دارای “شهروندی” یک کشور هستند. حقوق شهروندی نیز متعلق به شهروندان یک کشور صرف نظر از رنگ، قومیت، نژاد، مذهب و طبقه اجتماعی است.
در کشور ما نیز مسلمان بودن شرط برخورداری از حقوق شهروندی نیست. این حقوق در واقع رنگ و بوی ملی دارد و به صفات مذکور مانند رنگ، قومیت، نژاد، مذهب و طبقه اجتماعی مربوط نمی شود.
برخی از حقوق شهروندی مندرج در قانون اساسی عبارتند از:
تربیت بدنی و آموزش رایگان برای همه در تمام سطوح و تسهیل آموزش عالی.
مشارکت عمومی در تعیین سرنوشت سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی.
تامین نیازهای همه جانبه افراد و ایجاد امنیت قضایی عادلانه برای همه و حقوق برابر در برابر قانون.
زبان و خط رسمی و رایج مردم ایران فارسی است. بنابراین اسناد رسمی، مکاتبات، متون و کتب رسمی باید به زبان و خط فارسی باشد، اما استفاده از گویش های محلی و قومیتی در مطبوعات و رسانه های گروهی و تدریس آنها در مدارس در کنار زبان فارسی آزاد است.
مردم ایران از هر قوم و قبیله از حمایت قانون یکسان برخوردارند و رنگ و نژاد و زبان و مانند اینها امتیازی نخواهند داشت.
همه مردان و زنان از حمایت یکسان قانون برخوردارند.
حیثیت، جان، مال، مسکن و شغل اشخاص مصون از تعرض و محفوظ است، مگر اینکه در قانون ترتیب دیگری مقرر شده باشد.
تفتیش عقاید ممنوع است و هیچ کس را نمی توان به صرف داشتن نظر تحت تعقیب قرار داد.
در نهایت حقوق شهروندی یکی از اساسی ترین و اساسی ترین حقوق افراد است که بدون آن شخصیت شهروندی شکل نمی گیرد.
در واقع حقوق شهروندی وظایف و مسئولیت ها را در میان افراد جامعه تعریف می کند و افراد را قادر می سازد تا در تغییرات اجتماعی مشارکت و همزیستی داشته باشند.
باید در نظر داشت که مشارکت شهروندان در اداره شهرها موجب ثبات، ثبات و تداوم قوانین و مقررات جامعه و در نتیجه مسئولیت پذیری بیشتر می شود و اگر این مشارکت با آگاهی از قوانین و مقررات همراه باشد. ، قطعا موثرتر خواهد بود.
آگاهی از حقوق و تکالیف شهروندی نیز زمینه تکالیف متقابل شهروندان و مسئولان را فراهم می کند.
مسائل مهم مربوط به حقوق شهروندی
از جمله موضوعات و موضوعاتی که در حوزه حقوق شهروندی مطرح می شود، حقوق شهروندی و کودکان است. حقوق شهروندی و زنان؛ حقوق شهروندی به عنوان مشتری؛ حقوق شهروندی، بهداشت و محیط زیست؛ حقوق شهروندی و سازمان های مردم نهاد (نظریه مترقی رئیس قوه قضاییه آیت الله رئیسی در خصوص مداخلات اجتماعی سازمان های مردم نهاد به ویژه در قوه قضاییه)؛ شهرداری ها، شوراهای شهر و محله و حقوق شهروندی؛ حقوق شهروندی و فرهنگ آپارتمان نشینی؛ حقوق شهروندی بازرگان و رعایت حقوق خیابانی و حقوق شهروندی نیاز به زیرساخت ها و تغییر در رفتارها یا سرگرمی ها را در کلام ذکر کرد.
همچنین نظارت و تذکر به شهروند مسئول در چارچوب حقوق شهروندی با الهام از موضوع امر به معروف و نهی از منکر. حقوق شهروندی با محوریت حقوق اقتصادی و رویکرد مشارکت مردمی (ایجاد نهاد ملی برای ادغام و تقویت رفتارهای مثبت اجتماعی) مانند عدم خرید کالای خاص و مطالبه جمعی برای موضوعی خاص مانند اعتراض جمعی به کار. برخی از اتحادیه ها یا صحنه های ورزشی یا ممنوعیت بزرگ در مورد موضوعی مانند طرح بی خدا 2030 یا عمومیج ممنوعیت هماهنگی قیمت تلفن برای افزایش قیمت، نوسانات بازار و تصمیم گیری خارج از شبکه و … به منظور ایجاد تعادل در بازار به منظور کمک به دولت. موضوع دیگری است که در حوزه حقوق شهروندی قابل بررسی است.
مجموعه قوانین حاکم بر روابط افراد جامعه را می توان حقوق شهروندی نامید. این حقوق متعلق به افرادی است
که «تابعیت» یک کشور را دارند. صرف نظر از رنگ، قومیت، نژاد، مذهب و طبقه اجتماعی.
اتباع هر کشور دارای حقوق و وظایفی هستند که در قالب قوانین مدون تصویب و برای اجرا به نهادها و دستگاه های اجرایی ابلاغ می شود.
اگر چه به ساکنان یک شهر شهروند نیز گفته می شود، اما این اصطلاح و حقوق مربوط به آن منحصراً زمانی به کار می رود که بخواهیم حقوق و منافع گروه خاصی از ساکنان یک کشور را درک و تشخیص دهیم. حقوق شهروندی را می توان مجموعه ای از قوانین حاکم بر روابط افراد جامعه نیز تعریف کرد. حقوق شهروندی یک حق ذاتی بشر است. این حقوق نیز غیر قابل انتقال و غیر قابل تقسیم هستند; به گونه ای که عناصر آن برای یکدیگر ضروری هستند. حال سوال این است که حقوق شهروندی به چه کسانی اعطا می شود؟ برای پاسخ به این سوال ابتدا مفهوم شهروند را بیان می کنیم. به گفته برخی کارشناسان، شهرنشینان زمانی به «شهروند» ارتقا می یابند که به حقوق یکدیگر احترام بگذارند و نسبت به جامعه مسئولانه رفتار کنند. نکته قابل توجه در این مورد این است که افرادی به شهروندانی تبدیل می شوند که دارای “شهروندی” یک کشور هستند. حقوق شهروندی نیز متعلق به شهروندان یک کشور صرف نظر از رنگ، قومیت، نژاد، مذهب و طبقه اجتماعی است.
در کشور ما نیز مسلمان بودن شرط برخورداری از حقوق شهروندی نیست. این حقوق در واقع رنگ و بوی ملی دارد و به صفات مذکور مانند رنگ، قومیت، نژاد، مذهب و طبقه اجتماعی مربوط نمی شود.
برخی از حقوق شهروندی مندرج در قانون اساسی عبارتند از:
تربیت بدنی و آموزش رایگان برای همه در تمام سطوح و تسهیل آموزش عالی.
مشارکت عمومی در تعیین سرنوشت سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی.
تامین نیازهای همه جانبه افراد و ایجاد امنیت قضایی عادلانه برای همه و حقوق برابر در برابر قانون.
زبان و خط رسمی و رایج مردم ایران فارسی است. بنابراین اسناد رسمی، مکاتبات، متون و کتب رسمی باید به زبان و خط فارسی باشد، اما استفاده از گویش های محلی و قومیتی در مطبوعات و رسانه های گروهی و تدریس آنها در مدارس در کنار زبان فارسی آزاد است.
مردم ایران از هر قوم و قبیله از حمایت قانون یکسان برخوردارند و رنگ و نژاد و زبان و مانند اینها امتیازی نخواهند داشت.
همه مردان و زنان از حمایت یکسان قانون برخوردارند.
حیثیت، جان، مال، مسکن و شغل اشخاص مصون از تعرض و محفوظ است، مگر اینکه در قانون ترتیب دیگری مقرر شده باشد.
تفتیش عقاید ممنوع است و هیچ کس را نمی توان به صرف داشتن نظر تحت تعقیب قرار داد.
در نهایت حقوق شهروندی یکی از اساسی ترین و اساسی ترین حقوق افراد است که بدون آن شخصیت شهروندی شکل نمی گیرد.
در واقع حقوق شهروندی وظایف و مسئولیت ها را در میان افراد جامعه تعریف می کند و افراد را قادر می سازد تا در تغییرات اجتماعی مشارکت و همزیستی داشته باشند.
باید در نظر داشت که مشارکت شهروندان در اداره شهرها موجب ثبات، ثبات و تداوم قوانین و مقررات جامعه و در نتیجه مسئولیت پذیری بیشتر می شود و اگر این مشارکت با آگاهی از قوانین و مقررات همراه باشد. ، قطعا موثرتر خواهد بود.
آگاهی از حقوق و تکالیف شهروندی نیز زمینه تکالیف متقابل شهروندان و مسئولان را فراهم می کند.
مسائل مهم مربوط به حقوق شهروندی
از جمله موضوعات و موضوعاتی که در حوزه حقوق شهروندی مطرح می شود، حقوق شهروندی و کودکان است. حقوق شهروندی و زنان؛ حقوق شهروندی به عنوان مشتری؛ حقوق شهروندی، بهداشت و محیط زیست؛ حقوق شهروندی و سازمان های مردم نهاد (نظریه مترقی رئیس قوه قضاییه آیت الله رئیسی در خصوص مداخلات اجتماعی سازمان های مردم نهاد به ویژه در قوه قضاییه)؛ شهرداری ها، شوراهای شهر و محله و حقوق شهروندی؛ حقوق شهروندی و فرهنگ آپارتمان نشینی؛ حقوق شهروندی بازرگان و رعایت حقوق خیابانی و حقوق شهروندی نیاز به زیرساخت ها و تغییر در رفتارها یا سرگرمی ها را در کلام ذکر کرد.
همچنین نظارت و تذکر به شهروند مسئول در چارچوب حقوق شهروندی با الهام از موضوع امر به معروف و نهی از منکر. حقوق شهروندی با محوریت حقوق اقتصادی و رویکرد مشارکت مردمی (ایجاد نهاد ملی برای ادغام و تقویت رفتارهای مثبت اجتماعی) مانند عدم خرید کالای خاص و مطالبه جمعی برای موضوعی خاص مانند اعتراض جمعی به کار. برخی از اتحادیه ها یا صحنه های ورزشی یا ممنوعیت بزرگ در مورد موضوعی مانند طرح بی خدا 2030 یا عمومیج ممنوعیت هماهنگی قیمت تلفن برای افزایش قیمت، نوسانات بازار و تصمیم گیری خارج از شبکه و … به منظور ایجاد تعادل در بازار به منظور کمک به دولت. موضوع دیگری است که در حوزه حقوق شهروندی قابل بررسی است.