حضانت چیست؟


| شرایط حضانت در قانون و حضانت طفل چیست؟

ارسال شده توسط: مدیر سایت در دسته بندی: دعاوی خانوادگی، مقاله

حضانت یکی از واژگان و همچنین مسائل مهمی است که در دعاوی خانوادگی و حقوق خانوادگی مطرح می شود و به طور خلاصه به معنای حقوق و تکالیفی است که در حضانت فرزند ذکر شده است.

حضانت در واقع به معنای مراقبت از کودک است که جسمی، روحی، معنوی و مادی است.

در قانون مدنی ایران، حضانت هم حق و هم تکلیف والدین است، یعنی پدر و مادر حق حضانت فرزندان خود را دارند، در حالی که مواظبت از فرزندان و رشد آنها وظیفه آنهاست. یک قدم بردار

قوانین حضانت

کودک به عنوان بی دفاع ترین فرد در یک جامعه به محیطی طبیعی و مناسب برای رشد و رفاه نیاز دارد. قرار گرفتن در این محیط که کنوانسیون حقوق کودک آن را خانواده نامیده است، حق طبیعی هر کودک است. زیرا نه تنها پناهگاه امنی برای او فراهم می کند، بلکه رشد فکری و شخصیتی او در شرایط بهتری شکل می گیرد و با احساسی به نام شادی مواجه می شود. بر این اساس برای حمایت از نهاد خانواده قوانینی در قوانین ایران در خصوص کودکان وضع شده است که از آن به عنوان قوانین حضانت کودک یاد می شود.

قانون حضانت

حضانت در لغت به معنای تربیت و مراقبت از کودک است. مواد 47-40 قانون جدید حمایت از خانواده و 1179-1168 قانون مدنی به وضوح در مورد مراقبت و تربیت کودک صحبت می کند. البته باید توجه داشت که حضانت بیشتر به تربیت بدنی کودک اختصاص دارد و برخی محدودیت های حضانت شامل تربیت اخلاقی او نمی شود.

آیا می توان بدون طلاق مهریه گرفت؟

طبق قوانین جمهوری اسلامی ایران، سن بلوغ محدودیت سنی برای حضانت فرزند است. به طوری که حضانت طفل قبل از طلاق پدر و مادر بر عهده هر دو است مگر اینکه یکی از آنها از حضانت امتناع کند یا فوت کند و سن حضانت فرزندان برای دختر 9 سال و برای پسر 15 سال است. این بدان معناست که والدین یا هر شخصی که حضانت طفل به او سپرده شده است حق ندارند قبل از این سن از مسئولیت خود در قبال طفل صرف نظر کنند. حضانت فرزند معمولاً به عهده والدین است، مگر در مواردی که قانون برای یکی از والدین یا هر دوی آنها صلاحیت حضانت طفل را ندارد.

وضعیت حضانت کودک به دو صورت بررسی می شود:

حضانت فرزند پس از طلاق والدین

در صورت جدایی والدین کودک از یکدیگر، اولویت نگهداری فرزند پسر و دختر تا سن 7 سالگی نزد مادر است و پس از 7 سالگی به طور معمول حضانت فرزند به پدر محول می شود، مگر اینکه والدین. در مورد حضانت اختلاف داشته باشند که در این صورت دادگاه در مورد حضانت کودک تصمیم می گیرد.

آیا بارداری تفاوتی در طلاق دارد؟

اگر پدر مشکلی داشته باشد (اعتیاد و ...) حضانت طفل حتی بعد از 7 سالگی به مادر واگذار می شود و این حکم تا زمانی که طفل به سن بلوغ نرسد به قوت خود باقی است. پس از آن فرزند می تواند تصمیم به ادامه زندگی با هر یک از والدین بگیرد و در هر صورت تامین مخارج او بر عهده پدر است.

حضانت فرزند پس از طلاق توافقی

قوانین طلاق و حضانت فرزند روشن است. طبق ماده 29 قانون حمایت خانواده، دادگاه پس از طلاق (هر نوع طلاق) باید در مورد حضانت طفل تصمیم گیری کند. اگر والدین متقاضی طلاق توافقی یک دختر زیر 9 سال و یک پسر زیر 15 سال داشته باشند، باید در مورد حق حضانت فرزند پس از طلاق، میزان حق ملاقات طرف مقابل نیز توافق کنند. ، مسئول نفقه و میزان نفقه.

طبق قانون حمایت از خانواده، دادگاه باید مصلحت طفل را در تعیین حضانت پس از طلاق در نظر بگیرد.

قوانین طلاق و حضانت فرزند، امکان حضانت فرزند را از مادری که مجدداً ازدواج می کند، سلب می کند و آن را به پدر برمی گرداند، اما در طلاق توافقی، زوجین می توانند در این مورد با یکدیگر توافق کنند.

حضانت فرزند در صورت فوت والدین

بدیهی است در صورت فوت یکی از والدین، حضانت طفل با پدر و مادر زنده است. یعنی حضانت طفل بعد از فوت پدر با مادر است مگر اینکه دادگاه پس از دادخواست ولی قهری اعطای حضانت طفل به مادر را مصلحت تشخیص ندهد.

در صورتی که پدر و مادر هر دو فوت کرده باشند، حضانت طفل به عهده جد پدری و در صورت غیبت او به ترتیب ارث بر عهده نزدیکترین بستگان است.

قانون جدید حضانت کودک

طبق قانون مدنی مصوب 1314 ماده 1169 محدوده سنی حضانت طفل ذکور توسط مادر تا 2 سال بوده است. اما با تغییرات ایجاد شده و معرفی قانون جدید حضانت کودک تصویب شددر سال 2002 حضانت دختر و پسر تا سن 7 سالگی به مادر واگذار شد.