ضمانت نامه چیست؟


ضمانت نامه

قرار کفالت یکی از انواع قرارهای تأمین کیفری است که شدیدتر از دستورات التزام حضوری است. دستورات امنیتی کیفری در واقع برای دسترسی به متهم و جلوگیری از مخفی شدن و فرار وی اخذ می شود. در قرار کفالت شخص دیگری که صلاحیت وی مورد تایید دستگاه قضایی باشد ضمانت و ضمانت متهم را می پذیرد و در صورت لزوم متهم را به مرجع قضایی معرفی می کند در غیر این صورت وجه وثیقه به نفع دولت ضبط می شود. و ابتدا باید به متهم داده شود. ابلاغ و در صورت اعتراض به امضای دستور تامین، صورتجلسه تشکیل خواهد شد. در صورت نبود ضمانت متهم، دادگاه دستور جلب و معرفی متهم را صادر می کند. علاوه بر مشخصات متهم، نوع و میزان تأمین در برگه زندان قید شده است.

ضامن باید واجد شرایط بوده و دارایی و دارایی کافی برای پرداخت مبلغ الکفاله باشد.

تعیین هر یک از قرارها یا میزان آن با قاضی صادرکننده است و طبق مواد 134 و 136 قانون آیین دادرسی کیفری میزان آن نباید کمتر از خسارات وارده به مجنی علیه و با اهمیت جرم و جنایت باشد. شدت مجازات و دلایل و علل. اتهام و احتمال فرار متهم و از بین رفتن آثار جرم و سابقه متهم و خلق و خو و سن و حیثیت او متناسب باشد. طبق تبصره 1 ماده 139 قانون آیین دادرسی کیفری، ضامن یا کفیل می تواند در هر مرحله از دادرسی متهم را معرفی و رفع مسئولیت و رفع اثر وثیقه آنها را بخواهد.

کفیل یا کفیل ضامن عدم معرفی متهم در صورت ابلاغ واقعی یا ابلاغ قانونی می باشد در صورتی که معلوم شود کفیل برای جلوگیری از ابلاغ واقعی خود را مخفی کرده است، ضبط وجه وثیقه به دستور دادستان صادر می شود. ظرف ده روز پس از ابلاغ قرار دادستان بدون اعتراض از کفیل قابل وصول است و در صورت اعتراض در دادگاه صالح به این موضوع رسیدگی می شود. اگر موضوع از جرایم دادگاه انقلاب باشد اعتراض کفیل در دادگاه انقلاب و در سایر جرایم در دادگاه عمومی رسیدگی می شود. رعایت این شرایط برای ضبط وثیقه و وثیقه نیز رعایت می شود، این موضوع در مواد 140 و 141 قانون آیین دادرسی کیفری آمده است.

در ماده 140 قانون آیین دادرسی کیفری آمده است: «هرگاه متهمی که تعهد یا وثیقه داده است در مواقع لزوم بدون عذر موجه حاضر نشود وجه تعهد از متهم اخذ و وثیقه توسط دادگاه ضبط خواهد شد. دستور رئیس حوزه قضایی». در صورتی که شخص متهم را ضمانت کند یا برای او وثیقه بگذارد و متهم در مواقع لزوم حاضر نشود به کفیل یا وثیقه گذار اخطار می شود که ظرف بیست روز متهم را تحویل دهد. در صورت عدم تحویل و تحویل واقعی اخطاریه به دستور رئیس حوزه قضایی وجه وثیقه وصول و وثیقه ضبط خواهد شد.

ماده 141 قانون آیین دادرسی کیفری می گوید: «در صورتی که ثابت شود ضامن یا وثیقه گذار نشانی واقعی خود را به مرجع قبول وثیقه اعلام نکرده یا به منظور عدم تسلیم اخطاریه محل را ترک کرده است. اخطاریه وصول وثیقه صادر می شود.» یا توقیف وثیقه کافی است»