طلاق یک عمل حقوقی یک طرفه است که به ازدواج پایان می دهد و راه پایان زندگی زناشویی است. معمولاً وضعیت بارداری زن قبل از طلاق مشخص می شود و در دوران بارداری اقدام به طلاق نمی شود. اما گاهی ممکن است طرفین مقتضی بدانند و یا یکی از طرفین لازم بداند و دادگاه گواهی عدم امکان شکایت صادر کند و طرفین در حالی که زن باردار است طلاق بگیرند.
طلاق در بارداری حکم قانونی خاصی ندارد و تنها برخی از زنان باردار با زنان غیر باردار تفاوت دارند که در این مقاله به اختصار در این مورد می نویسیم. و برای درخواست طلاق از همسرش به دادگاه مراجعه کند. زن نیز با وجود شرایطی که در قانون پیش بینی شده است می تواند در دادگاه تقاضای طلاق کند.
در این صورت اگر مرد بخواهد زن خود را طلاق دهد باید از دادگاه خانواده گواهی عدم امکان سازش بگیرد و سپس در دفتر طلاق درخواست طلاق کند و طلاق را ثبت کند.
در صورتی که زوج بدون اجازه دادگاه طلاق دهد به حبس جنحه ای از 6 ماه تا یک سال محکوم می شود. برای سردفتری که طلاق را ثبت کرده نیز همین مجازات مقرر است. طلاق چگونه صورت می گیرد؟
گفتیم علت فسخ نکاح طلاق است که صیغه آن باید با حضور شاهدانی که حداقل دو مرد عادل باشند و با اجماع سایر شرایط انجام شود.
بنابراین تا زمانی که اطمینان کامل حاصل نشود که طلاق به صورت کاملاً صحیح و قانونی صورت می گیرد، حکم نکاح قبلی پذیرفته می شود یعنی همچنان معتبر است و هرگونه جدایی بدنی زن و مرد حتی برای مدت طولانی دلیلی برای فسخ ازدواج نخواهد بود.
طلاق به چه صورت است؟
نظر مشهور فقها این است که طلاق باید با لفظ خاص و به زبان عربی انجام شود. برخی از فقها بر این باورند که بر خواندن صیغه در زبان عربی تأکیدی نیست و اگر از مترادف و مترادف استفاده شود کافی است. البته نظر اکثر فقها این است که برای طلاق باید صیغه عربی انجام شود.
دلایل طلاق در قوانین جاری کشور چیست؟
طلاق طبق قانون مدنی ممکن است به اراده مرد یا اراده زن باشد و گاهی ممکن است با توافق باشد.
در صورت امتناع زوج از پرداخت نفقه زوجه و عدم امکان اجرای حکم دادگاه مبنی بر الزام زوج به پرداخت نفقه، زوجه می تواند از دادگاه تقاضای طلاق نماید و در این صورت زوج او را مجبور به پرداخت نفقه می نماید. طلاق
همچنین در صورتی است که شوهر قادر به پرداخت نفقه نباشد. زن نیز می تواند بر اساس عسر و حرج تقاضای طلاق کند که در ادامه به بیان مصادیق آن می پردازیم.
مصادیق عسر و حرج در قانون که زن باردار می تواند برای طلاق استفاده کند چیست؟
ترک زندگی خانوادگی توسط زوجین حداقل به مدت 6 ماه متوالی یا نه ماه متوالی به مدت یک سال بدون عذر موجه.
زن و شوهر به یکی از مواد مخدر معتاد می شوند یا به الکل معتاد می شوند که زندگی خانوادگی را مختل می کند.
حکم قطعی زوجین به حبس از 5 سال یا بیشتر.
ضرب و شتم یا هرگونه آزار مداوم زوجین که در حالت عادی قابل تحمل نیست.
ابتلای زوجین به بیماری های صعب العلاج روانی یا ساری و ... که باعث اختلالات زندگی می شود.
لازم به توضیح است که این موارد تمثیلی است یعنی شارع آن مصادیق را به صورت مصداق بیان کرده است و منحصر نیست.
طبق ماده 1029 قانون مدنی، در صورتی که 4 سال غیبت کامل داشته باشد، زوجه می تواند تقاضای طلاق کند. در این صورت حاکم او را طلاق می دهد.
همچنین دادگاه به موجب ماده ۱۰۲۳ قانون طلاق سه آگهی را به فاصله یک ماه در روزنامه محل اقامت و یکی از روزنامه های کثیرالانتشار تهران منتشر می کند. در صورتی که از تاریخ اولین اعلام یک سال گذشته باشد و مفقودالاثر ثابت نشود حکم فرضی اعدام برای وی صادر می شود.
قانونگذار چه شرایطی را برای طلاق تعیین می کند؟
مطلقه، زوج باید عاقل و بالغ باشند. بالغ شخصی است که به سن 15 سالگی در ماه کامل رسیده باشد. صغیر حتی با اذن ولی یا ولی خود نمی تواند زن خود را طلاق دهد.
قیم نیز مجاز نیست از طرف خود زن خود را طلاق دهد. مجنون دائم نمی تواند شخصاً زن خود را طلاق دهد. زیرا کلیه اقدامات حقوقی جنون آمیز برای همیشه باطل است. البته مجنون دائم در صورت مصلحت می تواند زن خود را طلاق دهد.
قانون آیین دادرسی مدنی نیز شرط دیگری را اضافه کرده است و آن موافقت دادستان و تأیید دادگاه است.
البته در مورد قیم یا قیم قهری، رضایت دادستان لازم نیست. مجنون ادواری نیز می تواند در دوران بارداری همسرش را طلاق دهد. طلاق ابله هم درست میشه. در اجرای طلاق، قصد، رضایت و کامعفو زن شرط صحت طلاق نیست، اما طبق قانون مدنی، طلاق باید در حال پاک بودن زن انجام شود.
طلاق زن در حال حیض یا نفاس صحیح نیست مگر اینکه زن حامله باشد یا طلاق قبل از نزدیکی با زن واقع شده باشد یا شوهر غایب باشد تا نتواند از زمان زنانگی همسرش اطلاع دقیقی به دست آورد. در دوران بارداری عادت به زنانگی و نفاس وجود نخواهد داشت.