متن آیین نامه اجرایی قانون حمایت خانواده


آیین نامه اجرایی قانون حمایت از خانواده

فصل اول - دادگاه خانواده

مبحث اول: کلیات

ماده 1 - عبارات به کار رفته در این آیین نامه به شرح زیر است:

الف- قانون: قانون حمایت خانواده مصوب 12/1/1391 شورای اسلامی

ب- آیین نامه: آیین نامه اجرایی قانون حمایت از خانواده مصوب 12/1/1391 شورای اسلامی شهر.

ج- دادگاه خانواده: دادگاه خانواده موضوع قانون است

د- مرکز امور مشاوران: مرکز امور مشاوران، وکلا و کارشناسان رسمی قوه قضائیه.

ماده 2 - از زمان لازم‌الاجراء شدن قانون در حوزه‌هایی که دادگاه خانواده تشکیل نشده و یا به تعداد کافی تشکیل نشده باشد تا تشکیل کامل دادگاه‌های مذکور، دادگاه عمومی حقوقی مستقر در آن حوزه است. یا شعب دادگاه عمومی فعلی ویژه رسیدگی به دعاوی خانوادگی با ساختار موجود ولی با رعایت مفاد قانون و تشریفات مربوط به دعاوی قانون رسیدگی خواهند کرد.

تبصره- در صلاحیت دادگاه منطقه در صورت عدم تشکیل دادگاه خانواده، دعاوی راجع به اصل نکاح و فسخ آن در دادگاه خانواده نزدیکترین حوزه قضایی هر استان رسیدگی می شود.

ماده 3 - رئیس کل دادگستری هر استان موظف است با مساعدت مسئولان قوه قضائیه و همکاری روسای حوزه های قضایی شهرستان های ذیربط تمهیدات لازم را برای تشکیل دادگاه های خانواده و مراکز مشاوره خانواده به عمل آورد. مهلت مقرر در قانون

ماده 4 - مقامات عالی اقلیت های دینی مندرج در قانون اساسی توسط کلیساها، دارالشریعه کلیمیان و انجمن ها و مؤسسات زرتشتی در سراسر کشور به قوه قضاییه اعلام می شود. دادگاه خانواده پس از وصول، رسیدگی و بدون رعایت تشریفات، اجرا و اجرا، رأی مراجع مذکور را در خصوص احوال شخصیه و احوال اقلیت های مذکور از قبیل ازدواج و طلاق صادر خواهد کرد.

تبصره ـ قوه قضائیه از طریق رؤسای دادگستری مراجع عالی را به دادگاه های خانواده معرفی می کند.

ماده 5 - تشخیص ناتوانی مالی اصحاب دعوا موضوع ماده 5 قانون با تشخیص دادگاه است و نیازی به رسیدگی قانونی و صدور قرار نیست. در صورت لزوم دادگاه رسیدگی لازم را در وقت فوق العاده انجام می دهد.

ماده 6 - در صورت لزوم یا الزام قانونی به داشتن وکیل، دادگاه حسب مورد رأساً یا به درخواست شخص فاقد تمکن مالی از طریق مرکز امور مشاوران یا کانون وکلای مربوطه وکیل تسخیری تعیین می کند. . مرکز مذکور موظف است طبق مقررات نسبت به معرفی وکیل به دادگاه اقدام نماید.

مبحث دوم: ارائه گواهی پزشکی توسط زوجین

ماده 7 -

الف- وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی موظف است فهرست بیماری های موضوع ماده 23 قانون و تغییراتی که متعاقباً در فهرست مذکور ایجاد شود را تعیین و به اسناد و املاک کشور اعلام کند. سازمان. سازمان مذکور پس از دریافت لیست مذکور مراتب را به دفاتر اسناد رسمی رسمی ثبت ازدواج اعلام خواهد کرد. نظارت و پیگیری این امر بر عهده سازمان مذکور می باشد.

ب - دفاتر رسمی ثبت ازدواج پس از دریافت گواهی واکسیناسیون بیماری های مذکور و گواهی عدم اعتیاد زوجین به مواد مخدر و عدم ابتلا به بیماری های مذکور اقدام به ثبت ازدواج می نمایند.

ج - در صورتی که گواهی صادره حاکی از وجود بیماری یا اعتیاد به مواد مخدر باشد، در صورت درخواست کتبی آنان مبنی بر ثبت ازدواج با وجود بیماری یا اعتیاد به مواد مخدر، ثبت ازدواج در دفاتر رسمی ازدواج بلامانع است.

د- در صورتی که گواهی صادره حاکی از وجود بیماریهای واگیردار و خطرناک مندرج در فهرست مذکور باشد، طرفین جهت مراقبت و نظارت توسط اداره ثبت ازدواج رسمی به مرکز مورد تایید وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی معرفی خواهند شد. دفتر مذکور پس از تایید مرکز مذکور مبنی بر انجام مراقبت های لازم اقدام به ثبت ازدواج می نماید.

تبصره- در صورت بروز بیماری خطرناکی که منجر به آسیب جنین می شود، علاوه بر مراقبت ها و نظارت های فوق، با نظارت مراکز فوق الذکر و پزشک متخصص، پیشگیری مؤثر صورت گرفته و نتیجه ارائه شود. به مراکز مذکور. در صورت تایید مراکز فوق مبنی بر انجام اقدامات فوق، دفتر رسمی ازدواج اقدام به ثبت ازدواج می نماید.

ث- گواهی عدم اعتیاد به مواد مخدر و غیر بیماری موضوع ماده ۲۳ قانون باید توسط مراکز مورد تایید وزارت بهداشت، درمان و درمان صادر شود.و آموزش پزشکی در غیر این صورت معتبر نخواهد بود.

موضوع سوم: طلاق توافقی

ماده ۸ – در صورت درخواست طلاق توافقی زوجین، دادگاه باید موضوع را به مرکز مشاوره خانواده ارجاع دهد. در صورت انصراف طرفین از طلاق، مرکز فوق با تنظیم صورتجلسه، پرونده را جهت اتخاذ تصمیم مقتضی به دادگاه ارسال می کند. در صورت عدم توافق کلی زوجین در خصوص شرایط مقرر بین طرفین، گزارش اقدامات انجام شده و جزئیات مذاکرات شامل اظهارات و نقاط قوت و ضعف و نقاط توافق و نظر. مرکز فوق الذکر موضوع به دادگاه تقدیم می گردد تا دادگاه طبق قانون اقدام نماید. و تصمیم بگیر

تبصره- مواردی که طرفین در اجرای ماده 25 قانون مستقیماً به مرکز مشاوره خانواده مراجعه می کنند، در صورت انصراف طرفین از طلاق، با تنظیم صورتجلسه بایگانی می شود. در صورت عدم توافق کلی زوجین در خصوص شرایط مقرر بین طرفین، مرکز فوق اظهارات و موارد موافقت و مخالفت آنان را در صورتجلسه و نظر خود اعلام خواهد کرد. در صورت طرح موضوع در دادگاه، مرکز مذکور صورتجلسات تنظیمی و نظریه آن را به درخواست هر یک از طرفین جهت اتخاذ تصمیم مقتضی به دادگاه ارسال می کند.

ماده 9 - در صورتی که اقدامات مرکز مشاوره خانواده منجر به توافق زوجین در طلاق شود، سازش با شرایط و تعهدات مورد توافق طرفین تنظیم و به دادگاه اعلام خواهد شد. در این صورت دادگاه در صورت تایید زوجین در صورتجلسه دادگاه ضمن درج در صورتجلسه مجمع به تعهدات و شروط مورد توافق طرفین در مرکز مشاوره رسیدگی می کند و نشان دهنده عدم امکان سازش است. .

ماده 10 - مرکز مشاوره باید ظرف سه ماه از زمان وصول درخواست یا ارجاع به دادگاه تصمیم گیری کند. در صورت موافقت زوجین، مهلت مذکور تا سه ماه دیگر قابل تمدید است.

مبحث چهارم: داوری

ماده 11 - داوری در این قانون مشمول شرایط مندرج در قانون آیین دادرسی مدنی نمی باشد.