مجازات همسر آزاری
به طور کلی و از نظر حقوقی، مجازات برای افراد و تنها در موارد استثنایی اعم از اطفال و مجنونان در بند (د) ماده ۱۵۸ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۱ با رعایت شرایط مشخص است. بنابراین اتهام جرح یا تعرض از سوی زوجین تحت عنوان مجازات فاقد وجاهت قانونی است که البته شامل انواع خشونت های روانی مانند توهین، تحقیر و تمسخر یکدیگر می شود. اما باید گفت که همسر آزاری دو طرفه است و همان مجازاتی که برای مردان برای ارتکاب جرائمی مانند صدمه بدنی، توهین و افترا، نشر اکاذیب و توهین در نظر گرفته شده است، در مورد زنان نیز اعمال می شود. بنابراین در هنگام ارتکاب این گونه جرایم، رفتار مجرمانه هر یک مانند رفتار هر انسان دیگری ماهیت مجرمانه و قابل تعقیب دارد و حتی حسب مورد موجب قصاص، دیه و حبس خواهد شد. بودن. لذا زوجین در فرض تحقق اتهامات مذکور علاوه بر درخواست مجازات می توانند کلیه خسارات مادی و معنوی ناشی از ارتکاب جرم را با رعایت مقررات جاری از جمله ماده 14 ق.م.ا جبران نمایند. در سال 1391 در تعریف آسیب اخلاقی باید گفت که بر اساس تبصره ماده مذکور، آسیب اخلاقی عبارت است از آسیب روانی یا تضییع حیثیت فردی، خانوادگی یا اجتماعی.
مجازات های کیفری
در صورتی که در جریان اختلاف زوجین، هر یک از آنها توهین، تهمت و نشر اکاذیب داشته باشند، حسب مورد قابل مجازات است. جرم افترا در صورتی انجام می شود که عنوان مجرمانه به شخصی نسبت داده شود و در صورت عدم انتساب موضوع به جرایم مقرر در قانون به عنوان توهین قابل تعقیب است. در هر صورت جرایم مذکور از جمله جرایمی است که به دلیل فریب دادن فعل، گفتار یا نوشتاری که به حیثیت و حیثیت طرف مقابل لطمه می زند قابل تعقیب است.
توضیح اینکه اهانت به همسر مستلزم استفاده از الفاظ رکیک است که شامل کلمه ای است که معمولاً به آن فحاشی می گویند و در صورت ارتکاب، فرقی بین توهین و تهمت نیست. بنابراین در صورت ارتکاب جرم توسط هر یک از زوجین و اثبات آنها، طبق قانون مجازات اسلامی، حبس از یک ماه تا یک سال و تا 74 ضربه شلاق یا یکی از آنها در انتظار مجرم است. اما مجازات نشر اکاذیب در ماده 698 قانون مجازات اسلامی مصوب 1375 علاوه بر اعاده حیثیت، حبس از دو ماه تا دو سال و شلاق تا 74 ضربه شلاق که شدیدتر است تعیین شده است. از توهین و افترا
علاوه بر موارد فوق، انتساب اعمالی از قبیل زنای محصنه به دیگری کفر محسوب می شود که جزء شرع است و شامل مواردی می شود که افرادی به عنوان شاهد بر زنا یا زنای دیگران در مراجع قضایی ظاهر می شوند ولی شهادت آنها مستند است. . مشاهده شدن. یا تعدادشان به حد نصاب شهادت نرسد که در این صورت عملشان غذف و 80 ضربه شلاق خواهد بود.
در صورتی که این گونه اختلافات منجر به ضرب و جرح شود که منجر به سیاهی، کبودی یا صدمه بدنی شود، طبق فصل ششم قانون مجازات اسلامی جاری، مجازات ضرب و جرح برای هر یک از آنها تعیین می شود. همچنین طبق ماده 715 این قانون جراحتی است که موجب ورم شود. در اینجا لازم به ذکر است آرش مستند به ماده 449 قانون فوق الذکر است که میزان آن از نظر نوع و کیفیت جرم و تأثیر آن بر سلامتی مجنی علیه تعیین نشده است. و میزان خسارت با توجه به میزان مهریه پس از اخذ نظر پزشکی قانونی تعیین می شود.
اما اگر نتیجه یا جراحت عمدی منجر به از دست دادن یا شکستگی یا از کار افتادن عضوی شود یا منجر به بیماری دائمی یا از بین رفتن یا نقص یکی از حواس یا علائق یا زوال عقل شود، در مواردی که قصاص ممکن نیست، در صورت عمل مرتکب. باعث برهم زدن نظم، حفاظت و امنیت جامعه می شود و یا می ترسد که خود یا دیگران مجازات شوند. ضمناً طبق تبصره ماده مذکور چنانچه جراحت منجر به تلفات فوق نشود و وسیله آن سلاح یا چاقو باشد مرتکب به حبس از 3 ماه تا یک سال محکوم خواهد شد. همچنین بر اساس ماده ۶۲۲ این قانون، هرکس عمداً با ضرب و شتم یا آزار زن باردار موجب سقط جنین شود، حسب مورد علاوه بر دیه یا قصاص به حبس از یک تا سه سال محکوم خواهد شد.
در نهایت با توجه به ماده 567 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 در مواردی که رفتار مرتکب موجب ضرر و ضرری به بدن نشود و اثری بر بدن برجای نگذارد ضمان باطل است ولی در موارد عمدی،اگر مرتکب مرتکب نشود به حبس تعزیری درجه هفت یا شلاق محکوم می شود. محکوم است