مقررات اسناد تجاری

مزایای اسناد تجاری

1- مسئولیت تضامنی امضاکنندگان آنها

2- مرور زمان های اختصاصی

3- قابلیت درخواست

4- امتیاز در تأمین مطالبه بدون واریز ضرر احتمالی آن به طرف

5- مسئولیت کیفری چک

6- اعتبار اسناد تجاری نزد بانکها و اشخاص حقیقی

در واقع اسناد تجاری در معنای عام همه اسنادی هستند که در معاملات روزانه بین تجار مبادله می شود. اما اسناد تجاری به معنای خاص عبارتند از چک و سفته و برات که در قانون تجارت آمده است. این اسناد با توجه به مزایایی که در تجارت دارند دارای مقررات خاصی هستند و قانونگذار نسبت به سایر اسناد امتیازات ویژه ای برای آنها قائل شده است.

برای شما

برات سندی است که به موجب آن شخصی به شخص دیگری دستور می دهد تا مبلغ معینی را در مدت معین به شخص ثالث بپردازد، یا از طریق حواله خود یا از طریق وجه حامل در منظر یا قول معین. در قانون تجارت، شخصی که بارنامه برای او صادر می شود، یعنی باید بارنامه را بپردازد، محکوم نمی شود.

سفته علاوه بر امضا یا مهر سفته باید دارای شرایط زیر باشد:

در حال حاضر کلمه برای شما در ورق

تاریخ (روز ماه سال)

نام شخصی که باید صورتحساب را پرداخت کند

تعیین منبع قبض

تاریخ پرداخت قبض

محل پرداخت تسعیر اعم از محل سکونت محالعلی یا محل دیگر.

نام شخصی که به شما پول نقد یا حواله پرداخت کرده است.

با مشخص کردن اینکه نفر اول یا دوم نفر سوم یا چهارم به آخرین نفر باشد.

در صورتی که سفته شامل یکی از شرایط اساسی نباشد، مشمول مقررات سفته تجاری نخواهد بود، مگر عبارت سفته بر روی آن. قبول برات یا قبض (عدم قبول) برای مختار محال است. در هر صورت موظف است به محض ارائه یا ظرف 24 ساعت برات را قبول یا رد کند در غیر این صورت دارنده برات می تواند اعتراض کند. پیش‌فرض باید از طریق نامه تأییدی که به عنوان اعتراض به پیش‌فرض شناخته می‌شود، انجام شود.

در صورت عدم تعهد طرف مقابل در قبال برات، دارنده برات می تواند از صادرکننده برات و ظهرنویسان، ضامن تادیه برات را در موعد مقرر یا تادیه برات درخواست کند. برات را فوراً علاوه بر هزینه های اعتراض نامه و... انجام می دهد همچنین امکان پذیرفتن سفته توسط شخص ثالث به نام سفته دهنده یا یکی از ظهرنویسان وجود دارد ضمن اینکه حقوق. سفته در مقابل ظهرنویس و سفته محفوظ است و در هر حال در صورت قبول سفته، پرداخت به موقع آن غیرممکن است.

قول قبض: سررسید صورتحساب ممکن است به چند صورت باشد:

1- برات باید در رؤیت باشد که در این صورت بدون قول محسوب می شود.

2- برات ممکن است یک یا چند روز یا یک یا چند ماه پس از رویت وعده داده شود که در این صورت موعد برات بر اساس تاریخ قبولی یا تاریخ اعتراض نکول نامه تعیین می شود.

3- سفته ممکن است یک یا چند روز یا چند ماه از تاریخ سفته باشد.

4- پرداخت ممکن است به روز معینی موکول شود.

انتقال برات: انتقال برات با ظهرنویسی یا ثبت انجام می شود که ظهرنویسی به دو صورت است; یا ظهرنویسی به نام شخص معین که در این صورت نام امضا شده شخصی که برات به او منتقل می شود در پشت صورتحساب نوشته می شود. ظهرنویسی ممکن است به ارز حامل انجام شود و در این صورت انتقال دهنده فقط برات را امضا می کند و سند به ارز حامل صادر می شود.

ظهر نویسی یا عدم انتقال: ظهرنویس می تواند ظهر نویسی دیگری را ممنوع کند، در این صورت اگر دارنده برات آن را ظهرنویسی کرده و آن را به اشخاص دیگر منتقل کند، ظهرنویسی که ظهر نویسی را ممنوع کرده است مسئولیت تضامنی در قبال ظهرنویس های بعدی ندارد.

مسئولیت تضامنی: سفته دهنده و پذیرنده سفته و ظهرنویس ها در قبال دارنده سفته مسئولیت تضامنی دارند. بر اساس سفته، دارنده سفته باید ابتدا به طرف مقابل که سفته را قبول کرده مراجعه کند، در صورت عدم پرداخت از سوی وی و اعتراض یا در صورت نکول از سوی وی و اعتراض به نکول، می تواند از هر یک درخواست کند. از آنها به صورت جداگانه یا به چند نفر یا همه آنها با هم مراجعه کنید. دارنده برات ابتدا باید در دایره درخواست مستقر در مجتمع های قضایی درخواست عدم پرداخت نماید.

ضامن برات: صادرکننده برات یا ظهرنویس ها می توانند برای اطمینان دارنده برات ضامن معرفی کنند.تبادل. این ضمانت ممکن است در یک برگه جداگانه یا در خود برات باشد. در صورتی که این قبض پذیرفته شده متقابل نباشد یا پرداخت آن وصول نشود، ضامن باید مسئول ضمانت خود باشد.

حقوق و تکالیف دارنده برات: دارنده برات برای استیفای حقوق خود دارای وظایف زیر است:

1- تکلیف قبولی: دارنده برات باید برات را بپردازد یا قبول کند در صرافی که وجوه آن باید عیناً (فوراً) و یا به وعده رویت (مهم نیست) پرداخت شود. اگر برات در ایران یا خارج از کشور صادر شده باشد) در مدت یک سال از تاریخ خود مطالبه نکنید.

تبصره 1: عدم انجام این تکلیف تضمینی است که سردفتر دیگر حق رجوع به ظهرنویس ها و سفته صادر کننده برات را که برات را به شخص ثالث (یعنی محل تضمین کرده است) نخواهد داشت. برات). در صورتی که هدف خاصی برای اخذ قبولی در برات در نظر گرفته شده باشد، دارنده برات موظف است در همان مدت نسبت به اخذ قبولی اقدام نماید.

تبصره 2: ضمانت تخلف از این تکلیف این است که دارنده برات حق رجوع به ظهرنویس ها و صادرکننده برات را نخواهد داشت که مبلغ برات را به ذمه ارسال کرده است. طرف مقابل

تبصره 3: این احکام در مورد ایجاب قبول و تادیه در مورد تسعیرهایی که در ایران عیادت یا با وعده رؤیت صادر می شود و باید در خارج از کشور پرداخت شود نیز جاری است.