مداد

همه چیز درباره بامیه

گیاه بامیه با نام علمی Abelmoschus esculentus گیاهی است گل‌دار از خانواده پنیرکیان و زادگاهش آسیا یا آفریقاست. مصری‌ها در قرن ۱۲ یا ۱۳ میلادی این گیاه را می‌کاشته‌اند. بامیه گیاهی یک‌ساله و ساق آن علفی است که به‌تدریج چوبی می‌شود. در اروپای شرقی در اطراف دریای مدیترانه بیش از سایر نقاط از این سبزی مصرف می‌شود. در ترکیه بامیه را خشک و برای مصرف زمستان ذخیره می‌کنند. در ایران برای تهیه خورشت بامیه از آن استفاده می‌شود که غذای معروف جنوب ایران است. بامیه گیاهی است گرمسیری که در نقاط سرد، کم‌رشد و کم‌محصول می‌شود. گیاه دارای ساقه راست، پوشیده از تار و ارتفاع ۵/. تا ۱ متر (گاهی ۲ متر) است. برگ‌هایی به شکل قلب تخم فرعی مرکب از ۵–۳ لوب و گل‌هایی منفرد در کناره برگ‌ها دارد. رنگ گلبرگ‌های آن زرد ولی در قسمت وسط قرمزرنگ است. میوه هرمی شکل، دراز و محتوی دانه‌های پوشیده از تار دارد. این گیاه اولین بار در ایران در شهر سرخس کشت و برداشت شد. گل‌های سفید یا کرمی بامیه بسیار زیباست و همچنین خوراکی بوده و برخی به خاطر گل‌های زیبایش بامیه را به‌صورت تزئینی در گلدان می‌کارند