مداد

حسین قریب از «بزرگ شدن» یا «بزرگ بودن» می‌گوید

کودکی ِ من، سرشار از آرزوهای بزرگ و کوچیک غیرمعمولی و عجیب بود. سرشار از افکار بزرگ آمیخته با تخیل، برای "تجربه‌ی احساسات" و حالات جدید و تغییر دنیا! خیلی کوچیک بودم که توی کارتون‌ها، پرش آزاد با چتر ساده رو می‌دیدم و در آرزوی فرودی آروم با یکی از همین چترها که قرار بود من رو به آرومی از پشت بوم فرود بیارن، خطر کردم. و حتما بقیه‌ش رو می‌تونید حدس بزنید! البته خوب شد اون روز، بخت با من یار بود و فاصله‌ی پشت بوم خونه‌ی ما با پشت بوم همسایه، زیاد نبود و زنده موندم