مداد

تار، ساز کهن و اسرارآمیز ایرانی

تار، یک ساز زهی ایرانی است که برخلاف سازهای دیگر مانند نی، سه تار و دف، گذشته چندان دوری ندارد. تاریخ اختراع این ساز قدیمی به حدود 250 سال پیش برمی گردد و شبیه ترین نسخه تار به تار امروزی، در تصاویر به جا مانده از دوران قاجار دیده شده است. خاستگاه تار، کشور ایران می باشد و برای نواختن موسیقی کلاسیک در برخی کشورهای دیگر از جمله تاجیکستان، آذربایجان، ارمنستان، گرجستان نیز رواج دارد. این ساز در ایران اختراع شد اما به سرعت در کشورهای همسایه از جمله افغانستان مورد توجه قرار گرفت

ساز تار، سلطان ساز های ایرانی

ساز تار، یکی از سازهای قدیمی ایرانی است که در آثار موسیقی کلاسیک ایران جایگاه بسیار مهمی دارد. واژه تار در سروده ها و اشعار قدیمی ادبیات ایران به دفعات زیاد تکرار شده اما مشخص نیست که منظور از ساز تار، همین ساز امروزی باشد، چرا که ساختار آن در طول زمان دستخوش تغییراتی شده است. در سال های گذشته، سازهایی با عناوین شش تار، پنج تار و چهار تار وجود داشت اما این نام ها تنها بیانگر تعداد سیم های این ساز ها بوده است. تار یک ساز زهی است که از یک گردن و بدنه متشکل از دو کاسه تشکیل شده است که کاسه کوچکتر " نقاره " نام دارد. جنس کاسه های تار اغلب از چوب توت می باشد که هرچه قدمت چوب بیشتر باشد، صدای تار بهتر خواهد بود. بر روی کاسه های تار، پوست حیوانات کشیده می شود که باعث تولید صدای شفاف و روشنی می شود. پرده های ساز از جنس روده گوسفند می باشد که به دور دسته ساز، با فواصل معین قرار می گیرد. تعداد پرده های ساز تار، در گذشته 25 بوده ولی امروز تعداد آن 28 می باشد