مداد

آرامگاه سعدی ، در سایه سار بوستان دلگشای شیراز

ادبیات فارسی آسمانی خیال‌انگیز دارد. هر ستاره از این آسمان نوری است بی‌بدیل. یکی از این ستاره‌های پر فروغ سعدی است. ابومحمّد مُشرف‌الدین مُصلح بن عبدالله بن مشرّف متخلص به سعدی (۶۰۶ – ۶۹۰ هجری قمری) استاد سخن پارسی است. هر آنچه که از سعدی به‌جا مانده درسی بی رقیب. او که عارفی تمام بود و اشعارش تسلی بخش روح هستند به سال ۶۹۰ هجری سر به بالین خاک نخواهد. آرامگاه سعدی باغی رویایی است در دل شیراز