مسجد امیر چقماق که در تاریخ‌های یزد به نام مسجد جامع نو یا مسجد دهوک نیز خوانده شده‌است در دوره تیموری به همت امیرجلال‌الدین چقماق شامی حاکم یزد از امراء و سرداران و مقرب درگاه شاهرخ و همسرش ستی فاطمه خاتون احداث شده‌است. ساخت این مسجد در سال ۸۴۱ هـ. ق به پایان رسید. مسجد امیرچخماق از حیث زیبایی، وسعت، اهمیت و اعتبار بعد از مسجد جامع یزد قرار دارد.
مسجد امیر چخماق یزد بنای دیگری است که در دل مجموعه‌ای تاریخی به همین نام واقع و در سال ۸۴۱ ساخته شده است. مسجد یاد شده به دست امیر جلال الدین چخماق از سرداران شاهرخ تیموری، حاکم یزد با همکاری همسرش فاطمه خاتون ساخته شده است.
در قسمت کریاس مسجد که در آن به میدان باز می‌شود، سنگی نصب شده که بر آن متن وقف نامه‌ای به خط نسخ نوشته شده است. وجود شبکه‌هایی ظریف از کاشی‌های معرق در پنجره‌های دو طرف، راهرو شمالی و قسمتی از سر در ایوان زیبایی خاصی به بنا داده است.
دور خارجی گنبد و کتیبه پیرامون آن به خط کوفی تزئین شده و محراب ایوان اصلی آن نیز با کاشی معرق و طاق نمای مقرنس، تزئین گردیده که در وسط آن، سنگ مرمر بسیار خوش تراشی به اندازه ۳۸/۳ در ۱۵/۱ سانتیمتر نصب شده است.
این مسجد از نظر مرتبه و زیبایی بعد از مسجد جامع کبیر یزد قرار دارد و آن را به نام مسجد جامع نو نیز خوانده اند.
محراب صحنه اصلی از کاشی معرق است با ساختمانی مقرنس کاری که در وسط آن سنگ مرمر بسیار خوشتراشی به اندازه ۱/۱۵ * ۳/۳۸ متر نصب شده‌است و در وسط مقرنس کاری یک گل مربع به اندازه ۵۴ * ۹۵ سانتیمتر نصب است و در دست چپ آن، یک سنگ مرمر به اندازه ۲۸ * ۳۰ سانتیمتر نصب شده‌است. سر در شرقی مسجد دارای کتیبههایی از کاشی معرق به خط ثلث محمد الحکیم است.
در زمان فتحعلی شاه قاجار حاجی حسین عطار قسمتی بر شبستان مسجد افزود و قسمت‌هایی از مسجد را نیز تعمیر نموده‌است.
منابع : ویکیپدیا - خبرگزاری صدا و سیما