شادمانی و کامیابی با جایگزین کردن نظم و انضباط به‌جای اشتباهات به وجود می‌آید ، و این امری بسیار ساده است.
اما چیزی که مانع ایجاد جایگزین کردن نظم و انضباط به‌جای اشتباهات می‌شود ، «غفلت» است.
همان‌قدر که انجام این کار ، یعنی جایگزین کردن نظم و انضباط به‌جای اشتباهات ساده است ، انجام ندادنش هم به همان اندازه ساده است.
به عبارتی ، تنها دلیلی که باعث می‌شود تا بسیاری از انسان‌ها از دستیابی به کامیابی و نعمت‌ها محروم شوند، غفلت و سهل‌انگاری است.
ناکامی ، میوه‌ی درختِ غفلت است ، خیلی‌ها غفلت را شبیه به عفونت می‌دانند که اگر سریع جلوی آن گرفته نشود تمام بدن را فرا می‌گیرد.
شاید اگر بخواهم خیلی ساده و خودمانی مهم‌ترین دلایل فرار از نظم و انضباط در امور و روی آوردن به تعلل در انجام آن‌ها را نام ببرم ، بتوانم این دلایل را در ۴ دسته خلاصه کنم :
دلیل اول : صدای غفلت
بسیاری مواقع دلیلِ فرار از نظم و انضباط در امور و روی آوردن به تعلل در انجام آن‌ها ، این صدای درانی است که می‌گوید :
- بابا لذتتو ببر! بیخیالِ نظم .
- ای بابا سخت نگیر به خودت ، فعلاً حالشو ببر تا بعد .
درواقع این همان صدای غفلت است.
دلیل دوم : ترس از شکست است
خیلی مواقع دلیل مهم تعلل در انجام کارهایمان و پشت گوش انداختن آن‌ها ، ترس از شکست است. از این می‌ترسیم شاید نتوانیم فلان کار را به‌خوبی انجام بدهیم ، یا شاید خراب‌کاری کنیم و از این دست فکرها.
دوستان عزیزم ، اقدام و عمل ترس را از بین می‌برد و بلاتکلیفی و تعلل بدتر به ترس میدان می‌دهد. پس اصلاً ترس نمی‌تواند دلیلی منطقی برای تعلل در انجام کارها و به تأخیر انداختن آن‌ها باشد.
دلیل سوم روی آوردن به تعلل ،کمال‌گرایی است
خیلی مواقع ما به بهانه کمال‌گرایی ، عیب‌های تعلل و کوتاهی کردن در انجام امور را با یک حُسن با نام «من کمال‌گرا هستم» تبدیل و توجیه می‌کنیم.
به نظر من می‌شود گفت ، کمال‌گرایی یعنی : تبدیل عیب به حُسن . یعنی توجیه کردن.
به بیانی ساده ، ما برای اینکه تعلل ، غفلت و کوتاهی کردن‌هایمان برای انجام امور را توجیه کنیم ، می‌آییم می‌گوییم :
« من کمال‌گرا هستم و فعلاً شرایط مناسب برای انجام فلان امور یا فلان کار نیست.»
و نهایتاً چهارمین دلیل تعلل در انجام کارهایمان ، صبر نداشتن است
در بسیاری از مواقع ، عجول بودن و ناشکیبایی ، و این انتظارِ اشتباه که سریع به نتیجه دلخواه برسیم ، باعث می‌شود تا دست از تلاش برداریم.
صبور نبودن و عجول بودن ، به‌راحتی می‌تواند تلاش را به تعلل ، نگرانی و نهایتاً شکست تبدیل کند.
امیدوارم که همگی به این واقعیت پی ببریم که شادمانی و کامیابی با جایگزین کردن نظم و انضباط به‌جای اشتباهات به وجود می‌آید.