روانشناس بالینی کیست

تفاوت بین یک روانشناس و یک روانشناس بالینی چیست؟

آیا دوست دارید خود را وقف دنیای روانشناسی کنید؟ آیا فکر می کنید که روانشناسی بالینی می تواند خروجی برای شما باشد، اما دقیقاً نمی دانید چیست؟ به طور کلی، تفاوت اصلی این است که یک روانپزشک و یک روانشناس بالینی آموزش های متفاوتی دارند. در واقع روانشناسان بالینی در یک رشته تخصصی روانشناسی آموزش دیده اند تا بتوانند در مراکز بهداشتی و بیمارستانی کار کنند.

برای اینکه تصور روشنی در مورد تفاوت روانشناس و روانشناس بالینی داشته باشید، باید بدانید که هر دو حرفه ای مدرک دانشگاهی خود را در رشته روانشناسی به پایان رسانده اند. همه روانشناسان بالینی روانشناس هستند، اما همه روانشناسان بالینی نیستند. برای اینکه یک روانشناس به عنوان روانشناس بالینی فعالیت کند، لازم است که آنها مطالعات تخصصی در زمینه روانشناسی بالینی انجام دهند.


روانشناسی بالینی
روانشناسی بالینی

وظایف اصلی انجام شده توسط روانشناس بالینی

1-ارزیابی

این شامل جمع آوری اطلاعات مربوط به رفتار، عملکرد شناختی و وضعیت عاطفی افراد یا یک گروه است.

2-تشخیص

این شامل شناسایی مشکل رفتاری، شناختی، عاطفی یا اجتماعی فرد، گروه یا جامعه مورد نظر است.

3. درمان و مداخله

درمان شامل مداخلات بالینی بر روی افراد یا گروه ها به منظور درک، کاهش و رفع اختلالات روانی، عاطفی، رفتاری، نگرانی های شخصی و سایر موارد است.

4. مشاوره، مشاوره، مشاوره و ارتباط

این توصیه ای است که به عنوان یک متخصص روانشناس بالینی به درخواست یک سازمان یا سایر متخصصان در مراقبت های بهداشتی یا سیستم خصوصی مشکلات مختلفی را ارائه می دهد.

5 پیشگیری و ارتقای سلامت

این در درجه اول کار مداخله اجتماعی روانشناسان سلامت است. این کارکردهای پیشگیرانه و ارتقاء دهنده سلامت روان را در یک گروه یا شبکه های سلامت اجتماعی انجام می دهد.

6-تحقیق

روانشناس، هم از نظر سنت تاریخی و هم از نظر آموزش، پژوهش محور است. کمک آنها به روندهای جدید در رفتار انسان ضروری است.

7. تدریس و نظارت

روانشناس می تواند به طور کامل یا تا حدی به تدریس و آموزش در دوره های کارشناسی و کارشناسی ارشد اختصاص داده شود که بر حوزه های شخصیت، آسیب شناسی روانی، روانشناسی غیرطبیعی، ارزیابی بالینی، تشخیص روانی، درمان یا اصلاح رفتار، روان درمانی، تکنیک های مداخله و درمان، مداخلات اجتماعی تمرکز دارد.

https://snapp.doctor/

8. هدایت و مدیریت

این نوع عملکرد بیشتر به همکاری با مدیریت سیستم سلامت مربوط می شود. این یک عملکرد مدیریتی و اداری است که می تواند همکاری با بخش های منابع انسانی شرکت هایی باشد که هدف آنها بهبود توسعه خدمات و کارکنان آنها است.