عملکرد کابل زیر دریایی چگونه است؟ (قسمت اول)

اگرچه ما در دنیای بی سیم به طور فزاینده ای زندگی می کنیم ، اما این اتصال به سیم های زیر اقیانوس بستگی دارد.

کابل های زیر دریایی یا زیر دریایی کابل های فیبر نوری هستند که کشورهای جهان را از طریق کابل هایی که در کف اقیانوس قرار گرفته اند به یکدیگر متصل می کنند. این کابل ها - که اغلب هزاران مایل طول دارند - قادرند حجم عظیمی از داده ها را به سرعت از نقطه ای به نقطه دیگر منتقل کنند.

برای آگاهی از قیمت کابل برق و انواع کابل پاور به سایت زیتون کابل مراجعه کنید. شما می توانید انواع کابل کواکسیال را در بهترین کیفیت از سیم و کابل زیتون خریداری کنید.

کابل زیردریایی چیست؟

کابل زیردریایی یک کابل فیبر نوری است که در اقیانوس گذاشته شده و دو یا چند نقطه فرود را به هم متصل می کند.

به ندرت بسیار گسترده تر از شلنگ باغ ، امروزه کابل ها عموماً شامل الیاف نوری هستند که اطلاعات را حمل می کنند ، سپس روی ژل سیلیکون پوشانده می شود ، سپس در لایه های مختلف پلاستیک ، سیم کشی فولادی ، مس و نایلون پوشانده می شود تا عایق کاری شود. از سیگنال محافظت کنید و کابل را در برابر آسیب های ناشی از حیات وحش ، لنگرها و ماهیگیری ، یا آب و هوا و سایر رویدادهای طبیعی محافظت کنید.

کابل ها با استفاده از کشتی هایی که به طور خاص برای این منظور تغییر یافته اند ، حمل می شوند و به آرامی زیرساخت "گیاه مرطوب" را در بستر دریا منتقل می کنند. این کشتی های ویژه می توانند هزاران کیلومتر کابل نوری را به دریا منتقل کنند. همچنین از یک گاوآهن مخصوص زیر دریایی برای عبور و دفن کابل های زیردریایی در امتداد بستر دریا به خطوط ساحلی که فعالیتهای دریایی مانند لنگر انداختن و ماهیگیری در آنها شایع تر است استفاده می شود و می تواند به کابل های زیردریایی آسیب برساند.

گیل سانتالیز ، بنیانگذار و مدیرعامل ایستگاه فرود کابل نیوجرسی NJFX ، می گوید: "ما بیش از 150 سال کابل های زیردریایی داریم" و آنها واقعاً راهی برای ارتباط بین کشورها و قاره ها بوده اند. "

"اساسی ترین برنامه ارتباط دادن آنچه در یک نقطه از جهان اتفاق می افتد به دیگری است ، اما ما این را تغییر داده ایم که اجازه می دهد برنامه ها به طور همزمان در چندین کشور وجود داشته باشند ، عملکرد برنامه ها را افزایش داده و سازگار با محیط زیست پیدا کنند. مکانهایی که می توانید برنامه هایی را با ردپای کربن صفر اجرا کنید اما از کشوری که این منابع را ندارند ، لذت ببرید. "

کابل های Subea ؛ جهان را به مدت 170 سال متصل می کند

کار برای نشان دادن پتانسیل کابل های زیر دریا در دهه 1840 آغاز شد ، هنگامی که ساموئل مورس ، مخترع کد مورس ، سیم عایق بندی شده با کنف قیر دار و لاستیک هند را در آب بندر نیویورک غوطه ور کرد و در سال 1842 از طریق آن تلگراف کرد.

اولین کابل تجاری در سال 1850 ، زمانی که شرکت تلگراف زیر دریایی کانال انگلیسی یک کابل تلگراف بین انگلستان و فرانسه گذاشت ، گذاشته شد. ماهیگیران هفته ها بعد تصور کردند که جلبک دریایی است آن را قطع کردند. یک شرکت جانشین ، شرکت تلگراف زیردریایی ، کابل دوم را در سال آینده گذاشت و کابل های بیشتری که جزایر بریتانیا را به سرزمین اصلی اروپا متصل می کرد ، دنبال شد.

در سال 1854 و تکمیل آن در سال 1858 ، کابل تلگراف ترانس آتلانتیک - که از والنتیا در ایرلند غربی به خلیج بولز ، ترینیتی خلیج ، نیوفاندلند منتقل می شد و اولین نفری بود که از اقیانوس اطلس عبور کرد - توسط شرکت تلگراف آتلانتیک گذاشته شد. این دستگاه فقط سه هفته کار کرد قبل از اینکه بتوان آن را تعمیر کرد.

اولین تلگرام رسمی که بین دو قاره ارسال شد - با نرخ یک شخصیت در هر دو دقیقه - نامه تبریک ملکه ویکتوریا ، ملکه بریتانیا به رئیس جمهور ایالات متحده ، جیمز بوکانان ، در 16 اوت بود. کابل پس از اعمال ولتاژ بیش از حد برای افزایش قدرت انتقال خراب شد. در حالی که فقط برای مدت کوتاهی در حال کار بود ، نشان داد که ارتباط بین قاره ای امکان پذیر است و کابل دوم در سال 1865 گذاشته شد.

اولین کابلهای ترانس پاسیفیک در سالهای 1902 و 1903 تکمیل شد و سرزمین اصلی ایالات متحده را در سال 1902 به هاوایی و گوام را در سال 1903 به فیلیپین متصل کرد.

اولین کابل تلفن زیر دریا ، TAT-1 ، بین سالهای 1955 تا 1956 گذاشته شد. یک پروژه مشترک بین اداره پست انگلستان (که BT چند سال در آن مشارکت داشت) ، شرکت تلفن و تلگراف آمریکا (امروزه AT&T) ، و شرکت مخابرات خارج از کشور کانادا ، توانست 35 تماس تلفنی همزمان انجام دهد.

هشتمین کابل ارتباطی فرا اقیانوس اطلس ، TAT-8 ، اولین کابل زیر فیبر نوری بود. این کابل در سال 1988 توسط کنسرسیومی از شرکت ها به رهبری AT&T ، France Télécom و British Telecom ساخته شد و قادر به حمل 280 مگابیت بر ثانیه بود. در سال 2002 بازنشسته شد.

امروزه بیش از 400 کابل زیر دریا در حال کار است. طول برخی از جزایر متصل به هم می تواند کمتر از 50 مایل باشد. برخی دیگر که از اقیانوس آرام عبور می کنند ، می توانند به بیش از 10،000 مایل برسند. برخی نقاط منفرد را در یک سطح آب متصل می کنند ، برخی دیگر دارای چندین نقطه فرود هستند که چندین کشور را به هم متصل می کند.

قطب جنوب تنها قاره ای است که هنوز توسط کابل مخابراتی زیردریایی به آن نرسیده است ، هرچند گفته می شود که یکی از آنها برای بهبود ارتباط محققان منطقه در نظر گرفته شده است.

فناوری کابل به سرعت تکامل می یابد

پس از انتخاب مسیر مورد نظر ، کشتی های تخصصی کار تخمگذار کابل را شروع می کنند که به کف اقیانوس می افتد. این کشتی ها قرقره های عظیمی از کابل ها را قبل از اینکه به آرامی و دقیق باز شوند و در کف اقیانوس قرار دهند ، نگه می دارند. با نزدیک شدن کابل ها به خشکی ، کابل ها اغلب در سنگرهایی که توسط گاوآهن های زیر دریا ایجاد می شوند دفن می شوند تا از آسیب در امان بمانند.

اگرچه تا قبل از سال 1966 16 مورد از گرفتار شدن نهنگ ها با کابل های تلگرافی زیر دریایی گزارش شده بود ، اما امروزه کابل ها به ندرت با حیات وحش محلی تداخل دارند ، اگرچه گاهی شقایق ها و امثال آنها را قادر می سازد تا در ناحیه ای تعبیه شوند که در غیر این صورت نتوانند. حل کن.

کوسه ها گاهی اوقات کابل های زیر دریا را گاز می گیرند - احتمالاً توسط سیگنال های الکتریکی جذب می شوند - اخیراً توسط گوگل در سال 2014. اما چنین رویدادهایی نادر است و می توان با زره پوش اضافی کابل با آنها مقابله کرد.

سال گذشته بیش از 500،000 ماهی قزل آلا جابجا شد تا یک کابل فیبر در بستر دریا در کنار پورت ارین و پورت گرنوگ ، در جزیره من در جزایر بریتانیا گذاشته شود. کابل مخابراتی هاوینگستن 584 مایل (940 کیلومتر) جزیره را به ایرلند ، انگلستان و دانمارک متصل می کند.

کابل ها دارای تعدادی تکرار کننده هستند که تقریباً در هر 100 کیلومتر سیگنال را در طول کابل تقویت می کند. در هر انتها ، کابل ها در ایستگاه فرود کابل به زمین می رسند ، از آنجا داده ها به مکان نهایی خود هدایت می شوند.

برایان لاواله ، ارشد توضیح می دهد: "کابل های فیبر نوری از Dlex Wavele Davele Division Multiplexing (DWDM) استفاده می کنند ، فناوری ای که به موجب آن طول موج های متعدد-هر کدام با سرعت صدها گیگابیت بر ثانیه کار می کنند-باعث افزایش حداکثر ظرفیت حمل اطلاعات یک کابل زیردریایی می شود." مدیر بازاریابی راه حل در شرکت مخابرات و شبکه Ciena. "تقویت کننده های نوری ، که هنوز در شبکه شبکه زیردریایی ها به عنوان تکرار کننده شناخته می شوند ، این سیگنال ها را در فواصل منظم و با عبور از مسیرهای فرا اقیانوسی خود تقویت می کنند."

به همان روشی که OpenRAN و ظروف باعث ایجاد تفکیک بیشتر بین اجزای سازنده می شوند ، لاواله می گوید معرفی کابل های باز و تفکیک SLTE از "کارخانه مرطوب" بدین معناست که سیستم های کابل می توانند به طور معمول ارتقاء یافته و تنوع بیشتری در انتخاب هنگام انتخاب جدید ایجاد شود. اجزاء.