در میان افرادی که برای آموزش طراحی لباس اقدام میکنند تعداد جوانان بسیار بیشتر است. چراکه امروزه این شغل نوعی راه برای امرار معاش و کسب درآمد صرف نیست. بلکه راهی برای شکوفایی استعدادها و قدرت خلاقیتی است که به طور ذاتی درون هر انسان وجود دارد.
آفرینش طرح های جدید، خلق مدل های نو، زنده کردن طرح ها و الگوهای قدیمی با الهام گرفتن از آنها و ترکیب با سایر مدل ها، از طبیعی ترین اعمالی هستند که توسط یک طراح لباس انجام میشوند و قدرت آفرینش و خلق کردن را در وجود او بیدار میکند.
آنچه میان طراحی لباس و خیاطی تفاوت ایجاد میکند، به کارگیری خلاقیت و جلوگیری از تبعیت صرف است. یک طراح خوب نباید دنباله رو فلان طراح مد در اروپا یا آمریکا باشد. بلکه خود باید با استفاده از قوه خلاقیت و نوآوری، به سبک ها و طرح های جدید جان بدهد.
در این بین نقش شوق، علاقه و کوشش بسیار مهم تر از تجربه است.چراکه تجربه انسان را نسبت به دستاوردهای پیشنش متعصب نموده و مسیر نوآوری را مسدود مینماید. تازه واردها و مشتاقان یادگیری و فعالیت از چشمه ای جوشان بهره مند هستند که در اختیار بسیاری دیگر نخواهد بود.