بیماری پای ورزشکار نوعی عفونت قارچی پوست است. قارچ‌ها ارگانیسم‌هایی مانند گیاهان میکروسکوپی هستند که در محیط‌های مرطوب و گرم رشد می‌کنند. آن‌ها معمولاً خطرناک نیستند، اما گاهی اوقات می‌توانند بیماری‌زا نیز باشند. وقتی پوست به عفونت قارچی آلوده می‌شود، بثورات خفیف اما آزار دهنده‌ای روی پوست ایجاد می‌شود. عفونت‌های قارچی پوستی همچنین به عنوان عفونت‌های کچلی نیز شناخته می‌شوند.
وقتی قارچ روی پاها رشد می‌کند، به آن عفونت پای ورزشکار نیز می‌گویند. این عفونت به این علت این گونه خوانده می‌شود که بر روی پاهای تمیز اما عرق کرده رشد می‌کند، این ویژگی اغلب در ورزشکاران وجود دارد، اما به طور کلی هرکسی می‌تواند به این عفونت مبتلا شود.
انواع بیماری پای ورزشکاران
بیماری پای ورزشکار به سه نوع تقسیم می‌شود:
1- قارچ کف پا که به نام کفش پوست ( (Moccasin خوانده می‌شود.
2- قارچ بین انگشتان که به نام interdigital خوانده می‌شود.
3- قارچ از نوع التهابی و یا تاولی.
تشخیص قارچ پوستی ورزشکاران
در اکثر موارد، بیماری پای ورزشکار با توجه به شکل ظاهری و سابقه آن قابل تشخیص است.
در صورت عدم اطمینان، می‌توان خراش کمی از پوست ناحیه آسیب دیده گرفته و برای تجزیه و تحلیل به آزمایشگاه ارسال کرد.
ممکن است چهار هفته طول بکشد تا پزشک نتیجه را اعلام کند، اما در صورت تجویز درست، وی می‌تواند درمان مناسب‌تری را برای شما تجویز کند.
در صورت عدم موفقیت در تشخیص، پزشک می‌تواند شما را به یک متخصص پوست در زمینه مشکلات پوستی ارجاع دهد.
درمان بیماری پای ورزشکار
اگر بیماری پای ورزشکار شما خفیف باشد، ممکن است پزشک توصیه کند از پماد ضد قارچ، کرم، پودر یا اسپری بدون نسخه پزشک استفاده کنید.
اگر این دارو‌ها پاسخ مناسبی به بیماری نباشند، ممکن است به دارویی با قدرت بیشتر نیاز داشته باشید تا درمان کامل شود. در عفونت‌های شدید ممکن است به تجویز مصرف خوراکی قرص‌های ضد قارچ نیاز داشته باشید.
این نکات می‌تواند به شما در کاهش علائم بیماری پای ورزشکار یا جلوگیری از عود بیماری کمک کند:
پاها را مخصوصاً بین انگشتان پا را خشک نگه دارید. پا برهنه راه نروید، بعد از استحمام یا دوش گرفتن، بین انگشتان پا را خشک کنید.
جوراب‌هایتان را به طور مرتب عوض کنید. اگر پای شما خیلی عرق می‌کند، جوراب‌های خود را روزانه تا دو بار عوض کنید.
کفش‌های سبک با تهویه مناسب بپوشید. از پوشیدن کفش‌های ساخته شده از مواد مصنوعی مانند وینیل یا لاستیک خودداری کنید.
یک جفت کفش جایگزین داشته باشید تا مجبور نباشید هر روز یک جفت را بپوشید؛ بعد از هر بار استفاده به کفش خود فرصت دهید تا خشک شود.
از پاهای خود در مکان‌های عمومی محافظت کنید. در اطراف استخرهای عمومی، دوش‌ها و رختکن‌ها از صندل یا کفش ضد آب استفاده کنید.
پاهایتان را معالجه کنید. طبق دستور پزشک روزانه از محصول ضد قارچ OTC استفاده کنید. به عنوان مثال، ممکن است دو بار در روز از کرم‌ها برای درمان پا استفاده شود و حتی پس از، ازبین رفتن بثورات به مدت یک هفته نیز نیاز باشد از کرم استفاده شود.
سعی کنید بثورات را خراش ندهید. می‌توانید خارش پا را با خیساندن در آب خنک تسکین دهید.
از کفش مشترک استفاده نکنید. این کار خطر گسترش عفونت قارچ را افزایش می‌دهد.
برگرفته از وب سایت جامعه خبری تحلیلی الف : https://www.alef.ir/news/4000226034.html