مازوخیسم یک نوع اختلال روانی است. در این نوع اختلال فرد با آسیب رساندن به خود احساس رضایت می کند. البته ممکن است که این آسیب ها روحی یا جسمی باشد. فرد مازوخیست یا آزار طلب برای اینکه به لذت برسد، خود را در موقعیت های خطرناک قرار می دهد.
سوالی که در این جا مطرح می شود این است که در بدن یک بیمار مبتلابه مازوخیسم چه اتفاقی می افتد؟ چه چیزی باعث می شود یک فرد بخواهد به خود آسیب بزند؟
این مسئله دلیل علمی دارد؛ بدن انسان هنگامی که در حال درد کشیدن باشد اندورفین ترشح می کند. اندورفین ضددرد بوده و باعث سرخوشی می شود. ترشح آن باعث می شود فرد حالتی مانند مصرف مورفین پیدا کند. مبتلایان به مازوخیستم به این حالت سرخوشی اعتیاد پیدا می کنند و با صدمه زدن به خود آن را بارها و بارها تجربه می کنند.
این اختلال اگر به موقع درمان نشود، عواقب جبران ناپذیری دارد. بنابراین بهتر است فرد یا اطرافیان او به سرعت برای درمان او اقدام کنند.
بسیاری از رفتارهای افراد مازوخیست ریشه در کودکی افراد دارند. سردرگمی، درد، خشم، عذاب وجدان، احساس گناه و در نهایت لذت و رضایت! مسیری است که یک فرد مازوخیست آن را در دفعات زیادی در کودکی در خود تجربه کرده است.
به عنوان مثال زمانی که یک کودک کار اشتباهی انجام می دهد، مادر او را تنبیه می کند. ممکن است این تنبیه به اندازه و عمل کودک تناسبی نداشته باشد. بنابراین کودک اصلا متوجه نیست که برای چه چیزی تنبیه شده است.
کودک درد می کشد. از مادرش خشمگین می شود؛ اما چون به او گفته اند که مادرش برای او بسیار مقدس است، از این که مادرش را ناراحت کرده است، عذاب وجدان خواهد داشت و احساس گناه می کند. بعد حق را به مادرش می دهد و از تنبیه و فرو خوردن خشمش احساس رضایت می کند.
این کودک در بزرگسالی نیز همین الگوی رفتاری را دنبال خواهد کرد و در واقع یک مازوخیست خواهد شد.
از مهم ترین نشانه های مازوخیسم می توان به موارد زیر اشاره کرد:
یکی از علائم و نشانه ها که در افراد مازوخیست به وفور دیده می شود، این است که آنها توان نه گفتن را ندارند؛ زیرا فکر می کنند که این کار دور از معرفت و دوستی خواهد بود. این افراد حاضر هستند که خود را در شرایط سخت قرار دهند تا دیگران دیگران احساس رضایت کنند. این افراد با این کار خود نیز به رضایت می رسانند.
از دیگر نشانه های مازوخیسم می توان به ورزش کردن بیش از اندازه، رژیم غذایی سخت، کاهش ساعات خواب و یا زیاده روی در مطالعه اشاره کرد. برخی از افراد خود را وادار می کنند که کارهای آزار دهنده انجام دهند؛ زیرا آنها می خواهند بهتر دیده شوند.
تنبلی همیشه هم بد نیست و گاهی به افراد این فرصت را می دهد تا افکارشان را بازپروری کنند. اما اگر این تنبلی باعث شود که همه کارها به لحظه آخر بماند، این تنبلی بسیار بد است و بیشتر افراد مازوخیستی این تنبلی را دارند؛ زیرا آنها می خواهند با این کار به خود استرس داده و خود را تنبیه کنند.
روابط آزار دهنده، چه روابط دوستی و چه روابط عاطفی برای روح و روان انسان مخرب هستند و باید زود این رابطه به پایان برسد؛ اما فرد مازوخیست این رابطه ها را ترک نمی کند و با تمام خیانت ها، بی احترامی ها و… در این رابطه باقی می ماند.
افراد مازوخیست بی دلیل احساس گناه می کنند. این افراد حتی زمانی که هدیه ای از کسی دریافت می کنند، احساس می کنند که لایق این هدیه نیستند. زمانی که از آنها تعریف می شود، از این تعریف خوششان نمی آید و منتظر اتفاق بدی هستند.
فرد مبتلا به مازوخیسم در روابط جنسی خود احساسات زیر را تجربه می کند:
از درد لذت می برد
از لذت های نابه هنجار جنسی لذت می برد پس از آن نیز احساس گناه ندارد
از نفر مقابلش می خواهد که او را مورد آسیب قرار دهد.
چنین مشکلاتی با کمک سکس تراپیست قابل درمان است.
در این نوع مازوخیسم افراد به دنبال تحقیر شدن هستند. این افراد هر چقدر بیشتر تحقیر و کوچک شوند، احساس لذت بیشتری خواهند داشت و تا زمانی که به آنها توهینی نشود، آرام نمی شوند.
این افراد خود را تمام و کمال در اختیار افراد مقابل قرار می دهند و همواره روابط آنها با دیگران مثل رعیت و ارباب است. این افراد تمایل زیادی دارند که از معشوقشان آزار کلامی ببینند. شنیدن الفاظ رکیک، بدرفتاری، خرد کردن شخصیت و… مواردی هستند که این افراد را راضی می کند.
این نوع مازوخیسم بسیار بدتر و خطرناک تر از مازوخیسم روانی است. فردی که به این نوع مازوخیسم دچار شده است، دیگر با آزار کلامی خوشحال نمی شود و درخواست شکنجه و آزار جسمی را دارد.
این فرد از اینکه مورد ضرب و شتم قرار می گیرد، احساس لذت می کند. در بسیاری از این افراد، آسیب هایی مانند سوختگی، کندن مو و… بسیار لذت بخش است.
یک مازوخیست تمایل دارد از طریق زیر درد را تجربه کند:
صدمه به بدن و بافت ها و عضلات بدن
بریدن قسمت های از بدن
سوزاندن بدن با اشیای داغ
سوراخ کردن پوست
کندن پوست
خراشیدن زخم
ضربه زدن به بدن
علت مازوخیسم می تواند ژنتیکی باشد یا ریشه در کودکی فرد داشته باشد.
از دیگر علل بروز این مشکل می توان به موارد زیر اشاره کرد:
افرادی که در زندگی خانوادگی یا اجتماعی برخوردهایی مانند خودکشی، خودزنی و مواردی از این قبیل را دیده اند.
افرادی که زمینه مازوخیسم را داشته اند و مواردی مانند: مواد مخدر، مشروبات الکلی و افسردگی آن را تقویت کرده است.
مازوخیسم می تواند زمینه ساز اختلالات روانی مانند مثل افسردگی، اضطراب، اختلال جنسیتی، حمله های عصبی باشد چرا که سیستم عصبی هنگامی که به صورت طولانی مدت با درد مواجه می شود واکنش های متفاوتی را نشان می دهد.