آیا از داشتن کودکی پرحرف که بی وقفه و پشت سرهم حرف میزند، خسته شده اید؟
اگر به دنبال دلایل این پرحرفی کودکان و هم چنین راهکارهایی برای حل این مشکل هستید، تا آخر این مقاله همراه من باشید.
گاهی اوقات داشتن کودکی پرحرف که بی وقفه حرف میزند، خیلی سخت است و احساس میکنید که نیاز به چند دقیقه سکوت دارید یا اینکه نیاز دارید که فقط کودک سکوت کند تا شما بتوانید حرفی که میخواهید را به او بزنید.
بعضی از کودکان به شدت کلامی هستند، این کلامی بودن از طرفی میتواند برای والدین خسته کننده باشد و از طرفی هم میتواند مفید باشد؛ زیرا کودکی که میتواند با کلام خود نظر، عقیده و احساسات را بیان کند، در آینده نیز میتواند موفقیت هایی را بخاطر این توانمندی در کلام برای خود رقم بزند.
دلایل پرحرفی کودکان:
1-به گفته ی دانشمندان، کودکان تا سن هفت، هشت سالگی با صدای بلند فکر میکنند، این بخشی از روند رشد آنها است؛ اگرچه بعضی از کودکان با خود صحبت میکنند و در سکوت به سر میبرند اما تعدادی از کودکان هستند که به صورت بلند بلند فکر میکنند و با صدای بلند افکار خود را بیان میکنند. آنچه که به ذهن شما میاید این است که او دائم دارد حرف میزند.
اما شاید کودک دائم در حال فکر کردن است و این افکار او است که به صورت کلمات و جملات بیان میشود.
هنگامی که این کودکان بعد از هشت سالگی وارد مرحله نوجوانی میشوند، با سکوتی مواجه میشوند که کمتر حرف میزنند و دیگر پرحرفی که قبلا داشتند را به خصوص در خانواده ندارند.
اگرچه در گروه هم سن و سال های خود، هم چنان همان حرف زدن، کلام خوب و بیان خوب را ادامه میدهند و بسیاری مواقع نقش رهبر را به خود میگیرند، اما تا قبل از هشت سالگی تعداد زیادی از کودکان هستند که بلند بلند فکر میکنند.
از نظر جنسیتی دختران تمایل بیشتری دارند که با صدای بلند فکر کنند، افکار خود را پردازش کنند و این موارد را با دیگران در میان بگذارند.
اما پسرها کمتر دوست دارند که بلند بلند فکر کنند، آنها دوست دارند که در سکوت خود فکر کنند و با خود در درون خود صحبت کنند.
2-علت دیگر پرحرفی در کودکان میتواند جلب توجه باشد، برای کودکانی که به اندازه کافی مورد توجه قرار نگرفته اند.
صحبت مداوم یک راه برای جلب توجه است، اگرچه این جلب توجه ممکن است همیشه مثبت نباشد و گاهی اوقات با یک برخورد نامناسب از طرف والدین یا دیگران، برچسب زدن و حتی گاهی تمسخر، تحقیر و توهین به کودک همراه باشد.
اما به هرحال برای کودکی که توجه کافی نگرفته است و کمبود توجه دارد، حتی حرف زدن میتواند برای او یک ابزار باشد که کمبود خود را جبران کند.
معمولا افرادی که مکالمات و گفتار را در انحصار خود میگیرند، محبوبیت چندانی در جامعه ندارند و به عنوان افراد پرحرف شناخته میشوند و دیگران از پرحرفی آنها به دفعات در آسیب هستند.
3-مورد دیگری که از علل پرحرفی میتوان به آن اشاره کرد، الگو بودن والدین یا یکی از آنها که به شدت پرحرفی میکنند و گفتار جمع را به دست میگیرند و اجازه نمیدهند دیگران حرف بزنند، میتوانند به عنوان یک الگو باشند که کودک هم به طبع والدین خود، پرحرفی را تجربه میکند.
4-علت دیگر میتواند حس کنجکاوی کودک باشد، به دلیل اینکه سوال های زیادی دارد اما نمیتواند پاسخ این سوالات را از والدین خود بگیرد و حتی گاهی در مهدکودک و مدرسه نیز به این پاسخ ها نمیرسد؛ کودک کنجکاو است، پس سوالات خود را به نحو متفاوت بارها تکرار میکند شاید که جواب سوال های خود را بتواند بگیرد.
5-دلیل دیگر برای پرحرفی کودکان ترس است. ترس میتواند عاملی باشد که به خاطر حالت درونی که ایجاد میکند، کودک میخواهد توجه خود را از روی آن ترس بردارد و به همین دلیل دائم حرف میزند.
بسیاری اوقات کودک درمورد ترس خود حرف نمیزند و دائم درمورد مسائل جانبی حتی بی هدف حرف میزند تا ذهن خود را آگاهانه از روی ترس بردارد و به چیز دیگری معطوف کند.
6-در کنار همه ی این موارد هنگامی که فرزند جدیدی متولد میشود، کودک برای اینکه جایگاه خود را حفظ کند و آن را مهم جلوه دهد، شروع به پرحرفی میکند و این پرحرفی از طرف والدین خیلی از مواقع طرد میشود. به دلیل اینکه یا فرصت کافی ندارند که این همه حرف را گوش دهند یا اینکه به دلیل اینکه معمولا کودکان در هنگام پرحرفی، با صدای بند حرف میزنند، بنابراین موجب میشوند نوزادی که تازه به دنیا آمده است هم نتواند به اندازه ی کافی بخوابد و دائم سر وصدا کند و دائم تذکر میگیرد.
پس علاوه بر اینکه پرحرفی میکند و درواقع جنبه های دیگری را پوشش میدهد، وارد یک لجبازی میشود و این لجبازی باعث میشود که پرحرفی تشدید یابد.
راهکارهای مدیریت پرحرفی کودکان: