به نظر شما سهل گیری و آسان گیری بیش از حد برای کودکان خوب است؟ آیا شما هم با این جمله موافقید که نباید به کودک سخت گرفت و باید آنها را، راحت و به حال خود رها کرد؟
اگر شما از آن دسته والدینی هستید که بسیار آسان میگیرید و به عبارتی تصور میکنید که بیش از حد مهربان هستید و به رفتارهای مشکل ساز فرزند خود، پاسخ نمیدهید، این را بدانید که درواقع دارید اعتبار و احترام خودتان را از دست میدهید.
برخی از والدین به کودکان خود بسیار آسان میگیرند و قوانین بسیار محدودی دارند و به عبارتی هیچ گونه محدودیتی برای فرزندان خود قائل نیستند.
برخی از والدین معتقد هستند که تا هفت سال کودکان پادشاه هستند و هیچ گونه سخت گیری نباید نسبت به آنها باشد، اما از نظر من اگر کودکان هفت سال عادت کنند که در سهل گیری مطلق زندگی کنند، پس از آن والدین این کودکان چطور میتوانند این سخت گیری را تبدیل به قانون کنند و کودک را قانون مند کنند؟
بنابراین از ابتدای تولد همه ی انسان ها نیاز به قوانین متناسب با سن، درک و فهم خود دارند.
اگر شما به عنوان والدین کودک، آسان بگیرید، قوانین لازم را نداشته باشید و ساختارهای مورد نیاز را برای کودک خود به کار نگیرید؛ در این صورت هر زمانی که بخواهید یک قانون را اجرا کنید، مطمئنا با مقاومت، گریه و قشقرق کودک مواجه میشوید.
خیلی خوب است اگر این یادگیری را از ابتدای تولد و با قوانین بسیار بسیار کوچک و به جا به کودکان یاد بدهید.
بگذارید مقاله ی سهل گیری بیش از حد برای کودکان را با یک مثال ادامه دهیم:
برخی از والدین سهل گیر معتقدند که کودک میتواند با آنها با بی ادبی رفتار کند، زیرا در این سن کاملا طبیعی است!
بنابراین هیچ قانونی برای کودک نمیگذارند و در مقابل صحبت هایی که میکند، در مقابل کتک زدن، پرت کردن و… هیچ واکنشی نشان نمیدهند، زیرا گمان میکنند هنوز خیلی کوچک است.
از طرف دیگر، علاوه بر والدین، پدربزرگ و مادربزرگ نقش بسیار مهمی در سهل گیری برای کودکان دارند.
پدربزرگ ها و مادربزرگ های نازنین، در مورد کودکانی که در فضای سهل گیری بزرگ میشوند، عوامل مهمی هستند؛ بسیاری از مواقع، پدربزرگ و مادربزرگ با والدین کودک، وارد مشاجره میشوند و به والدین نهیب میزنند که “به بچه سخت نگیر” و توصیه میکنند که “بذارید راحت باشه، بذارید بازی کنه، بذارید هر کاری دلش میخواد بکنه چون ما خیلی دوستش داریم”.
اما آیا میتوان اسم این کار را دوست داشتن گذاشت؟
اسم این کار دوست داشتن نیست، بلکه آسیب رساندن به کودک در مرور زمان است.
کودکانی که والدین آسان گیر دارند، هرطور که بخواهند، رفتار میکنند.
هنگامی که این کودکان بزرگ میشوند، در تعامل با دیگران دچار مشکل میشوند؛ آنها لوس، خودخواه و نا آرام هستند و نمیتوانند تحمل کنند که در مقابل دیگران مسئولیت دارند، قوانین را نمیتوانند رعایت کنند، حتی در محیط مدرسه دچار مشکل میشوند، زیرا هیچ وقت “از گل نازک تر نشنیدن”.
اگر شما در حال حاضر یک پدر یا مادر سهل گیر هستید و تا این لحظه در یک فضای سهل گیری با کودک خود بوده اید، لطفا شروع به سرزنش خود نکنید، زیرا ممکن است به دلایلی شما مجبور به اجرای این سهل گیری شده باشید.
ممکن است خود شما والدین بسیار سخت گیری داشتید و برای جبران این موضوع تصمیم به سهل گیری برای کودک خود گرفتید.
شاید هم به این دلیل باشد که مهارت اجرای قانون در ارتباط با فرزندتان را ندارید و با اجرای قانون تحت فشار قرار میگیرید و دچار چالش و تنش میشوید و به همین دلیل تصمیم گرفتید که آسان گیر باشید.
اما چرا و از کجا شروع شد که تا این حد ساده گیر شدید؟