در این مقاله مشکلات رفتاری کودکان در کرونا، همراه با چهار قدم برای حل این مشکلات آورده شده است.
در این روزهای کرونایی که حال هیچ کس خوب نیست و از نظر جسمی، روحی و روانی همه در استرس هستند؛ باید دید حال کودکان چگونه است؟
کودکان کم سن و سال و حتی شیرخوار استرس والدین خود را به خوبی احساس میکنند، نگرانی ها و حال بدی های والدین را درک میکنند.
کودکان متوجه هستند که مادر سرحال نیست و این استرس ناخودآگاه به کودک منتقل میشود.
هنگامی که این استرس به کودک منتقل میشود، کودکان این استرس را با انواع رفتارهای نادرست از خود نشان میدهند و گاهی حتی در مقابل این استرس، علائم جسمی از خود بروز میدهند.
لجبازی ها، پاسخ های بسیار تند و عصبانیت میتواند نشانه ی استرس انتقال یافته به کودک باشد.
این روزهای کرونایی دقیقا بحرانی مانند بحران زلزله است؛ در هنگام وقوع زلزله، همه ی افراد در منطقه ی زلزله زده تحت تاثیر قرار میگیرند و نمیشود گفت که بزرگترها میتوانند کاملا بحران را مدیریت کنند تا به کودکان هیچ آسیبی وارد نشود.
استرسی که از طریق والدین، محیط، رسانه ها و گفتگوی دیگران به کودکان منتقل میشود، باعث میشود آنها رفتارهایی از خود بروز دهند که رفتار های همیشگی کودکان نیست.
این روزها در همه ی دنیا طبق تحقیقات نشان داده شده است که کودکان پرخاشگر تر شدند و به رفتارهایی که در سنین پایین تر داشتند، بازگشته اند؛ به عنوان مثال: دوباره شیشه خوردن، مکیدن انگشت شست، عدم کنترل دفع در آنها که با استرس به شدت تغییر میکند، یا اینکه قبل از کرونا کودک میتوانست لباس خود را به تنهایی بپوشد اما الان نمیپوشد، خود کودک به تنهایی غذا میخورد اما الان تقاضا میکند که پدر یا مادر قاشق را در دهان او بگذارند یا کودکی که میتواند راه برود اما تقاضا میکند که او را بغل کنند و نمیخواهد راه برود.
همه ی این موارد نشان میدهد که استرسی در کودک وجود دارد که برای او سنگین است و نمیتواند آن را هضم و در درون خود حل کند.
از طرفی دیگر مشکلاتی است که این روزها والدین به شدت از آن شاکی اند؛ درمورد خواب کودکان، دیر به خواب رفتن، بیدار شدن های مکرر در نیمه شب، خواب های ترسناک یا کابوس دیدن، خواب های کوتاه در طی روز، همه ی این موارد میتواند نشانه هایی از واکنش های استرس زا درکودکان باشد.
حال در نظر بگیرید والدینی را که به شدت استرس های این روزهای کرونایی را دارند و از طرفی مشکلات رفتاری کودک اضافه میشود و نمیدانند با آنها چه کار کنند و این مشکلات را خیلی سخت میبینند، بنابراین این چرخه را پیچیده تر میکند و سطح این استرس بالاتر میرود و وضعیت بدتر میشود.
پس چه کار باید کرد؟ راه حل چیست؟