دوست عزیز حتما راه های کنترل خشم و عصبانیت را شنیدید. اما چرا با وجود آشنایی با این راهکارها باز هم نمیتوانید عصبانیت خود را در برخورد با چالش و اشتباه فرزندتان مدیریت کنید؟
با یک مثال این موضوع را شرح میدهیم:
گمان کنید ناگهان ببینید که کودکتان لیوان چای را روی مبل ریخته است.
در این شرایط شاید خیلی حالتان بد شود ؛
بلافاصله خشمگین میشوید و شروع به دعوا کردن کودک میکنید.
اما کمی صبر کنید؛هنگامی که در یک چالش قرار میگیریم باید به دو موضوع فکرکنیم:
1.برای مدیریت خشم یک چرایی برای خودمان مطرح کنیم.
به این معنا که از خودمان بپرسیم چه چیزی اهمیت دارد؟
ببینیم موضوع با اهمیت در این لحظه مبل است یا کودک مان؟
آیا شما حاضرید که سلامت کودک تان را با مبل عوض کنید؟
زمانی که شما با کودک تان بخاطر آسیب دیدن یا کثیف شدن مبل دعوا میکنید و او را تنبیه می نمایید(بدنی یا کلامی)،
درست مانند این است که،کودک شما لیوان چای را روی میز بریزد و شما با چکش دست او را بخاطر این مسئله بشکنید.
قطعا شما چنین کاری را نمی کنید.
بنابراین درمورد خشم هم نباید به خودمان اجازه دهیم که به راحتی خشمگین شویم یا کودک مان را تنبیه کنیم .
این تمرین را به ذهنمان بدهیم که با هر اتفاقی که می افتد،کمی در آن چالش مکث کنیم و بعد تصمیم بگیریم و حتما آن چرایی را مطرح کنیم.
2.این سوال را مطرح کنیم که میخواهیم به چه چیزی برسیم؟
آیا فقط میخواهیم دلمان خنک شود؟