روکش دندانی شکل، اندازه و قدرت را به دندان بازمی‌گرداند و کاملاً بخش قابل مشاهده دندان یا ایمپلنت را دربرمی‌گیرد. پس از این که روکش به طور دائمی چسبانده شد، فقط دندانپزشک یا متخصص می‌تواند آن را بردارد.
چنانچه از روکش به خوبی مراقبت کنید و بهداشت دهان و دندان را رعایت نمایید، عمر روکش 5 تا 15 سال خواهد بود.
کاربردهای رایج روکش دندان
اگر دچار یکی از مشکلات زیر هستید، متقاضی ایده‌آلی برای روکش دندان به شمار می‌روید:
شکستگی دندان
پوسیدگی دندانیبه مقاله که نیاز به پر کردن وسیع داشته باشد.
ساییدگی یا تغییر شکل دادن دندان
بد رنگی شدید دندان
عفونتی که نیاز به عصب کشیداشته باشد.
روکش دندان در هر یک از موارد فوق دندان آسیب دیده را ترمیم می‌کند و لبخند را زیباتر می‌سازد. متخصصین ما از روکش برای قرار گرفتن روی ایمپلنت و همچنین به عنوان پایه پل دندان نیز استفاده می‌کنند.
عمل گذاشتن روکش
دندانپزشک، دندان آسیب دیده را برای قرار دادن روکش با ملایمت و دقت می‌تراشد و با برداشتن مقدار اندکی از ساختار دندان پایه پایدارتری را برای روکش ایجاد می‌کند. سپس از دندان قالب می‌گیرد و قالب را به لابراتوار دندانپزشکی می‌فرستد تا متخصصین با توجه به قالب و رعایت اصول زیبایی‌شناختی و جزییات ظریف روکشی سفارشی تهیه کنند که به خوبی روی دندان قرار گیرد. روکش موقت غالباً در مدت انتظار برای آماده شدن روکش دائمی روی دندان چسبانده می‌شود. پس از اتمام کار روکش با بیمار تماس گرفته می‌شود و دندانپزشک اندازه بودن روکش را بررسی می‌کند و مطمئن می‌شود که روکش دائمی اختلال در بایت، جویدن و روی هم قرار گرفتن دندان‌ها ایجاد نمی‌کند. سپس روکش با چسب مخصوص روی دندان چسبانده می‌شود.
انواع روکش دندان
دندانپزشکان کلینیک Tehran smile بهترین نوع روکش را با توجه به محل قرار گرفتن دندان، نقش آن در جویدن و ساختار دندان یا ایمپلنتی پیشنهاد می‌دهند که نیاز به محافظت دارد. سه نوع روکش دندان وجود دارد که هر یک ویژگی‌های خاص خود را دارد:
روکش تمام چینی
چینی (پرسلن) زیبا، بادوام، پایدار و مقاوم در برابر ساییدگی است و به دلیل نداشتن فلز از سازگاری زیستی بسیار بالایی برخوردار است.
روکش چینی همرنگ دندان طبیعی است و بهترین انتخاب برای دندان‌های جلویی به شمار می‌رود. دستیابی به ظرافت و زیبایی روکش چینی مهارت بالای دندانپزشک در استفاده از تکنولوژی کد کم (CAD/CAM) را ایجاب می‌کند.
روکش تمام فلزی
روکش فلزی دوام و استحکام بالایی دارد و به همین دلیل مناسب دندان‌های عقبی است که در آنجا نیروهای جویدن و گاز زدن حداکثر است. روکش فلزی به ندرت ترک برمی‌دارد یا می‌شکند؛ به علاوه در صورت استفاده از آن بخش بسیار اندکی از دندان تراش داده می‌شود.
روکش فلزی ساخته شده از طلا یا دیگر فلزهای قیمتی زیست سازگار است. روکش با پایه فلزی غالباً کمترین هزینه را دارد، اما زیست سازگار نیست و واکنش‌های آلرژیک یا تغییر رنگ لثه را موجب می‌شود.
روکش چینی ـ فلزی
روکش‌های چینی جوش خورده به فلز به طور همزمان از مزیت رنگ سطح طبیعی، شبیه به باقی دندان‌ها، و استحکام ساختار فلزی برخوردار هستند.
اگرچه نقاط قوت متعددی را می‌توان برای انتخاب این نوع روکش برشمرد، اما در صورت استفاده از آن، در مقایسه با دیگر دندان‌ها، باید بخش بیشتری از ساختار دندان تراش داده شود. تراش دادن بیشتر به این معنا است که احتمال ناراحتی و درد بیمار در طول عمل افزایش می‌یابد.
دوران بهبود و مراقبت از روکش دندان
دندانپزشکان پس از چسباندن روکش دائمی اطلاعات کاملی را درباره مراقبت از روکش جدید در اختیار بیماران می‌گذارند. در مجموع باید اصول بهداشت دهان و دندان رعایت شود، یعنی روزانه دو بار مسواک زدن و یک بار استفاده از نخ دندان یا تمیز کننده‌های بین دندانی فراموش نشود تا جرم و پلاک در محل اتصال روکش به لثه باقی نماند و از پوسیدگی دندان و بیماری لثه جلوگیری شود.
بیمار باید پس از روکش کردن دندان از جویدن مواد غذایی سفت، یخ یا دیگر اشیاء سفت خودداری کند، چون در غیر این صورت روکش آسیب خواهد دید. جویدن ناخن‌ها و دندان قروچه یا ساییدن و فشار دادن دندان‌ها روی یکدیگر نیز ممنوع است، چرا که تمام این کارها عمر روکش را کم می‌کند. اگر بیمار عادت به دندان قروچه داشته باشد، متخصصان ما استفاده از گارد شبانه را برای محافظت از روکش در هنگام خواب توصیه می‌کنند.
طولانی کردن عمر روکش دندان
اندازه بودن روکش و تناسب آن با دندان زیری، طول عمر روکش را تعیین می‌کند. بنابراین دندانپزشکان ما نهایت دقت را برای ساخت و اندازه کردن روکش به کار می‌گیرند. اگر روکش به خوبی روی دندان قرار نگرفته باشد، تبدیل به محل تجمع باکتری‌ها می‌شود و به تبع آن پوسیدگی شدید دندان در سال‌های آتی رخ می‌دهد.
نکته مهم دیگر برای افزایش طول عمر روکش، سلامت دندان است. دندانپزشک همواره وضعیت لثه‌ها و ساختار استخوانی را ارزیابی می‌کند تا مطمئن شود که این بافت‌های نگهدارنده سالم هستند. به این ترتیب از دندان محافظت می‌شود و احتمال عقب رفتن لثه و آشکار و بدون محافظ شدن کناره روکش به حداقل می‌رسد.