آیا تا بحال پروفیل هایی با نمره پایین در میان قاب ها و در بین دیوار های ساختمان مشاهده کرده اید؟ این پروفیل ها در واقع همان وال پست است که به عنوان کلافی در طول های مشخص نصب می شود و برای ایجاد یکپارچگی دیوار بوده وموجب اتصال دیوار با اسکلت خواهد شد و در نهایت منجر به افزایش استحکام دیوار ها و کل سازه می شود. در واقع وال پست ها را نگهدارنده دیوار می نامند که با نصب آنها مقاومت دیوار در برابر زلزله افزایش مییابد.
اجرای وال پست
همانگونه که گفتیم وال پست چیست؟ باعث افزایش استحکام دیوارها می شود و اجرای آن در واقع به معنی سفتکاری ساختمان است. به همین دلیل اجرای آن اهمیت زیادی دارد و تمام جزئیات باید مد نظر قرار گرفته شود از جمله عواملی که در اجرای وال پست مورد توجه قرار می گیرد شامل موارد زیر است:
• نظارت صحیح بر اجرای وال پست و نبشی کشی توسط ناظر مربوطه
• توجه به پیامدهایی حقوقی عدم اجرای وال پست
• تعبیه ورق مدفون در بتن قبل از بتن ریزی
• پروفیل مورد نیاز برای اجرای کار
• روش نصب پلیت اتصال وال پست به تیر ها
• استفاده وال پست در دور چینی بام
توجه به عواقب عدم اجرای وال پست و وظیفه مهندس ناظر در صورت عدم اجرای وال پست.
روش اجرای وال پست
مراحل اجرای وال پست به شرح زیر است:
قبل از بتن ریزی سقف اجرای بیس پلیت در زیر وروی تیر بتنی و در محل اجرای وال پست، انجام شود.
در مواقع عدم اجرای بیس پلیت قبل از بتن ریزی ، اتصال پلیت ها توسط رول بولت به تیر ها از بالا و پایین، اهمیت دارد. برای نصب پلیت ها به جان تیرها هرگزاز میخ های فولادی ۳ سانتی که به وسیله دستگاه میخکوب نصب می شوند استفاده نشود.
باید ابعاد داخلی ساختمان قبل از جوشکاری وال پست اندازه گیری شوند تا بعد از دیوارچینی، این مورد مشکل ساز نشود.
کمترین پروفیلی که برای وال پست استفاده می شود نبشی ۵ است، اما به طور کلی نقشه های مصوب و نظر طراح اهمیت دارد.
شاغول بودن و همراستایی افقی وال پست ها در هر طبقه باید مورد کنترل قرار گیرد اینکار از طریق ریسمان کشی انجام میشود
فردی که جوشکاری وال پست را انجام می دهد باید در این کار حرفه ای باشد.
اجرای وال پست و جزییات آن باید در دستور کار مجری قرار بگیرد.
نکته قابل توجه در اجرای وال پست
اگر پروفیل وال پست معرفی شده از طرف دستگاه مشاور دوبل نبشی باشد خوب است که در زمان ساخت وال پست، دهانه آن ۱سانتی متر بیشتر از ضخامت دیوار مربوطه باشد که باعث شود تیغه کاملا داخل آن قرار بگیرد. همچنین در وال پست عمودی، باید در فواصل یک متر به یک متر با استفاده از میلگرد آجدار نمره ۱۰، شاخک هایی به قوطی یا نبشی های وال پست جوش داده شود تا بین تیغه و وال پست عمودی گیرداری بهینه ایجاد شده و دیوار مورد نظر در هنگام وارد شدن بارهای جانبی به صورت یکپارچه عمل کند.
در قسمت هایی که وال پست در کنار ستون قرار میگیرد باید فاصله حدود ۴ تا ۵ سانتیمتری رعایت شود و مصالح استفاده شده بین وال پست و ستون نرم باشد مانند یونولیت یا پلاستوفوم تا در صورت وارد شدن بارهای جانبی از جمله زلزله، ستون به دیوار فشار جانبی وارد نکند.
برای افزایش گیرداری، وال پست افقی در فواصل ۱ تا ۱٫۵ متر با استفاده از میلگرد آجدار با نمره ۱۴ و بالاتر، به سازه سقف وصل می شوند. همه پروفیل های مورد استفاده در ساخت وال پست های افقی و عمودی بایستی ضد زنگ خورده و جهت اتصال بهتر بین وال پست با دیوار های دو طرف و همچنین جلوگیری از ترک های ناشی از حرکات جانبی ساختمان در مرحله نازک کاری، روی آن توری مرغی یا رابیتس کشیده شود و با سیم گالوانیزه محکم گردد.
اشتباهاتی که در اجرای وال پست صورت می گیرد
در پاره ای از موارد اجرای وال پست دچار تغییراتی می شود و به دنبال آن اشتباهاتی صورت می گیرد دلیل آن نیز معمولا کاهش هزینه های احتمالی ساخت و ساز است. از جمله اشتباهات که در این زمینه صورت می گیرد، استفاده از میلگرد به جای نبشی در اجرای کلاف های افقی می باشد.
یکی دیگر از اشتباهات در این زمینه عدم اجرای پشت به پشت نبشی های افقی و قائم می باشد. عدم رعایت این مورد باعث می شود دیوار تنها در یک سمت، در داخل نبشی ها اجرا شود.