نویسنده : سید علی میرقیداری
نقد: مستند قمار
بی مقدمه آغاز میکنم مستند تحت عنوان قمار از نگاه یک فرد عادی و خاکستری که درگیر مشکلات اقتصادی هستند و حتی یک شخص متمایل به سمت سیاست غربی ممکن است مستندی خوب و قابل قبول برای جوانان انقلابی مطلوب و جذاب ولی و برای اشخاص تند رو غیر قابل باور و کمی بیپروا است نحوه شروع مستند مرا به یاد مستند اسرار آیت انداخت و تغریبا به همان شیوه نیز بود سرزنش نمیکنم چون خیلی از مستند های سیاسی همین قالب را دارند ولی برای این کار که در آخرین سال قرن ساخته شده بهتر بود کمی خلاقیت و قالب متفاوتی به کار میرفت در راستای ارزش احکامی این مستند بهتر است بگوییم واجب نبود بلکه واجب زمین مانده بود و خیلی بهتر بود که این واجب زمین مانده زود تر دغدقه میشد تا شاید مردم از برخی اشتباهات بپرهیزند در زمان حال انتقاد از برخی اعمال آقای رئیس جمهور و اطرافیانشون کار جدیدی نیست و فقط همسویی با دیگر دوستان است بنده در این کار خیلی نکات ارزشمندی دیدم ولی طراوت در ساخت ندیدم به گونه ای که درگیر فیلم بشوم و نتوانم آنرا یک لحظه حتی برای تحلیل یا تمرکز نگاه دارم بحث دیگری که ذهنم را درگیر کرد تقلید یا الگو برداری کارگردان گرامی از برخی مستندات شبکه های معاند بود و تقریبا میشود گفت به همان شیوه برنامه رپورتاژ در شبکه منوتو و چندی از دیگر مستندات بی بی سی اشاره کرد برای مردم کوچه و بازار که همگی از مخاطبان ماهواره هستند کمی بار منفی و تا حدودی دید تمسخر گونه دارد که ما هم از این دست برنامه ها تقلید داشته باشیم شاید تعداد مخاطب بالا برود ولی نگاهشان هم سطح با برنامه ای مثل هم رفیق میشود و کمی از موضوع اصلی دور میشوند در مرحله بعد با توجه به اشارات عالی ای که داشتید ولی به نقش افرادی مثل جان بلتون که نقش هایی هم در این معامله داشتند نکردید و خلاء در جریان نبودن حضرت آقا(مدظله)هم به خوبی حس میشد در مستند سخرانی هایی در این رابطه از اشخاصی مثل آقای موسوی اردبیلی و آقای هاشمی دیدیم ولی از حضرت آقا جز چند عکس چیز دیگری ندیدیم یا خاطرات آقای منتظری درباره اعدام آقای امید نجف آبادی و با توجه به در این میزان از امکانات مستند قابل تامل و خوبی بود