محمد ابراهیم باستانی پاریزی در سوم دی ماه ۱۳۰۴ خورشیدی در پاریز، از توابع شهرستان سیرجان چشم به جهان گشود. تحصیلات ابتدایی را زادگاه خود گذراند و از محضر پدر خود مرحوم حاج آخوند پاریزی هم بهره برد. در سال ۱۳۲۰ در دانشسرای مقدماتی کرمان به تحصیلات خود ادامه داد. در سال ۱۳۲۵ برای ادامهٔ تحصیل به تهران آمد و در سال ۱۳۲۶ در دانشگاه تهران در رشتهٔ تاریخ تحصیلات خود را پی گرفت.در ۱۳۳۰خورشیدی از دانشگاه تهران فارغ‌التحصیل شد و برای انجام تعهد دبیری به کرمان بازگشت. دوره دکتری تاریخ را هم در دانشگاه تهران گذراند و با ارایه پایان نامه‌ای درباره «ابن اثیر»، مورخ دوره اسلامی، دانشنامه دکتری خود را دریافت کرد. وی کار خود را در دانشگاه تهران از سال ۱۳۳۸ با مدیریت مجله داخلی دانشکده ادبیات شروع کرد و تا سال ۱۳۸۷ استاد تمام وقت آن دانشگاه بود و رابطه تنگاتنگی با این دانشگاه داشت.
دکتر محمد ابراهیم باستانی پاریزی افزون بر ۶۰ عنوان کتاب تألیف یا ترجمه کرده است. برخی از کتاب‌های او شامل مجموعه برگزیده‌ای از مقالات وی هستند که به صورت کتاب جمع‌آوری و بعضی نیز از ابتدا به‌شکل کتاب نوشته شده‌اند.از میان نوشته‌های این استاد ارزشمند تاریخ، ۷ کتاب که برخی یه آنها عنوان «سبعه ثمانیه» داده‌اند، متمایز است که همگی در نام خود عدد ۷ را دارند، مانند: خاتون هفت قلعه، آسیای هفت سنگ، اژدهای هفت سر و … .
ایشان نقل می کنند: روزی در گروه تاریخ دانشگاه تهران پشت میزم بودم که چند نفر که شبیه هندی ها بودند وارد اتاقم شدند و صندوقچه ای با خود داشتند و بعد از سلام گفتند : خیلی خوشحالیم که جناب عالی اسماعیلی هستید با تعجب گفتم چه کسی گفته من اسماعیلی هستم گفتند شما چندین کتاب نوشته اید که همه عدد هفت دارند مثلا وادی هفت واد ، خاتون هفت قلعه ، آسیای هفت سنگ ، اژدهای هفت سر ، کوچه هفت پیچ و... به خاطر اینکه عدد هفت نزد ما مقدس هست فکر کردیم که شما اسماعیلی هستید و تا کنون کتمان کرده اید. گفتم اگر امری هست در خدمت هستیم نگاهی به صندوقچه انداختند و گفتند ما یک سری اسناد قدیمی داریم می خواستیم که یک محرم اسرار برای ما این اسناد را بررسی کند گفتم در خدمتم گفتند: الان دیگه شما نامحرمید و ممکن نیست و رفتند.