خیلیا فکر می کنن نزدیکی و برقراری رابط جنسی در بارداری خطرناکه و نباید این کار رو انجام داد . اما پزشکا توصیه می کنن که اگه مادر در وضعیت پر خطر قرار نداره حتما به برقراری روابط جنسی ادامه بده چرا که این روابط در سلامت مادر و جنین و همچنین استحکام خانواده نقش مهمی داره . وقتی خانمی باردار میشه به دلیل افزایش هورمونها خصوصا استروژن و پروژسترون و جریان خون سینه ها و اندام تناسلی حساس می شن و در این دورانه که به ارگاسم می رسن . در سه ماه اول بارداری خانم ممکنه تمایل به برقراری رابطه داشته باشه ولی به دلیل اتفاقاتی که در بدن داره رخ می ده نتونه این کار رو انجام بده . مثلا احساس خستگی ناشی از رشد جنین ، دردناک بودن پستانها به دلیل آماده شدن برای شیردهی ، حالت تهوع و استفراغ . سه ماهه ی دوم مرحله ایه که خطر سقط جنین تا حدود زیادی رفع شده و حالت تهوع و استفراغ کمتر شده اما خب بعضی از خانما میل جنسیشون هم کمتر شده . در سه ماهه ی سوم به دلیل تورم دست و پا ، سوزش سردل ، کمردرد میل جنسی هم کم میشه . به طور کلی باید سعی کرد که به بدنتون گوش بدید . یکی از مسائلی که وجود داره اینه که مادرا از رابطه ی جنسی در دوران بارداری می ترسن ولی اولا مخاط رحم اجازه ی ورود میکروب رو به درون رحم نمیده در ثانی مایع آمنیوتیک از جنین محافظت می کنه در نتیجه جای هیچگونه نگرانی نیست . در این دوران ممکنه پدر هم از نزدیکی دوری کنه چون ممکنه بترسه که آسیبی به جنین وارد کنه . اگه خانم باردار بعد از نزدیکی مشکلی براش به وجود اومد مثلا درد یا خونریزی داشت موقع نزدیکی یا احساس گرفتگی ماهیچه ها رو داشت باید سریع به پزشک مراجعه کنه .