قانون نانوشته و پیشفرضی میان سازندگان سریال های شبکه نمایش خانگی در ایران وجود دارد، درباره اینکه مخاطبان سریالها چیزی غیر از ملودرام و کمدی را تماشا نمیکنند. نکته اینجاست که هنوز این فرض و باور به صورت درست و حسابی به چالش کشیده نشده و اگر در ژانرهای دیگر هم اثری تولید شده، شاهد سریال متفاوت و قدرتمندی نبودهایم. سریال جدید و پرسروصدای قورباغه که پس از دو سال بالاخره به نمایش درمیآید و تجربهای در حوزه ژانر محسوب میشود، جدیترین چالشی است که تاکنون در این حوزه داشتهایم.
«من همیشه یه صندلی واسم کم بوده، کتم واسم تنگ بوده، کفشام برام کوچیک بوده، ساعتم خواب میمونده و من ازش جلوتر حرکت میکردم، دنیا برای من جای کوچیکیه، احساس میکنم همه جا بستس و نمیتونم نفس بکشم، انگار همهٔ این لحظهها رو قبلاً دیدم، درختا، صدای آبشار، قورباغهها، اونا رو زمانی میبینم که در حال مردنم.» این خلاصه داستانی است که از قورباغه منتشر شده؛ اولین تجربه هومن سیدی در سریالسازی که اولین حضور نوید محمدزاده در شبکه نمایش خانگی نیز به شمار میآید و بنا به گفتهها و شنیدهها تجربهای در حوزه درام جنایی است که داستان به ثروت رسیدن یک انسان معمولی را از راه خلاف به تصویر میکشد.
در ادامه با فیلیمو شات همراه باشید برای آشنایی و معرفی بیشتر سریال قورباغه و انتظاری که مخاطبان از تماشای آن دارند.
هومن سیدی از همان زمان که کارگردانی را با فیلمهای کوتاه شروع کرد، نشان داده بود که دلبسته فرمگرایی و اسلوب ژانر است؛ برای همین، فیلمهای قبلیاش از منظر عموم مخاطبان سینما بیشتر یادآور فیلمهای خارجی بود. اما معمولا ایدههای فرمی و بصری و تلاش سیدی برای نزدیک شدن به یک فیلم ژانر بومی به نتیجه کامل و پخته نمیرسید تا چند سال قبل که بالاخره با ساخت مغزهای کوچک زنگزده موفق شد تا کاملترین اثر خود و یکی از بهترین فیلمهای چند سال اخیر را بسازد؛ نمونهای بومی از ژانر جنایی که داستان خلافکاری و جنایات سازمانیافته را در حاشیه شهر تهران امروز به تصویر میکشید، با لحنی که که از ترکیب عناصر ژانر و واقعگرایی رایج در سینمای ایران به دست آمده بود.
قورباغه را میتوان در امتداد مغزهای کوچک زنگزده ارزیابی کرد و شاید حتی در مقایسه با آن اثری رادیکال و نزدیکتر به الگوهای ژانر باشد؛ سریالی جنایی درباره رسیدن به قدرت و ثروت از مسیر خلاف و قاچاق مواد مخدر. در تصاویر و ویدیوهایی که تاکنون از سریال منتشر شده، مشخصا سیدی سعی کرد تا سبک بصری ایدهآل و عناصر ژانر را در نما به نمای سریال پیاده کند. نکتهای که در صورت اجرای موفق، توجه بسیاری را از مخاطبان جلب خواهد کرد.
مهمترین عامل در جلب توجه مخاطبان، ترکیب بازیگران قورباغه است. نوید محمدزاده که شاید مهمترین بازیگر سینمای ایران در دهه نود باشد، بدون حضور در آثار کمدی تا به حال موفق شده که تمام آثار خود را در گیشه نجات دهد. مسلما برای اولین حضور محمدزاده در یک سریال کنجکاوی و هیجان بسیاری وجود دارد که البته که با چند ماه دوری قبلی او از سینما نیز همراه شده است. علاوه بر نوید، دیگر بازیگران سرشناس سریال نیز ترکیب جذابی را با ایفای نقشهای متفاوت رقم زدهاند، بازیگرانی چون صابر ابر، سحر دولتشاهی، هومن سیدی، فرشته حسینی، آناهیتا افشار، نوید پورفرج و مهران غفوریان. علاوه بر این، سیدی مانند اثر قبلی خود تعدادی از نقشها را نیز به چهرههای تازه سپرده و محمدامین شعرباف، احسان منصوری، نیما مظاهری، سعید حاج علی و سیامک اتفاقیان نیز از جمله نامهای هستند که پس از پخش سریال بیشتر از آنها خواهیم شنید.
خط داستانی و تم مرکزی قورباغه یعنی طمع و میل به قدرت نیز با شرایط امروزی جامعه هماهنگی دارد؛ دورانی که بحران اقتصادی و اختلاف طبقاتی بیداد میکند و برای بسیاری از مردم که شاهد گردش ثروتهای آنچنانی در مملکت هستند، راهی برای پیشرفت وجود ندارد مگر از خلاف و زدل به دل پولهای کثیف. از این نظر میتوان پیشبینی کرد که سریال به دلیل جنبههای تماتیک و اجتماعی، بلافاصله بعد از پخش اپیزودهای آغازین در صدر توجهات قرار بگیرد.