راجکومار رائو در نقش بوس با فیلم‌نامه‌ای پرنشاط و پر‌انرژی و طراحی صحنه‌ای عالی در سریال بوس : مرده یا زنده (با عنوان اصلی Bose: Dead or Alive) هنرنمایی میکند.
شبکه هندی آلت بالاجی در حال پخش سریال ۹ قسمتی بوس : مرده یا زنده است. این مجموعه به یکی از جنجالی‌‌ترین مسائل تاریخ معاصر کشور هند می‌پردازد؛ یعنی، رازهای پشت پرده ماجرای مرگ نتاجی سبهاش چندر بوس رهبر و انقلابی ملی‌‌گرای هند.
در دومین اپیزود مجموعه بوس: مرده یا زنده، هیبت سایه‌وار مردی در قطار نمایش داده میشود که صورتش در سایه یک کلاه بزرگ پوشانده شده و ریشی بلند و کم‌پشت دارد. دود غلیظ سیگار او را در برگرفته و فضا بس رمزآلود می‌نماید. درواقع، سیگاری که مرد در دست دارد هویتش را معرفی میکند. در سکانس‌های دیگری هم او را با همین سیگار می‌بینیم؛ کسی که گاه در زندان سیگارش را با زندانبانش شریک میشود و گاه در مراسم خواستگاری، اولین پک سیگار را به دختری تعارف میکند که قرار است نامزدش باشد! او مردی خاص و برازنده است که بوس نام دارد؛ مردی که تمام نیروهای انگلیسی در هند تلاش می‌کنند او را بیابند و از طرفی هم تمام مردم اخبار مرگش را در یک سانحه هوایی در ژاپن دنبال می‌کنند.
اولین حضور راجکومار رائو در نقش بوس درصحنه کالج ریاست‌جمهوری است. در این صحنه، او یک استاد انگلیسی (با بازی زاکاری کافین) را به باد کتک می‌گیرد. نوین کاستوریا نیز در این سریال نقش بیهاری، تبهکاری دوست‌داشتنی را بازی میکند. پس‌ازاین برخورد فیزیکی، انگلیسیها در مقابل این هندی انقلابی محتاطانه‌تر رفتار می‌کنند و البته این کار چندان هم بی‌دلیل نیست؛ چون بوس خود را به شعار دادن محدود نمی‌کند و در برابر آنچه درست نمی‌داند تسلیم نمی‌شود. او در عوض به جوانان آموزش می‌دهد که با انگلیسیها مبارزه کنند و به‌این‌ترتیب، برای خودش ارتشی از هواداران ترتیب می‌دهد. در یک صحنه، او به سرجوخه‌ای انگلیسی به نام استنلی (با بازی ادوارد سوننبلیک) هشدار می‌دهد:
در سریال بوس : زنده یا مرده، شخصیت‌های بیهاری و استنلی هوشمندانه طراحی‌شده‌اند تا در فلش بک‌ها، داستان‌های جالبی درباره بوس روایت شود. در حقیقت، استنلی نماینده انگلیسیها درزمینه‌های گوناگون است و بیهاری نیز در نقش راوی داستان به بیان جزئیات می‌پردازد. داستان سریال مراحل گوناگون زندگی بوس را شرح می‌دهد: ریاست کنگره ملی هند در سال ۱۹۳۸، بارها زندانی شدنش و داستان‌های گوناگونی که درباره زندانی شدن او در ژاپن، آلمان یا منچوری نقل میشود، همه در این مجموعه موردتوجه قرارگرفته‌اند.
طراحی صحنه این سریال را نیز باید جالب‌توجه و قوی دانست؛ برای نمونه، لباس‌ها و تزئینات دفتر اپراتور تلفن، که مربوط به دهه ۱۹۳۰ و ۱۹۴۰ است، طراحی صحنه را باورپذیر کرده‌اند. ظاهر و لباس راجکومار رائو نیز به‌دقت طراحی‌شده است و ظاهر او در سنین گوناگون کاملاً موجه به نظر می‌رسد. در ابتدا، او مردی جوان با صورتی پر و گرد و موهایی کم‌پشت است که به‌تدریج با تراشیدن موهایش، به شکلی کاملاً طبیعی، به مردی میان‌سال با سری بدون مو تبدیل میشود.
منبع: فیلیمو شات