نقش والدین برای فرزندان چیست؟
شاید پرورش فرزندان سالم و صالح وظیفه سختی به نظر بیاید اما آگاهی داشتن به نقش خود به عنوان پدر و مادر و یادگیری تکنیک های رفتار با فرزندان به ما در برقراری ارتباط صحیح و مناسب با آن ها در هرسنی که باشند کمک فراوانی می کند و درست در زمانی که فکرمی کنیم “دیگر نمی دانم چه کنم”، به دادمان می رسند و همه چیز را راحت تر می کنند. اول از همه باید بدانیم نقش والدین در زندگی کودک چیست. مهمترین نقش والدین برای فرزندان عبارتند از:
1. ایجاد محیط پر از مهر و محبت که کودک درآن احساس امنیت کند
2. نظارت بر رشد سالم کودک
3. کمک به کودک برای داشتن تصویر خوب از خود که با پذیرش همیشگی و بدون شرط اواز طرف شما، اهمیت دادن و توجه کردن، احترام گذاشتن و همدردی ، ایجاد یک رابطه ی بزرگ منشانه میان شما و فرزندتان و تشویق او به مستقل بودن درچهارچوب مشخص امکان پذیر می شود.
1- از کودک درحد انجام کارهای روزمره انتظار موفقیت داشته باشیم نه بیشتر از آن
2- از کارها و رفتارهای خوب و پیشرفت های هر چند کوچک فرزندمان تقدیر کنیم و از یاآوری نقص ها پرهیز کنیم.
مثلا او را به خاطر این که خودش به تنهایی غذایش را خورده یا بدون کمک ما اتاقش مرتب کرده تشویق کنیم و از گفتن این که “چرا غذاتو تموم نکردی” یا “چرا همه چیز سرجایش نیست” پرهیز کنیم و فقط آن چه را انجام داده یعنی احساس مسئولیت او را ببینیم.
3- انعطاف پذیر باشیم و میان نرمش و سخت گیری تعادل برقرار کنیم.
این یعنی بدانیم چه موقع “آری” و چه موقع “نه” بگوییم. از آن جا که “نه” گفتن های بی مورد و بی جا و بدون دلیل درست به تدریج اعتبار آن ها را کم و از بین می برد بهتر است قبل از “نه” گفتن خوب فکر کنید و از قصد کودک مطمئن شوید و دلایل او را بشنوید. اما در این در 3 حالت به کودک خود قاطعانه “نه” بگوییم:
کاری که انجام می دهد یرای خودش خطرناک باشد
کاری که انجام می دهد برای دیگری خطرناک باشد
حریم ها را از بین ببرد
اجازه دهیم کارهایی که کودک خارج از این سه مورد انجام می دهد به کسب تجربه ی او کمک کند. مثلا اگر او می خواهد وسیله ای که به آن علاقه ی زیادی دارد با خود به مهمانی که پر از بچه است ببرد و شما مطمئن هستید که بردن این وسیله باعث می شود به او سخت بگذرد چون برای همه ی بچه ها جالب است ومی خواهند از آن استفاده کنند فقط این موضوع را به کودک خود یادآوری کنید و اگر او توجهی به آن نکرد اجازه دهید این موقعیت را تجربه کند تا دفعات بعد بتواند تصمیم بهتری بگیرد.
در انجام کارها با او مشارکت کنیم:
انجام کارهای مشترک با پدر و مادر به کودک اعتماد به نفس می دهد. پس در فعالیت های او بیشتر از آن چه میل دارید شرکت کنید، مثلا: بیشتر بازی کنید، با هم غذاهای ساده آماده کنید، اتاقش را مرتب کنید، برای چیزهای کوچک با هم تصمیم بگیرید، سفره ی غذا را با هم بچینید ، با هم صبحانه آماده کنید، با هم تصمیم بگیرید چه کادویی برای تولد تهیه کنید، اگر دوستانش به خانه ی شما می آیند با هم وسایل پذیرایی را آماده کنید و …
برای کودک خود الگوی مناسب باشید :
فقط دستور ندهید، فقط راهنمایی نکنید، عمل انجام دهید. منصف باشید، مهربان باشید، نوعدوست باشید، اگر اشتباه کرده اید عذر خواهی کنید. فرقی ندارد طرف عذر خواهی شما چه کسی باشد، مودب باشید، رو راست و صادق باشید،از کسی بدگویی نکنید و …
با کودک خود بازی،خیال پردازی و گفتگو کنید:
از بچگی های خود بگویید، از اشتباهات خنده داری که کرده اید بگویید، ازارتباط خود با والدین تان بگویید، از شکست ها و موفقیت هایتان از برنامه هایی که در آینده با هم خواهید داشت، گاهی خرس و مار و پرنده و توپ شوید و گاهی پدربزرگ و مادربزگ.
تکرار، تکرار، تکرار:
اگر می خواهید چیزی را به کودک خود آموزش دهید که مثلا کاری را انجام دهد یا از انجام رفتاری پرهیز کند از تکرار آن خسته نشوید . آنقدر تکرار کنید تا بدن کودک مانند ذهن او پیام را دریافت کند و انجام عمل را متوقف یا تکرار کند.
بیان مثبت داشته باشید و مثال های مثبت بزنید:
سعی کنید ادبیات گفتاری خود را تغییر دهید و ازگفتن کلماتی که بار منفی دارند به طور جدی پرهیز کنید.
از ” مادرترزا “، مادر روحانی، دعوت شد در تظاهرات ضد جنگ شرکت کند او گفت :” من در تظاهرات صلح شرکت خواهم کرد نه در تظاهرات ضد جنگ”
به کودک خود توجه کنید:
هنگامی که فرزندتان صحبت می کند به او نگاه کنید، اگر در حال انجام کاری هستید که می توانید آن را ادامه ندهید آن را متوقف کنید و به کودک گوش دهید و اگر نمی توانید در آن لحظه انجام آن را متوقف کنید به کودک اعلام کنید و بگویید وقتی آن را تمام کنید آماده ی شنیدن حرف های او هستید. حتما توجه داشته باشید که این زمان خیلی طولانی نشود و در حد 2 یا3 دقیقه باشد.از درآغوش گرفتن و بوسیدن یا نوازش کودک خود دریغ نکنید، آن ها در هرسنی که باشند به توجه و نوازش های شما نیاز دارند زیرا همیشه فرزند شما هستند.
البته با وجود چالش‌های زیادی که پرورش و تربیت کودک به همراه دارد، تعیین قوانین مشخص و رعایت کردن برخی نکات ساده، کمک زیادی به والدین می‌کند تا شرایط را بهتر مدیریت کنند.قصد داریم شما را با ۱۱ نکته‌ی طلایی که اغلب والدین به آن‌ها توجه نمی‌کنند، آشنا کنیم. با توجه به این نکات ساده و مهم، گام بزرگی برای تبدیل شدن به یک والدین خوب و مسؤولیت‌پذیر برمی‌دارید.
۱. به حرف‌های فرزندتان گوش دهید
بدون شک هر فردی از سنین ابتدایی تا سنین بزرگسالی، نیاز دارد تا توسط اطرافیان خود شنیده شود و مورد توجه آن‌ها قرار بگیرد. اولین قدم برای تبدیل شدن به بهترین والدین دنیا، توجه به فرزندان از طریق شنیدن حرف‌هایشان است. اگرچه گاهی کودکان دوست دارند بیش از حد صحبت کنند یا حرف‌هایشان برای پدر و مادر کمی خسته‌کننده است، اما والدین با این کار حس ارزشمند بودن را به آن‌ها منتقل می‌کنند.بسیاری از پدر و مادرها هم‌زمان با انجام کارهای دیگر مثل چک کردن اینستاگرام، فرستادن پیام کاری، خواندن یک کتاب، دیدن برنامه‌ی تلویزیونی و… وانمود می‌کنند که به حرف‌های فرزندشان گوش می‌دهند و با جملاتی مثل «هممم… آره درسته عزیزم.» توجه خود را نشان می‌دهند.
نکته‌ی مهم؛ در واقعیت ما نمی‌توانیم هم‌زمان با انجام یک کار، به حرف‌های دیگران با دقت گوش دهیم. پس بهتر است با فرزندانمان صادق باشیم و وقتی شروع به صحبت می‌کنند، تمام حواسمان را به آن‌ها معطوف کنیم و آن‌ها را از عشق و علاقه و توجه واقعی خودمان مطلع کنیم.۲. زمان زیادی را با فرزندتان سپری کنید
زندگی همواره پر از مشغله‌های مختلف است، طوری که گاهی اوقات زمان کافی برای انجام برخی کارها نداریم! حتی بهترین والدین دنیا هم نمی‌توانند همیشه بین کار و فرزندانشان تعادل برقرار کنند.شاید پدر و مادرهایی را دیده باشید که برای مشغول کردن فرزندشان، او را تشویق به تماشای تلویزیون یا بازی با موبایل می‌کنند تا خودشان بتوانند به کارهای روزمره‌ی خود برسند. اگرچه در برخی موقعیت‌ها این شیوه‌ی خوبی برای سرگرم کردن کودکان است، اما استفاده از این روش در طولانی مدت، باعث ایجاد یک شکاف عمیق میان والدین و فرزند خواهد شد.
نکته‌ی مهم؛ به‌عنوان پدر یا مادر، با وجود تمام مشغله‌هایی که در طول روز دارید، زمان مشخصی را به فرزندانتان اختصاص دهید. شما می‌توانید درباره‌ی موضوعات مختلف یا کارهایی که در طول روز انجام داده‌اید با هم صحبت کنید. همچنین می‌توانید از آن‌ها بخواهید تا در انجام برخی کارهای منزل مثل چیدن میز شام، گذاشتن لباس‌های تمیز در کمد و… به شما کمک کنند.کودکان وقتی بدانند که شما به آن‌ها نیاز دارید احساس خوبی خواهند داشت. این وقت‌گذرانی‌ها، باعث ایجاد فرصتی عالی برای صمیمیت بیشتر با کودک شده و در عین حال کارهای منزل با سرعت بیشتری انجام می‌شوند.
۳. عشق بدون قید و شرط به فرزندتان بدهید
بهترین والدین دنیا چه کسانی هستند؟ آیا عشق ورزیدن بدون هیچ قید و شرطی، ما را به بهترین پدر و مادر دنیا تبدیل نمی‌کند؟برخی والدین تنها با سخت‌گیری و تعیین شروط دشوار، عشق و علاقه‌ی خود را به فرزندانشان ابراز می‌کنند. مثلا از آن‌ها می‌خواهند تا شاگرد اول مدرسه باشند، در المپیاد ریاضی مقام بیاورند، در مسابقه‌ی ورزشی مدال طلا بگیرند و… در این صورت عاشقانه آن‌ها را در آغوش می‌گیرند و به فرزندشان می‌گویند که چقدر آن‌ها را دوست دارند!برای ایجاد پیوندی امن و سالم، لازم است که فرزندانمان را از عشق و محبت بی قید و شرط لبریز کنیم و آن‌ها را در هر شرایطی حمایت کنیم.
نکته‌ی مهم؛ یکی از مهمترین فاکتورها برای تبدیل شدن به بهترین والدین دنیا، فراهم کردن بستری امن برای فرزند است؛ در این شرایط، کودک می‌داند حتی زمانی که کار اشتباهی انجام دهد یا موفق به برآورده کردن خواسته‌ی والدین نشود، خانه امن‌ترین مکان برای او است و پدر و مادر قابل اعتمادترین افراد در زندگی‌اش هستند. در واقع والدین با حمایت از فرزندان در شرایط مختلف باید آن‌ها را علاقه‌ی خود مطمئن کنند.
۴. به آنچه می‌گویید عمل کنید
دوست دارید به بهترین والدین دنیا تبدیل شوید؟ پس نکته‌ی طلایی چهارم را با دقت بخوانید؛ برای جلب اعتماد و حرف‌شنوی کودکان، به حرف‌هایی که می‌زنید عمل کنید.بسیاری از والدین برای ترغیب فرزندانشان به انجام دادن یا ندادن برخی کارها، شروط مختلفی را برایشان تعیین می‌کنند ولی با این حال باز هم موفق نمی‌شوند تا کودکان را قانع کنند. اما چرا؟ هیچ‌وقت چیزی نگویید که از انجام دادن آن مطمئن نیستید. آنچه باعث عدم موفقیت والدین در این روش می‌شود، قاطع نبودن روی حرف‌هایی است که می‌زنند. اگر به فرزندتان می‌گویید که در صورت گوش ندادن به حرف شما، از یک کار به خصوص منع می‌شود، حتما به حرف خود عمل کنید.برای متقاعد کردن کودکان به انجام آنچه می‌گویید باید نکات زیر را رعایت کنید
خواسته‌ی خود را با احترام بیان کنید.
عصبانی نباشید و فریاد نزنید.
رو در رو با کودک صحبت کنید و به چشم‌هایش نگاه کنید.
از تعیین شروط و تنبیه‌های غیرممکن خودداری کنید.
سر حرف‌هایتان باشید و به هرآنچه می‌گویید عمل کنید.برای مثال، اگر زمان انجام تکالیف فرزندتان فرا رسیده است ولی او همچنان مشغول بازی با کامپیوتر است، در قدم اول آرامش خود را حفظ کنید، به او نزدیک شوید و در چشم‌هایش خیره شوید تا بیشتر به شما توجه کند و حرف‌هایتان تأثیرگذارتر باشد. سپس به او یادآوری کنید که اگر تکالیفش را انجام ندهد، یک روز از بازی با کامپیوتر و موبایل محروم خواهد بود.
نکته‌ی مهم؛ به یاد داشته باشید که نباید هیچ‌وقت از تنبیه‌های غیرممکن و نادرست استفاده کنید. مثلا نباید او را از وعده‌های غذایی محروم کنید، یا به او بگویید دیگر دوستش ندارید، یا موبایل و کامپیوتر را برای همیشه از او می‌گیرید. بدون شک این حرف‌ها عملی نمی‌شوند و تنها این ذهنیت را در کودک به وجود می‌آورند که بی‌توجهی به والدین، آن‌قدرها هم برایشان مشکل‌ساز نیست!
۵. الگوی خوبی برای فرزندتان باشید
کودکان خیلی دقیق رفتارهای والدین خود را می‌بینند، به حرف‌هایشان گوش می‌دهند و کارهای آن‌ها را زیر ذره‌بین قرار می‌دهند. معمولا برخی از پدر و مادرها فکر می‌کنند وقتی که کودک مشغول بازی یا تماشای تلویزیون است، متوجه رفتارشان نیست، در حالی که کودکان در هر حال والدین را زیر نظر دارند.بنابراین اگر قصد دارید چیزی را به فرزندتان بیاموزید، آن را با مثال به او یاد دهید. یاد دادن با مثال یعنی چه؟ همانطور که اشاره کردیم، کودکان از بدو تولد، پدر و مادر را به‌عنوان الگوهای اصلی زندگی خود می‌بینند و راه و روش انجام کارها را از آن‌ها یاد می‌گیرند. پس برای آموختن یک ویژگی مثبت یا ترک یک کار اشتباه، والدین باید در عمل و رفتار خود، آن را به کودکان نشان دهند.
نکته‌ی مهم؛ برای تبدیل شدن به بهترین والدین دنیا باید از خودتان شروع کنید! برای مثال، اگر می‌خواهید از فواید سبزیجات و غذاهای سالم به فرزندتان بگویید و او را از خوردن فست فود منع کنید، اول از همه باید عادت غذایی خود را اصلاح کنید. اگر تصمیم دارید درباره‌ی مضرات سیگار کشیدن به فرزندتان توضیح دهید ولی او هر روز شما را در حال کشیدن سیگار می‌بیند، باید در رفتار خود تجدید نظر کنید.شاید یکی از اصلی‌ترین وجه تمایزهای والدین نمونه با والدین معمولی در همین نکته باشد. والدین نمونه برای تربیت صحیح فرزندانشان، خود را به الگویی مناسب تبدیل می‌کنند.
۶. به نکات مثبت فرزندتان توجه کنید
معمولا وقتی والدین می‌دانند که فرزندشان توانایی تشخیص کارهای خوب از بد را دارد، با خیال راحت او را به حال خود می‌گذارند چون از رفتار درست او مطمئن هستند. اما اگر بدانند فرزندشان خوب رفتار نمی‌کند، لجباز و عصبانی است، وظایف خود را به‌درستی انجام نمی‌دهد و… تمام توجه و حواسشان را به او و کارهایش معطوف می‌کنند.در واقع این نوع والدین، در عمل به کودک نشان می‌دهند که رفتار اشتباه او بیشتر از رفتارهای خوبش جلب توجه می‌کند؛ پس کودک تصور می‌کند که برای جلب توجه والدین باید رفتارهای نادرست را در پیش بگیرد.
نکته‌ی مهم؛ اگر فقط به نکات منفی در رفتار کودک خود توجه کنید و خصوصیات مثبت او را نادیده بگیرید، فرزندتان دلیلی برای تقویت جنبه‌های مثبت خود و تکرار کارهای خوبش نمی‌بیند. به‌عنوان یک والدین نمونه، سعی کنید انتقادات را به حداقل برسانید و آنچه درباره‌ی او دوست دارید را تحسین کنید.کودکان در هر سنی به توجه والدین خود و تحسین شدن از جانب آن‌ها نیاز دارند. اما از بدو تولد تا پنج سالگی، مهمترین زمان برای تحسین ویژگی‌های مثبت کودک و تشویق او به تکرار آن کارها است.
۷. در صورت لزوم عذرخواهی کنید
به نظر شما عذرخواهی نشانه‌ی ضعف است؟ آیا فکر میکنید عذرخواهی از فرزندتان دشوار است و با این کار اقتدار خود را از دست می‌دهید؟ اما در واقعیت این‌طور نیست. کودکان در این زمان خود را بیش از پیش به شما نزدیک می‌بینند و از شما یاد می‌گیرند که چطور رفتار کنند.بهترین والدین دنیا به خوبی می‌دانند که همیشه امکان اشتباه کردن برایشان وجود دارد. یک والدین نمونه، پس از پی بردن به اشتباه خود در رابطه با فرزندانشان، از آن‌ها عذرخواهی می‌کنند و با این کار، درس بزرگ مسؤولیت‌پذیری را به آن‌ها می‌دهند.اگر کودک شما دروغ گفته، همکلاسی خود را اذیت کرده یا وسیله‌ی گرانبهایی را شکسته است، از او می‌خواهید تا فورا عذرخواهی کند. اینجا است که کودک به یاد می‌آورد حتی پدر و مادر هم در مواقع لزوم عذرخواهی می‌کنند. پس از والدین الگوبرداری می‌کند و بدون لجبازی و سرسختی، به خاطر اشتباه پیش‌آمده عذرخواهی می‌کند.
نکته‌ی مهم؛ به کودک‌تان نشان دهید که هیچ کس کامل نیست و همه در زندگی اشتباه می‌کنند. با این درس بزرگ به کودکان می‌آموزید که عذرخواهی می‌تواند بسیاری از اشتباهات را جبران کند.
۸. به فرزندتان اجازه دهید تا خودش باشد
حتما پدر و مادرهایی را دیده‌اید که می‌خواهند فرزندشان آنطور باشد که خودشان دوست دارند؛ پدر و مادرهایی که می‌خواهند توانایی و استعداد کودکان را مطابق با سلیقه‌ی خود تغییر دهند. این والدین بدون توجه به علاقه‌ی واقعی کودک، تنها به دنبال برآورده کردن خواسته‌های شخصی خود هستند.اگرچه والدین به‌عنوان حامی اصلی کودک باید او را در مراحل مختلف زندگی همراهی کنند و در انتخاب‌های مهم فرزندشان راهنمای او باشند، اما نباید به جای کودک تصمیم بگیرند و مسیر زندگی‌اش را آنطور که خودشان دوست دارند تغییر دهند.
نکته‌ی مهم؛ نادیده گرفتن خواسته‌های کودک و سرکوب کردن برنامه‌های او برای آینده کاملا اشتباه است. همیشه اجازه بدهید تا فرزندتان خود واقعی‌اش باشد و از گرایش‌های فکری متفاوت، علایق متضاد با شما و آنچه واقعا دوست دارد صحبت کند.
۹. متناسب با سن فرزندتان رفتار کنیدکودکان در هر سن ویژگی‌های رفتاری خاصی دارند. با رشد و تکامل کودک، پدر و مادر هم باید شیوه‌ی تربیتی خود را تغییر دهند. برای درک بهتر این موضوع به مثال زیر توجه کنید؛احتمالا وقتی کودک ۴ ساله‌ی شما کار اشتباهی انجام می‌دهد، آرامش خود را حفظ میکنید و با مشغول کردن اون به یک کار دیگر، حواسش را پرت میکنید چون باور دارید که او کوچک است و این رفتار برای سن او معمول است. اما می‌توانید با کودک ۸ ساله‌ی خود هم همان‌طوری رفتار کنید که با خواهر یا برادر کوچکش رفتار کردید؟ یک کودک ۸ ساله می‌تواند رفتار درست و غلط را تشخیص دهد. او پس از هر اشتباه منتظر است تا نحوه‌ی برخورد شما را ببیند.با نوجوان ۱۶ ساله‌ی خود چطور رفتار میکنید؟ قطعا در این سن حساس که نوجوان نیاز به توجه و مراقبت زیادی دارد، نمی‌توانید با او همانطور صحبت کنید که با کودک ۸ ساله‌ی خود حرف می‌زنید.
نکته‌ی مهم؛ با بزرگ‌تر شدن فرزندان، پدر و مادر هم باید رفتارشان را مطابق با شرایط سنی او تغییر دهند. پس به‌عنوان یک توصیه‌ی مهم به یاد داشته باشید که شما هم باید همراه فرزندتان بزرگ شوید و نحوه تربیت و صحبت‌تان با آن‌ها را مطابق با سنشان تنظیم کنید.
۱۰. سؤالات باز بپرسید
همه‌ی والدین دوست دارند تا با فرزندان خود تعامل داشته باشند، با آن‌ها صحبت کنند و شناخت بیشتری نسبت به آن‌ها پیدا کنند. اما گاهی به نظر می‌رسد که فرزندان تمایل زیادی برای صحبت با والدین خود ندارند. برخی والدین هم از پاسخ‌های کوتاه فرزندانشان گلایه می‌کنند و فکر می‌کنند این نشانه‌ای برای بی‌میلی به ادامه‌ی صحبت است. اما مشکل کجا است؟حتما برایتان پیش آمده است که از فرزندتان بپرسید: «امروز مدرسه چطور بود؟» به احتمال زیاد می‌توانید پاسخ او را حدس بزنید، یک جواب تکراری و مثل همیشه: «خوب بود!» با پرسیدن این سؤال بسته، شما یک جواب مشخص و کوتاه دریافت میکنید. اما چطور است «سؤالات باز» را امتحان کنید؟مثلا می‌توانید بپرسید: «بهترین قسمت امروز کدام بود؟» با این پرسش، طرف مقابل را وادار به فکر کردن میکنید، او تلاش می‌کند تا درباره‌ی روزش با شما صحبت کند و از آنچه دوست داشته است، برایتان بگوید. مهم نیست که دقیقا چه چیزهایی می‌گوید، شاید درباره‌ی یک اتفاق کوچک صحبت کند. آنچه بسیار با ارزش است، تجربه‌ی خوشایند صحبت کردن و تعامل بین شما و فرزندتان است. پاسخ این سؤالات به شما کمک می‌کند تا بفهمید زندگی فرزندتان چطور می‌گذرد و او به چه چیزهایی فکر می‌کند.
نکته‌ی مهم؛ سؤالات باز کلید اصلی ایجاد تعامل با دیگران است. فرقی نمی‌کند که با کودک ۱۰ ساله‌ی خود صحبت میکنید یا جوان ۲۰ ساله، در هر حال با کمک سؤالات باز اطلاعات زیادی درباره‌ی طرف مقابلتان به دست می‌آورید.
۱۱. برای احساسات فرزندتان ارزش قائل شوید
یکی از مهمترین نکاتی که شما را به بهترین والدین دنیا تبدیل می‌کند، توجه به احساسات و عواطف فرزندانتان است. همیشه آماده‌ی شنیدن حرف‌هایشان باشید و بدون قضاوت کردن آن‌ها را همراهی کنید.مثلا اگر کودک ۸ ساله‌ی شما از احساس ناراحتی خود برای ندیدن دوستان مدرسه‌اش می‌گوید، خوب به حرف‌هایش گوش دهید و به جای گفتن «عزیزم نارحت نباش، با باز شدن مدرسه‌ها دوباره همدیگر را می‌بینید.» بهتر است او را درک کنید و بگویید: «می‌دانم که چقدر ناراحت هستی؛ ندیدن دوستان صمیمی برای مدت طولانی خیلی سخت است.»همیشه طوری با فرزندانتان صحبت کنید که ترغیب شوند از احساساتشان بیشتر بگویند. اگر سعی کنید به ظاهر با یک جمله مشکل را حل کنید یا فورا بگویید «مشکلی نیست، نباید برای این موضوع کوچک ناراحت باشی.»، در واقع احساسات او را بی‌ارزش نشان می‌دهید.
نکته‌ی مهم؛ اگر احساسات فرزندتان را جدی نگیرید، این تصور در او شکل می‌گیرد که آنچه ذهنش را درگیر کرده است، برای شما اهمیتی ندارد و دیگر مشکلات خود را با شما در میان نمی‌گذارد. قطعا این چیزی نیست که شما می‌خواهید؛ پس خوب به حرف‌هایش گوش کنید و نشان دهید که او را درک میکنید.آیا با انجام این نکات به بهترین والدین دنیا تبدیل می‌شویم؟
والدین خوب و مسؤولیت‌پذیر بودن یکی از با‌ارزش‌ترین هدایایی است که می‌توانید به فرزندانتان بدهید. شاید با انجام نکات طلایی این مقاله در مدت کوتاهی به بهترین والدین دنیا تبدیل نشوید، اما پایه‌ی محکمی برای رابطه‌ی بهتر با فرزندان خود بنا میکنید و با تقویت مهارت‌های فرزندپروری، هر روز نسخه‌ی بهتری نسبت به قبل خود می‌شوید.بدون شک این تلاش و استمرار شما برای تربیت صحیح کودکان و ارتباط بهتر با آن‌ها، از دیدشان پنهان نمی‌ماند و به زودی از نگاه فرزندانتان به بهترین والدین دنیا تبدیل خواهید شد.
منبع : اختاپوس