ابزار ها و تجهیزات ایمنی بسیاری وجود دارند که وظیفه حفظ ایمنی و برقراری امنیت جان و مال ساکنین یک سازه و ساختمان را بر عهده دارند. یکی از این تجهیزات، اسپرینکلر ها هستند. از اسپرینکلر های آتش نشانی (Fire Sprinkler) به عنوان یکی از موثرترین تجهیزات و عوامل در اطفا حریق آتش سوزی در ساختمان ها نام می‌برند. یکی از آمار های مهمی که در مورد این تجهیزات وجود دارد، آسیب دیدگی بسیار کم سازه هایی است که به اسپرینکلر ها مجهز هستند.
بارنده های آتش نشانی زمانی فعال می‌شوند که دما از حد مشخصی عبور کند. در این زمان حباب شیشه ای آنها شکسته شده و آب با فشار به سر (Head) اسپرینکلر برخورد می‌کند. در نتیجه این عمل، آب به نواحی اطراف پاشیده شده و شعله های آتش در بدو شکل گیری از بین میروند.
این تجهیزات آبپاش در انواع مختلفی ساخته می‌شوند که با توجه به مکان و شرایط از آنها استفاده می‌گردد. انواع اسپرینکلر شامل دیواری، بالازن و پایین زن می‌شود. همچنین جنس آنها معمولا از استیل و یا برنج است.
نحوه فعال شدن اسپرینکلر
درون حباب شیشه ای آنها، محلولی وجود دارد که در هنگام رسیدن دما به مقدار مشخصی، به حباب فشار وارد کرده و آن را می‌شکند. پس از شکسته شدن حباب، آب با فشار از لوله خارج شده و بر اساس نوع اسپرینکلر (دیواری، بالازن و پایین زن) طبق الگوی خاصی به اطراف پاشیده می‌شود.
همچنین دمای فعال شدن نیز بر اساس رنگ مایعی که درون حباب وجود دارد متفاوت است. نوع مایع به کار رفته در حباب نیز معمولا مخلوطی از آب و الکل و یا آب و گلیسیرین می‌باشد، که محلول آب و گلیسیرین کاربرد بیشتری دارد.
انواع بارنده
بارنده های اطفا حریق یا همان Sprinkler ها بر اساس واکنش به حریق، در دو نوع واکنش سریع و واکنش استاندارد تولید می‌شوند. نوع واکنش سریع به دلیل قطر کوچکتر حباب، زود تر فعال می‌شود. اما مدل های استاندارد دارای قطر حباب بزرگتری بوده و همین نکته سبب می‌شود تا مایع درون حباب دیرتر منبسط شده و شیشه شکسته شود.
نوع واکنش سریع برای مراکز مسکونی و اداری و جاهایی که اولویت خروج مردم از محل می‌باشد بسیار کاربرد دارد. همچنین نوع واکنش استاندارد هم برای مکان هایی مانند کارخانه ها و مراکز تجاری بسیار مناسب است.