آتش نشان ها در عملیات های اطفا حریق برای اینکه بتوانند آتش را مهار کنند از مواد خاموش کننده مانند آب، کف و ... استفاده می‌کنند. مراحل این کار به این صورت است که ابتدا باید یک منبع از مواد خاموش کننده در اختیار باشد. این منبع می‌تواند شیر آتش نشانی و یا مخزن آب و کف در ماشین آتش نشانی باشد.
پس از آن شیلنگ را به کمک کوپلینگ به مخزن متصل می‌کنند. پس از اتصال یک سر شیلنگ به مخزن، یک نازل آتش نشانی را به سر دیگر شیلنگ متصل می‌کنند. سپس ماده سیال خاموش کننده در شیلنگ جاری شده و آتش نشان می‌تواند به وسیله نازل، آب یا کف را به سمت حریق هدایت کند.
نکته ای که قابل توجه است، وجود انواع مدل های نازل، است که هرکدام قابلیت های متفاوتی داشته و حتی برخی از آنها مختص یک نوع ماده خاموش کننده مانند کف هستند. در نتیجه آتش نشان ها همیشه در تجهیزاتی که در ماشین دارند، انواع نازل هایی که امکان استفاده از آنها وجود دارد، را قرار می‌دهند.
در کل، نازل های اطفا حریق از هر نوعی که باشند، سبب می‌شود تا آب و یا هر ماده خاموش کننده دیگر با فشار در شیلنگ خارج شده و به فاصله های دور درست پرتاب شود. این ویژگی سبب می‌شود تا آتش نشان، مکان هایی که به آنها دسترسی ندارد را به راحتی خاموش کند.