چگونگی و مزایای اهدای جنین
جنین اهدای ،که گاهی اوقات به عنوان پذیرش جنین هم خوانده می شود ، پتانسیل زندگی را به جنین می دهد و همچنین به مادر گیرنده این امکان را می دهد که فرزند خود را با خود حمل کند و محیط پیش از تولد را کنترل کند.البته اهدای جنین برای همه افراد مناسب نیست.
در نظر گرفتن اهدای جنین یا فرزند خواندگی یک تصمیم بسیار بزرگ است که هم نگرانی عاطفی و هم مالی را در پیش دارد.
پیش از اهدای جنین تمام ارزیابی ها که برای زوجین اهدا کننده و زوج متقاضی جنین هستند انجام می‌شوند. این ارزیابی ها شامل ارزیابی های روانپزشکی، بررسی های داخلی،ارزیابی های عفونی و ژنتیک هستند.
مرکز ناباروری فقط برای این نیست که زوجی صاحب فرزند شوند. این فرآیند باید به صورت کاملا محرمانه انجام شود.
زوج متقاضی باید از دریافت جنین خیالشان راحت باشد که جنین به دنیا آمده از این اهدا بعد از بزرگ شدن به دنبال پدر و مادر بیولوژیک خود نباشد .هدف دیگر از این کار این است که فرزند سالم از لحاظ جسمی و روانی به زوج ها تحویل داده شود .
در این مرکز متخصصین زنان ،متخصصین رشته های داخلی ، روانپزشکی و عفونی حضور دارند و با همکاری آزمایشگاه های تشخیص طبی ، ژنتیکی که وجود دارند اقدام به انتخاب جنین ها و اهدا کننده های سالم می کنند . همچنین متقاضیان جنین هم شامل این ارزیابی ها هستند و در واقع هر زوجی صلاحیت دریافت جنین سالم را ندارند .
این زوج ها باید دارای حداکثر سلامت جسمی باشند و شرایط فرزند پروری را داشته باشند.
چگونگی و مزایای اهدای جنین
اهدای جنین می تواند به طور ناشناس، نیمه آشکار یا آشکار انجام شود. اهدای جنین ناشناس زمانی است که فرد اهدا کننده و فرد گیرنده جنین، از هویت یکدیگر آگاه نباشند. در اهدای جنین نیمه آشکار بعضی از اطلاعات کلی فرد اهدا کننده در اختیار فرد گیرنده قرار می‌گیرد اما آدرس یا اطلاعات جزئی در اختیار طرفین قرار نمی گیرد.
در اهدای جنین آشکار، اهدا کنندگان و گیرندگان قبل، حین و بعد از اهدای جنین می توانند با یکدیگر ارتباط برقرار کنند.
پس از فریز جنین، جنین ها را می توان برای طولانی ذخیره کرد. اگر فرد گیرنده آمادگی لازم را داشته باشد، جنین را می توان از حالت فریز خارج کرد و به کمک روش آی وی اف در داخل رحم قرار داد. جنین فریز شده را به آسانی می توان از یک نقطه دنیا به نقطه دیگر دنیا منتقل کرد. بعد از ذوب شدن، جنین های فریز شده آماده قرارگیری در رحم مادر را دارند. در مرحله انتقال جنین در ای وی اف، یک یا دو جنین از طریق دهانه رحم و با کمک وسیله ای به نام کاتتر به داخل رحم مادر منتقل می شوند.
انتخاب تعداد جنین های منتقل شده به رحم مادر، با توجه به شرایط بیمار و با در نظر گرفتن پیشگیری از خطر حاملگی های چندقلویی توسط پزشک انجام می شود.
14 روز بعد از انتقال جنین اهدا شده، آزمایش بارداری به خاطر اطمینان از وقوع بارداری انجام می شود.
برخی از مزایای اهدای جنین عبارت اند از:
1- جنین در دسترس است: اگر زوجی باردار نمی شوند و قصد انجام آی وی اف را دارد، همیشه می تواند از جنین اهدایی استفاده کند و همچنین بعد از بارداری موفقیت آمیز در زوج هایی که توسط تخمک و اسپرم خودشان باردار شده اند، می توان جنین های مازاد را اهدا کرد.
2- تجربه بارداری و زایمان: زمانی که نوزادی به فرزند خواندگی پذیرفته می شود، مادر تجربه بارداری و زایمان را از دست می دهد. اما در جنین اهدایی، جنین در داخل رحم مادر قرار می‌گیرد و مادر تمام مراحل بارداری و زایمان را تجربه می کند؛
3- عملی ارزشمند است: زوج هایی که دوست دارند فرزندی داشته باشند ، انتخاب روش اهدای جنین می تواند تغییر بزرگی در زندگیشان ایجاد کند.
اهدا اسپرم
اهدا اسپرم روشی می باشد که در آن افراد اهدا کننده، مایع منی حاوی اسپرم آزاد شده در موقع انزال است را برای انجام لقاح به زوج نابارور دیگری و بارداری اهدا می کند. به اسپرمی که شخص اهدا کننده اسپرم تهیه کرده نیز به اصطلاح اسپرم اهدایی گفته می شود.
از گیرندگان اسپرم اهدایی نیز معمولا زوج هایی هستند که به دلیل ناباروری شان به مرد مربوط می باشد. به درستی که اهدای اسپرم از روش های درمان ناباروری مردان است و برای درمان کردن ناباروری مردانه حاصل از اسپرم صفر یا آزواسپرمی و مواردی که شخص اسپرم هایی با شکل غیرطبیعی را دارا هستند، کاربرد دارد. اهدا اسپرم روشی درمانی به کمک باروری به نام باروری شخص ثالث می باشد چون اهدا اسپرم، بارداری را برای زن دیگری امکان پذیر می کند.
افراد اهدا کننده اسپرم، نمونه اسپرمی را مراکز ناباروری و یا به بانک اسپرم تحویل داده و در اکثر مراکز ناباروری و یا بانک های اسپرم ، مشخصات شخص اهدا کننده اسپرم ناشناس و محرمانه باقی می ماند.
شخص اهدا کننده اسپرم از نظرات قانونی پدر بیولوژیکی کودک است و توسط اسپرم اهدایی او به دنیا آمده ، ولی این شخص پدر قانونی کودک نیست و حتما باید از تمامی مسائل قانونی و روان شناختی اهدای اسپرم طبق جلسات مشاوره آگاه شود . همینطور شخص اهدا کننده اسپرم باید از شرایط پزشکی به طور کامل بررسی شود و بررسی های ژنتیکی و غربالگری و کلیه تست های عفونی قبل از فرایند اهدا انجام شود و سلامتی کامل شخص توسط مرکز باروری و پزشکان متخصص تایید شود.
غربالگری و روش اهدای اسپرم
بر طبق توصیه های سازمان غذا و دارو پیش از انجام اهدا اسپرم، انجام دادن غربالگری برای بررسی کلیه خطرات احتمالی بیماری های عفونی برای فرد اهدا کننده اسپرم ضروری می باشد.
انجمن های پزشکی باروری آمریکا انجام دادن ارزیابی های پایین را به اهداکنندگان اسپرم توصیه می کند:
آزمایشات عمومی: این آزمایش ها شامل نمونه گیری از خون و ادرار برای بررسی بیماری های عفونی مثل HIV است. در صورتی که شما منظم اسپرم اهدا می کنید نیاز است هر شش ماه یک بار آزمایشات مورد نیاز را انجام دهید و حتما هم، هر تغییر در وضعیت سلامتی شما بود به بانک اسپرم گزارش دهید.
سن: اغلب بانک های اسپرم سنی بین ۱۸ تا ۳۹ سال را برای اهداکنندگان اسپرم در نظر گرفته و البته این بازه سنی در مراکز مختلف، متفاوت است.
آزمایش آنالیز اسپرم : برای اهدای اسپرم نیاز است حتما چند نمونه اسپرم تهیه شود و ضروری است که قبل از هر بار نمونه گیری تقریبا ۴۸ تا ۷۲ ساعت از داشتن انزال از طریق رابطه جنسی و یا از طریق استمناء خودداری شود. بعد نمونه های به دست آمده را طی آزمایش اسپرموگرام یا آنالیز اسپرم از نظر کیفیت ، کمیت و حرکت اسپرم بررسی خواهند شد.
اهدای اسپرم در چند مرحله مختلف صورت گرفته و در هر مرحله نیز از فرد اهداکننده درخواست می‌شود که اقداماتی را طبق دستورات پزشک انجام دهد. به‌عنوان نمونه، اغلب باید ۲ الی ۳ روز قبل از انزال و اهدای اسپرم، از رابطه جنسی خودداری گردد. در ابتدا از شخص خواسته می شود که به وسیله خود ارضایی نمونه مایع منی خود را به مرکز آزمایش تحویل دهد.
نمونه مایع منی فریز می شود، سپس در بانک اسپرم به مدت ۶ ماه نگهداری می شود. بعد از ۶ ماه دوباره از فرد درخواست می شود که آزمایشات ابتلا به بیماری های عفونی خود را نظیر HIV تکرار کند. با ذوب شدن نمونه می شود از قدرت و مقاومت اسپرم‌های اهداکننده مقابل میزان آسیب‌دیدگی و افت کیفیت آن در طول فرایند انجماد مطلع شد.