همانطور که قبلاً گفته شد ، ترمومتر های دیجیتالی با استفاده از قطعات فلزی همراه با فناوری پیشرفته نتایج فوری را ارائه می دهند. فلز در برابر گرما مقاومت طبیعی دارد. با داغتر شدن فلز ، با سرعت مورد انتظار منبسط می شود ، که برای تعیین دما استفاده می شود.
برخی از ترمومترهای دیجیتالی از مدارهای الکترونیکی ریز نیز استفاده می کنند که به اندازه گیری دما کمک می کند. دماهای مختلف جریان های مختلف انرژی را امکان پذیر می کند. با افزایش دما ، آمپراژ تقویت می شود و مدارهای الکترونیکی نتایج اندازه گیری مورد نظر شما را محاسبه می کنند.
در مورد ترمومترهایی که از یک پروب ترموکوپل استفاده می کنند ، ترموکوپل با اتصال دو فلز مخالف ایجاد می شود که ولتاژ کمی تولید می کند ، بر اساس دماسنج . ولتاژ این فلزات مختلف آزمایش شده و مرتب شده است تا دقت فوق العاده ای را ارائه دهد.
همچنین ترمومترهایی وجود دارند که از سیستمهای مکانیکی میکروالکترونیک استفاده می کنند ، که عملکرد مشابه نوار دو فلزی دارد. در حقیقت ، از نواری دو فلزی استفاده می کند که روی بلور تعبیه شده و انتهای آن توسط صفحه خازن نگه داشته می شود. با افزایش دما ، نوار با انحراف این افزایش پاسخ می دهد ، که به نوبه خود تغییرات بین صفحات را تغییر می دهد ، بنابراین ظرفیت شارژ الکترونیکی سیستم را تنظیم می کند. ظرفیت شارژ الکترونیکی سیستم را می توان توسط مدار محاسبه کرد که به نوبه خود برای اندازه گیری دما استفاده می شود.
در حالی که ایده دماسنج جیوه ای مبتنی بر تئوری انبساط جیوه در هنگام گرم شدن است ، یک ترمومتر دیجیتالی فقط از مدار استفاده می کند. که بدان معنی است که به کارآیی ریز تراشه متکی است. در واقع ، اصل ترمومترهای دیجیتالی بیشتر بر اساس مقاومت فلز در برابر گرما است. مقاومت نسبت به دما افزایش می یابد. یک نیروی الکتریکی از طریق یک الکترود جریان می یابد که جریان را محاسبه می کند و ریز تراشه در فروش ترمومتر این اندازه گیری را به یک قرائت دیجیتالی تبدیل می کند.