در اینجا لازم است بین دو مفهوم تفکیک قائل شویم یکی “شعبه” و دیگری “نمایندگی” بین این دو تفاوت هایی وجود دارد. در شعبه شرکت خارجی در واقع این شعبه مزبور یکی از واحد های شرکت اصلی محسوب می شود و به نوعی ادامه شرکت در یک کشور دیگر به حساب می آید.
وجود آن برای این است که فروش ها و خدمات شرکت اصلی در کشور های دیگر که فاصله زیادی با کشور شرکت اصلی دارند را توسعه و گسترش می دهد.
حدود و اختیاراتی که یک شعبه دارد را شرکت اصلی یا مادر تعیین می کند و نکته مهم تر این که مسئولیت حقوقی شعبه بر عهده شرکت اصلی می باشد.
اما در نمایندگی شخص ایرانی حتی اگر شعبه در ایران نباشد بر اساس قرارداد نمایندگی بخشی از موضوع و وظایف شرکت خارجی را بر عهده می گیرد پس شخصیتی مستقل دارد و مسئولیتش بر عهده خودش است و نه شرکت اصلی.