یکی از موضوعاتی که در ایران چندین سال است اقشار مختلف جامعه را درگیر کرده و موجب اعتراض بسیاری از حقوقدانان و فعالان حوزه ی حقوق کودک شده است، بحث ازدواج کودکان است.
کودکانی که در عالم کودکی هیچ تصوری از ازدواج نداشته و به دلیل اشتباه خانواده به طور ناگهانی به دنیای بزرگسالی پرت می شوند، بی نصیب از گزند مشکلات نمی شوند، بلکه تبدیل به کودکانی افسرده و غمگینی خواهند شد که هرگز بویی از بازی های دوران کودکی نمی برند.
طبق ماده ١ کنوانسیون حقوق کودک، هر فرد انسانی زیر ١٨ سال کودک است. مطابق با همین کنوانسیون هر رفتاری به اراده کودک یا اراده دیگری که به رشد طبیعی وی خلل وارد کند، ممنوع است.
تشکیل نهاد خانواده که نیازمند پیش شرط های فیزیکی، روانی، اجتماعی و … است با ایجاد مسئولیت‌های فراوان برای زوجین همراه است.
کودک همسری به زبان ساده عهد زناشویی دختر و پسر زیر سن ۱۸ سال گفته می شود که هم به صورت رسمی و قانونی و هم به صورت غیر رسمی اتفاق می افتد. این اصطلاح عموما در خصوص دختران کم سنی استفاده می شود با مردانی بسیار بزرگتر از خود، به دلیل فقر، اجبار، سنت، مشکلات قومی یا مشکلات خانوادگی ازدواج می کنند.
ازدواج کودکان مشکلات بسیاری را بوجود می آورد که از جمله آن:
بهره کشی جنسی، فروش کودکان، قاچاق کودکان و بارداری در سن کم و سقط جنین برای دختران است. علاوه بر این ها مشکلات روحی و روانی که یک کودک به واسطه شوک ورود به دنیای بزرگسالان بر او وارد می شود، قابل تامل است.