عدس دانه های خوراکی از خانواده حبوبات است. آنها به خاطر شکل لنز خود به خوبی شناخته شده اند و با یا بدون پوسته بیرونی دست نخورده به فروش می رسند. اگرچه آنها یک غذای اصلی رایج در کشورهایی مانند ترکیه، سوریه، اردن، مراکش و تونس هستند، اما بیشترین تولید عدس امروزه در کانادا است.
انواع عدس
عدس ها اغلب بر اساس رنگشان طبقه بندی می شوند که می تواند از زرد و قرمز تا سبز، قهوه ای یا سیاه متغیر باشد. در اینجا برخی از رایج ترین انواع عدس آورده شده است:
سبز: اینها می توانند اندازه متفاوتی داشته باشند و معمولاً در دستور العمل هایی که عدس Puy را مصرف می کنند، جایگزین ارزان تری هستند.
زرد و قرمز: این عدس ها شکافته شده و به سرعت پخته می شوند. آنها برای تهیه دال عالی هستند و طعمی شیرین و آجیلی دارند.
رنگ قهوه ای: اینها پر مصرف ترین نوع هستند. آنها طعمی خاکی دارند، شکل خود را در هنگام پخت به خوبی حفظ می کنند و در خورش ها و سوپ ها عالی هستند.
بلوگا: اینها عدس های سیاه ریز هستند که تقریباً شبیه خاویار هستند. آنها یک پایه عالی برای سالادهای گرم هستند.
پوی: اینها از منطقه فرانسوی Le Puy می آیند. آنها از نظر رنگ مشابه هستند اما تقریباً یک سوم اندازه عدس سبز هستند و طعم فلفلی دارند.
خواص عدس
عدس سرشار از پلی فنول ها است که یک دسته از فیتوکمیکال های تقویت کننده سلامت هستند. برخی از پلی فنول های موجود در عدس، مانند پروسیانیدین و فلاوانول ها، دارای اثرات آنتی اکسیدانی قوی، ضد التهابی و محافظت کننده عصبی هستند. هنگامی که در آزمایشگاه آزمایش شد، پلی فنل های موجود در عدس قادر به توقف رشد سلول های سرطانی، به ویژه در سلول های سرطانی پوست بودند. عدس حاوی مواد ضد مغذی مانند مهارکننده های تریپسین و اسید فیتیک است که جذب برخی از مواد مغذی را کاهش می دهد. خیساندن و پختن عدس این موارد را به حداقل می رساند، اما با این وجود، شما همچنان اکثر مواد مغذی خود را جذب خواهید کرد.
پختن عدس آسان است، عدس خرد شده تنها 5 تا 10 دقیقه طول می کشد و انواع دیگر آن 20 تا 30 دقیقه زمان می برد. به علاوه، برخلاف سایر حبوبات، عدس نیازی به خیس خوردن قبل از پخت ندارد.