آینه کاری سنتی و ویژگی های آن

آینه کاری سنتی در ایران یکی از هنر های تزئینی در زیبا سازی اماکن عمومی حساب می شود.

آینه کاری سنتی در دوره ساسانیان به اوج خود رسید و یکی از پرطرفدار ترین زیبا سازی در آن زمان محسوب می شد. به عبارتی برای نشان دادن عظمت یک مکان سعی می شد تا از آینه کاری استفاده شود. البته نه تنها به علت زیبایی و جلای خاص آینه کاری سنتی در منزل، بلکه از نظر افزایش نور و روشنایی نیز کاربرد داشت. اما تا به امروز نیز جزء بهترین هنر های تزئینی برشمرده شده است.

اما شاید از خود بپرسید: "این روشنایی بخش خانه از کجا آمد؟" "چگونه به تکه هایی کوچک مبدل شده و نقش و نگار به خود گرفته است؟"

جالب است بدانید، با این که این هنر را جزء هنر های اصیل ایرانی می دانیم، گفتنی است که مبدا ظهورش به اروپا باز می گردد. پیش از این که آینه وارد سرزمین ما شود، برای دیدن خود باید به فلزهای سیقل خورده بسنده می کردیم. هرچند دوره آن آینه ها نیز، با وارد شدن آینه های شیشه ای به سر آمد.

شکل گیری هنر آینه کاری سنتی

اگر بخواهیم بگوییم چه زمان آینه کاری سنتی شکل گرفت، می توان گفت همان زمان که پا به ایران گذاشت. به عبارتی در یک دوره درخواست ایرانیان برای آینه بالا بود. با توجه به امکانات آن زمان وارد کردن آینه با ابعاد بزرگ کاری دشوار به نظر می رسید. در طول راه برخی از آینه ها شکسته به تکه های کوچک تر تبدیل می شدند. از طرفی هزینه پرداخت شده باعث می شد تا تکه های آینه ها نیز با ارزش باشد. تنها راهی که مانده بود حفظ و نگهداری همان آینه های شکسته بود. همچنین خلاقیت ایرانیان را نمی توان از یاد برد. چرا که استفاده از آینه های شکسته و تکه تکه شده هنر آینه کاری سنتی را پدید آورد. به عبارتی هنرمندان تکه های کوچک آینه را کنار هم قرار داده و طرح های زیبایی را خلق می کردند.

ویژگی های آینه کاری سنتی

آنچه که باعث می شود این هنر از دیگر سبک های آینه کاری متمایز باشد، برش های آینه است. این برش ها با توجه به فرم و اندازه و نحوه قرار گیری گویای سبک خود هستند.

• اندازه تکه ها

اندازه هر تکه آینه در آینه کاری سنتی بسیار کوچک بوده و در حدود چند سانتی متر بیشتر نیست. در مقایسه با دیگر سبک ها ابعاد بسیار کوچک است.

• فرم تکه ها

اگر بخواهیم سبک آینه کاری سنتی را با مدرن مقایسه کنیم، باید به فرم تکه های آینه توجه کنیم. اصولا در آینه کاری ستنی تکه های آینه به شکل نقوش هندسی هستند. در حالی که در دیگر سبک ها فرم های خمیده و دیگر طرح ها را می توانیم ببینیم.

• نحوه قرار گیری

نحوه قرار گیری نقوش به گونه ای است که با قرار گیری در کنار یکدیگر ساختاری هندسی بزرگتری ایجاد می کنند.