مداد

واقعا چرا نمی اندیشیم؟! ؟! ؟!

میزم رو کمی مرتب میکنم و میام به سراغ لپ تاپی که (تف به ریا) روشن گذاشتم و رفتم که نماز بخونم. همین که اومدم تایپ کنم و موس به دست گرفتم یه چیزی به ذهنم رسید... لپ تاپ رو که خریدم موسش دو سه ماه بیشتر برام کار نکرد. نه که موس خراب بشه ها نه! فقط باتری بیچاره ش جسارت کرده بود تموم شده بود ومن هم که هر بار انقدر خریدن باتری رو به عقب انداختم تا دیگه دیدم در استفاده از تاچ موس به خودکفایی رسیدم! حاالا بعد از چند وقت که اصلا خبری از موسم نبود تازه دلم هواشو کرد و کلی دنبالش گشتم تا بالاخره زیر تخت گوشه ی دیوار پیداش کرد ( لازم به ذکر میباشد که برای پیدا کردنش دنیا رو گشتم!) خلاصه که الان اصلا نمیتونم باهاش ارتباط برقرار کنم! یعنی موس کنار دستمه ولی من همچنان از روش های قدیمی استفاده می نُمایم !