خانواده درمانی: فرصتی برای تامل در روابط

روانشناسی گرایش‌های متفاوتی از جمله بالینی، عمومی، تربیتی و ... دارد و یکی از پرطرفدارترین این گرایش‌ها روانشناسی بالینی است که به درمان و آسیب شناسی اختلالات روانی می‌پردازد.روانشناسی بالینی در خود شاخه‌های گوناگونی را جای داده است و یکی از محبوب‌ترین آن‌ها،خانواده درمانی و یا روانشناسی خانواده است.برای آشنایی بیشتر با این مفهوم ادامه مطب را مطالعه فرمایید.

همان طور که گفتیم از بین گرایش های روانشناسی خانواده درمانی، شاخه‌ای از روان‌درمانی است که به بهبود روابط اعضای خانواده و حل تعارضات بین فردی می‌پردازد. خانواده درمانی برای بیشتر خانواده‌ها حتی اگر مشکل جدی و حادی وجود نداشته باشد، مفید است. چرا که این شیوه درمانی به اعضا این فرصت را می‌دهد تا خود و نیازهایشان را راحت‌تر ابراز کنند و بتوانند پیوندهای عاطفی بین‌شان را مستحکم سازند و آرامش و لذت بیشتری را در زندگی تجربه کنند.

خانواده تا حدودی به بدن انسان شباهت دارد.گاهی همه چیز خوب پیش می‌رود و اوضاع بر وفق مراد است و برخی مواقع عضوی از بدن دچار آسیب و یا مشکل می‌شود. و درست در همین جا است که دیگر اعضا بدن برای برطرف کردن مشکل و یا بیماری متحد می‌شوند و یکی از اهداف خانواده درمانی نیز نزدیک کردن اعضا به یکدیگر است تا بتوانند در شرایط چالش برانگیز مانند اعضای بدن با یکدیگر یکی شوند و به خوبی از مشکل پیش آمده عبور کنند.

اهداف خانواده درمانی چیست؟

• بهبود ارتباطات بین فردی

• حل مسائل و تعارض‌ها

• به وجود آوردن همدلی عمیق‌ بین اعضا

• کاهش مشاجرات و تنش‌ها

خانواده درمانی نیز مانند دیگر شاخه‌های روانشناسی می‌تواند مبتنی بر رویکردهای مختلفی باشد. در زیر می‌توانید برخی از رویکردهای رایج خانواده‌درمانی را مشاهده کنید:

• خانواده درمانی ساختاری Structural Family Therapy (SFT)

• خانواده درمانی سیستمی Systemic Family Therapy

• خانواده درمانی شناختی رفتاری Cognitive behavioral family therapy

• خانواده درمانی مبتنی بر دلبستگی Attachment-based Family Therapy (ABFT)

• خانواده درمانی مبتنی بر منتالیزیشن Mentalization-based therapy (MBT)

تهیه و تنظیم: هلیا زرشناس از کیهان روان