ظوابط و استاندارد های طراحی موزه
موزه ها پدیدهای دور از ذهن می نمود. چرا که تنها توقع افراد از موزه ها به نمایش گذاشتن اجسام و برخی اشیای عجیب و غریبی بود که آنها را برای مدتی سرگرم می کرد. اما گذشت زمان، پیشرفت علوم، و تغییراتی که متعاقب آنها در همه شئون زندگی بشر رخ داد، رفته رفته نمونه موردی موزه را دگرگون و تعریف و عملکرد و ساختار فیزیکی و محتوایی آن را دستخوش تحولات بسیار کرد. تا آنجا که جایگاه ویژه ای در حد یک نهاد اجتماعی یافت و متولی امور فرهنگی در جوامع مختلف و سطوح بین المللی گردید
-
۱۷ دقیقه
الگوی طراحی فضاهای فرهنگی در معماری فرهنگسرا
یکی از اساسی ترین نیازهای بشری به عنوان موجودی اجتماعی، در جمع بودن و ارتباط با سایر انسان هاست. برآورده شدن این خواسته مستلزم فضایی برای تحقق آن است، فضایی که عمومی باشد و امکانات قابل قبول و گوناگونی را برای حضور جمع انسان ها فراهم آورد. در فرهنگسراها که به عنوان بنایی عمومی بخشی از فضای عمومی شهر را تشکیل میدهند، یکی از کاستی ها و معضلات، مربوط به عدم تولید فضاهایی است که بتواند، اگر نه کاملا، ولی تا اندازه ای به نیازهای اجتماعی افراد پاسخ دهد. این گونه فضاها باید علاو بر دارا بودن ویژگی های یک فضای عمومی مطلوب، بستر مناسبی را برای فعالیت های جمعی و اجتماعی فراهم آورند. چنین فضاهایی در صورت وجود، اغلب فاقد طراحی مناسب و از پیش تعیین شده بدین منظور هستند. علاوه بر آن، کیفیت های فضایی لازم برای یک فضای عمومی مطلوب که بتواند علاوه بر جذب افراد و فراهم آوری بستر فعالیت های گوناگون، طول عمر استفاده از فضا را نیز افزایش دهد و موجب ایجاد تعاملات اجتماعی شود، را ندارند
-
۱۴ دقیقه
گونه شناسی مجتمع های مسکونی تهران با معیار فضای باز
فضاهای باز مابین نمونه موردی مجتمع مسکونی، بستر پیوند ساکنان با طبیعت و محل گذران اوقات فراغت در فضای زندگی روزمره است. در گذشته، حیاط اولین و در دسترس ترین فضا برای ارتباط تنگاتنگ با طبیعت و فضای باز بود. در شرایط زندگی امروز شهرهای بزرگی چون تهران، امکان زندگی در خانه های تک خانواری بزرگ وجود ندارد و خانه های امروزی با امکانات و شرایط موجود، قابلیت پاسخگویی به بسیاری از نیازمندیهای زندگی ایرانی را ندارند. در کشورهایی چون ایران که با الگوهای وارداتی غربی، ساخت مجموعه های مسکونی را آغاز و دنبال کرده اند، فضای باز مجموعه های مسکونی در ساکنان احساس تعلق کافی ایجاد نمی کند. مطابق آمار سال ۱۳۸۵ شهر تهران، ۱۶ درصد واحدهای مسکونی، زیر ۵۰ متر مربع و حدود ۷۱ درصد زیر ۱۰۰ متر مربع مساحت دارند(مرکز آمار ایران، ۱۳۸۵). چنانچه فضای باز مسکونی پاسخگوی نیازها و خواسته های فردی و اجتماعی ساکنان در سنین مختلف باشد، می توان بخش زیادی از فعالیت های زندگی را از فضای داخلی به فضاهای باز مجموعه ها منتقل و کمبودهای زندگی در واحدهای مسکونی با مساحت کم را تاحدودی جبران نمود
-
۱۸ دقیقه