ورزش ووشو یکی از زیر مجموعه های کونگ فو است. این ورزش از ورزش های گروهی است. ریشه ورزش ووشو از کشور چین است. ورزش ووشو سرچشمه همه رشته های ورزشی رزمی است و در شیوه ها و سبک های گوناگونی تعریف شده و هریک از آنها، دارای تکنیک ها، تاکتیک ها و قواعد مختص خود می‌باشند.
یکی از دلایل تنوع در شیوه های مبارزه، تفاوت در سبک ها می‌باشد. ورزش ووشو تنها مفهوم دفاع کردن و حمله کردن را شامل نمی‌شود، بلکه این ورزش برای رشد ذهن و روح، و رشد و پرورش بدن نیز انجام می‌شود.
ووشو متشکل از دو واژه وو (wu) و شو (shu) می‌باشد. wu در زبان چینی به صورت zhi نوشته می‌شود و در معنی دست کشیدن می‌باشد. و Ge که نوعی سلاح قدیمی است، نوشته می‌شود.
واژه wu که به معنای دست کشیدن است به مفهوم دست کشیدن از مبارزه و صلح اشاره دارد. با این وجود، ورزش ووشو، علاوه بر تقویت سلامت بدن، نوعی تمرین برای ذهن و توجه به ارزش های اخلاقی است.
کونگ فو ورزشی است که حتی امروزه بر سبک سنتی باقی مانده است ولی برخلاف آن ورزش ووشو در گذر زمان تغییرات زیادی داشته است. تغیرات ووشو مثل دویدن روی دیوار و وارو زدن، چرخش 720 درجه هنگام حرکت تورنادو و پروانه چرخشی.
ووشو ابتدایی بر جا به جایی و پریدن با کمر صاف و بازوهای باز ذهن و توجه به ارزش های اخلاقی است. همچنین پرش با پای صاف مانند پرش کششی از روبرو و کنار و پرش هلالی رو به داخل و رو به بیرون.
حرکات ابتدایی در ورزش ووشو
- حالت دست
- قلاب کردن
- کف دست
- مشت کردن
- تمرین جابجایی
- حالت ایستادن قبل از مبارزه
حرکاتی که یک مبتدی ورزشی ووشو باید بداند
- پرش تند
- پرش از پهلو
- ایستادن اسب
- و...
... مشاهده ادامه مطلب ...
منبع: سامانه خدمات حمل و نقل انتیراپ