اگر این اختلاف نظرها برای شما نیز پیش آمده است، می توانید با در نظر گرفتن نکات زیر با همسر خود آشتی کنید. پس خواندن این نکات را از دست ندهید.
شاید پیش خود فکر بکنید که باید برتری خود را در دعوا ثابت کنید و برنده شوید. اما این را بدانید که با این کار رابطه شما بسیار آسیب می بیند اختلافات زناشویی جدی تری در مسیر زندگی مشترکتان ایجاد خواهد کرد. بهتر است هنگام دعوا خود را کنترل کنید و هر حرفی را نزنید.
در برخی موارد دیده می شود که هر یک از زوجین از آشتی امتناع می ورزند و می خواهند طرف مقابل برای آشتی پیشقدم شود. اما این مورد باعث سرد شدن رابطه می شود. قبل از این که رابطه به وضع خطرناکی برسد آن را درمان کنید.
به جای این که مدام دعواها و حرف های همسرتان را در فکرتان مرور کنید و ذهن خود را درگیر چنین مسائلی کنید، به این فکر کنید که چگونه می توانید مشکل را حل کنید.
به دنبال راه حل بودن، نشانگر تلاش شما برای حفظ رابطه تان است.
این به این معناست که باید مسئولیت کاری که انجام دادید را بپذیرید، بدون آنکه بخواهید انگشت اتهامی به سوی همسر خود بگیرید.
ممکن است دلایل زیادی وجود داشته باشد تا شما به بهانه آن همسرتان را مقصر جلوه دهید، اما این خلاف مسئولیت پذیری است و هیچ سودی برای شما ندارد و بیشتر باعث ناراحتی بیشتر همسرتان می شود. به عنوان مثال: نگویید” منو ببخش که ناراحتت کردم اما… (خودت مقصری)”
اگر روز بدی را گذرانده اید و ناراحتید، این را به همسر خود بگویید و او را در جریان قرار دهید، تا بداند که شما آن روز حساس هستید.
اگر هنوز به لحاظ روحی آمادگی لازم را پیدا نکرده اید، صبر کنید و برای آشتی پیش قدم نشوید؛ چرا که ممکن است با شنیدن جمله ای از طرف مقابل، شما کنترل خود را از دست داده و دوباره به فاز ناراحتی و اختلاف فرو بروید. چه بسا هنگامی که می خواهید اولین قدم را برای آشتی بردارید، طرف مقابل دوباره عصبانی شود.
از این جهت آمادگی روحی مهم است که شما بتوانید خویشتن داری کنید و با وجود هیجانات منفی طرف مقابل، ثابت قدم بمانید.
یک معذرت خواهی اصولی چند مرحله دارد؛ در ابتدا باید بپذیرید که اشتباه کرده اید، بعد از آن اظهار تاسف کنید و بگویید از مسئله ای که پیش آمده متاسف هستید و واقعا منظوری نداشته اید.
اشتباه خود را گردن بگیرید و جمله معذرت می خواهم را بر زبان بیاورید. این را بدانید که با عذرخواهی به موقع کوچک نمی شوید؛ بلکه ارزش زیادی در پیش همسرتان پیدا خواهید کرد و او شما را فردی مسئول خواهد دانست.
سپس جبران کنید؛ این مرحله مهمی از یک عذرخواهی است و بدون آن عذرخواهی ناقص و بی نتیجه است. برای این کار باید زمان و مکان مناسبی انتخاب کنید. تاسف خود را ابراز کنید به فرد نیز زمان بدهید تا عذرخواهی شما را بپذیرد.
این را بدانید عذرخواهی شهامت می خواهد؛ اما تفاوت زیادی در رابطه شما ایجاد می کند. یک فرد مسئول عذرخواهی می کند. تواضع و فروتنی رابطه شما را بهبود می دهد، نه غرور!
اگر می خواهید فرد مقابل شما برای آشتی با شما پیشقدم شود، باید به نحوه جملات خود دقت کنید. استفاده از جملاتی که در آن فرد را متهم می کنید، کاری از پیش نمی برد و او نسبت به کاری که کرده بی تفاوت می شود. برای مثال نگویید” تو منو عصبی می کنی”.
از جملات تحقیرآمیز نیز برای گفتن مسئله استفاده نکنید، برای مثال نگویید “تو باعث تمام ناراحتی ها و دعواهایی”. تمامی اینها نتیجه ای جز ناراحتی شما و عدم مسئولیت فرد ندارد.
به جای آن باید در مورد احساستان با او صحبت کنید و بگویید این کار تو مرا ناراحت کرد. با این کار همسرتان متوجه بازخورد عمل خود می شود و در پیش خود متاسف شده و مسئولیت آن را به عهده می گیرد. این کار راه را برای آشتی باز می گذارد.
وقتی همسرتان در مورد ناراحتی هایش صحبت می کند، به او بی توجهی نکنید؛ بلکه به خوبی به او گوش دهید؛ آرامش خود را حفظ کرده و به صورت شفاف در این مورد پاسخ دهید.
سعی کنید به نوبت صحبت کنید و حرف همدیگر را قطع نکنید. مطمئن شوید که همسرتان منظور شما را به بهترین صورتی درک کرده است؛ سپس با همفکری سعی کنید راه حل خوبی پیدا کنید.
ممکن است نتوانید رو در رو با همسرتان صحبت کنید، یا او پذیرای صحبت های شما نیست و نمی خواهد شما را ببیند. در چنین مواردی می توانید یک نامه بنویسید و در آن مراتب تاسف و عذرخواهی خود را اعلام کنید و مسئله را برای او توضیح دهید.
این نامه را در وسایل او یا روی میز کارش بگذارید، یا اگر از او دور هستید، می توانید در پیام رسان ها برای او بفرستید.
مواردی که در مورد آشتی کردن، اشتباه و نادرست تلقی می شوند، به شکل زیر است:
پیشقدم شدن برای آشتی باعث ادامه رفتار غلط همسرم می شود.
همه چیز به نحوه آشتی شما بستگی دارد. شما باید به او بفهمانید که رابطه شما مهمتر از اختلاف نظرها است و شما مایلید در فضایی به دور از قضاوت به حل مشکل بپردازید.
مشکلات با آشتی خود به خود حل می شود.
با آشتی مشکلات فراموش نمی شود؛ آشتی قدم اول برای حل مشکل است و برای حل این اختلاف نظرها و توافق در مورد آنها باید زمان مناسبی در نظر گرفت.
پیشقدم شدن در آشتی وظیفه من نیست.
آشتی کردن به زن یا مرد بودن مربوط نیست؛ بلکه شما با پیش قدمی برای آشتی کردن نشان می دهید که برای رابطه خود ارزش قائلید.