در این مقاله به شما خواهیم گفت که چطور باید به کودک دفاع از خود در برابر قلدرها را یاد داد؟
یکی از دغدغه های مهم برای والدین این است که چطور به کودکان خود دفاع در برابر کودکان قلدر و زورگو را یاد بدهند؟
یکی از مشکلات کودکان کم سن این است که همواره در اطراف آنها کودکان قلدر حضور دارند و حتی درسنین مدرسه نیز این مسئله ادامه دارد.
بنابراین این وظیفه برعهده ی والدین است که به کودکان خود یاد بدهند که چطور از خود در برابر دیگران دفاع کنند.
کودکان در سنین حدود دو سالگی هنگام بازی با یکدیگر، به دلیل اینکه هنوز مدیریت هیجانات در آنها شکل نگرفته است و درست نمیتوانند خواسته های خود را بیان کنند و روابط اجتماعی، رعایت حقوق دیگران در این سن هنوز به طور کامل شکل نگرفته است، بنابراین خواسته های خود را گاهی با خشونت، هل دادن و گاز گرفتن ابراز میکنند.
این کودکان به دلیل اینکه هنوز برقراری رابطه را نیاموختند، به شدت از رفتار همسالان خود خشمگین میشوند؛ بنابراین هنگامی که کودکان زیر سه سال هستند، اسم این رفتارهای آنها را نباید قلدری گذاشت و فقط برای زیر سه سال نیاز است که در هنگامی که کودکان با یکدیگر بازی میکنند، حتما یک بزرگتر حضور داشته باشد و این بزرگتر بی هیچ دخالتی، مانع آسیب رساندن و رفتار خشونت آمیز در بین آنها شود.
در این سن کودکان در عین حال که نمیتوانند هیجانات خود را به خوبی مدیریت کنند، قطعا نمیتوانند به درستی از خودشان هم دفاع کنند، بنابراین پدر یا مادر یا یک بزرگتری که در هنگام بازی در کنار کودکان حضور دارد، دقیقا این نقش را ایفا میکند که بدون داد زدن یا دعوا کردن، مشکلات رفتاری بین کودکان را مدیریت میکند و با قدرت مانع از زدن، گاز گرفتن و هل دادن یک کودک به کودکان دیگر شود.
هنگامی که کار به برخورد فیزیکی میرسد، از همان زمان باید به کودکان یاد بدهید، از همان سنین کم باید کودکان این را یاد بگیرند که وقتی کسی میخواهد برای آنها قلدری کند یا آنها را کتک بزند، باید دست خود را را بالا بیاورند و اگر میتوانند در مقابل طرف مقابل مقاومت کنند و دست طرف مقابل را بگیرند و با صدای قاطع و محکم به او بگویند که: “نزن تو اجازه نداری من رو بزنی”.
درواقع هنگامی که شما به کودک خود یاد بدهید که وقتی کسی میخواهد او را بزند، موظف است از خود دفاع کند، اما نه با مقابله ی به مثل یا با زدن و هل دادن، بلکه فقط اجازه ندهد او را بزند.
به این مفهوم که او باید برای خود حد و مرز مشخصی قائل شود، با صدای قاطع باید مانع اذیت و آزار دیگران نسبت به خود شود.
باید به کودک یاد دهید که اگر طرف مقابل به کار خود ادامه داد، فرزند شما باید محیط را ترک کند.
با این کار باید به کودکان بیاموزید که انسان هایی در زندگی در سر راه آنها قرار گرفتند و در آینده هم قرار خواهند گرفت که به دلیل شرایط زندگی شان یا به خاطر نوع تربیت آنها و یا به خاطر گذشته ای که داشتند، دچار مشکلات رفتاری هستند و این افراد قادر به کنترل خود نیستند و رفتار زورگویانه ای دارند.
عاقلانه ترین واکنش نسبت به این افراد این است که با آنها در گیر نشوید؛ قرار نیست شما اشتباه دیگران را تکرار کنید و در مقابل رفتار اشتباه آنها، رفتاری مشابه آنها یا حتی بدتر داشته باشید!
بلکه فقط در ابتدا مانع زدن آن فرد قلدر شوید و اگر که او به رفتار خود ادامه داد، آن رفتار و آن محیط را باید ترک کرد.
متاسفانه در فرهنگ ما و بسیاری دیگر از فرهنگ ها، ترک کردن محیط نشانه ی ترسو بودن شخص است و این رفتار را بر این اساس میگذارند که شخص ترسو بوده است یا اینکه عرضه نداشته است از خود دفاع کند و به همین دلیل آن محیط را ترک کرده است.
در حالی که این را باید دانست که ترک کردن محیط در مقابل افراد قلدر فقط نشانه ی یک چیز است: