دامداران گاوها را در هر شیردوشی تحت نظر دارند تا علائم ورم پستان یا سایر شرایطی را که می تواند بر کیفیت شیر تأثیر بگذارد ، کنترل کنند. شیر غیرطبیعی گاوها در ظرف یا سطل جداگانه ای جمع آوری و دور ریخته می شود.
شیر قبل از ورود به مخزن جمع آوری شیر ، از فیلتر نیز عبور می کند که مواد غیر قابل شناسایی و ناخواسته مانند لخته های شیر یا مواد آلی را از بین می برد.
سپس قبل از ورود شیر به داخل تانکر شیر ، آزمایش حسی انجام می شود تا هرگونه تغییر رنگ ، بو یا مواد خارجی تشخیص داده شود و در صورت عدم موفقیت در آزمایش ، شیر رد می شود.
در کارخانه این شیر بیشتر فیلتر می شود و برای ارزیابی کیفیت آن تحت آزمایشات مختلفی قرار می گیرد. شمارش سلولهای شیر شیر بر روی گاو خشک شده هر کشاورز انجام می شود ، که تعداد گلبولهای سفید خون موجود در شیر را آزمایش می کند ، که نشان دهنده ورم پستان است. آزمایشات منظمی نیز برای تشخیص باکتری ها و سلول های باکتریایی انجام می شود که اندازه گیری بهداشت گیاه شیردوشی ، کارایی خنک سازی شیر و پاکیزگی شیردوشی است. اگر این آزمایشات بیش از حد قابل قبولی باشد ، دامداران پرداخت کمتری دریافت می کنند ، بنابراین آنها همیشه در تلاشند شیر با کیفیت بالا تولید کنند.
همه دامداران استرالیایی لبنیات باید یک برنامه ایمنی غذایی مصوب برای تأمین نیازهای مقامات لبنیات ایالتی داشته باشند و این شرایط تأمین کارخانه شیر آنها است. مزارع هر یک تا دو سال یکبار (بسته به ایالت) از نظر رعایت برنامه ایمنی مواد غذایی خود مورد بازرسی قرار می گیرند. همچنین کارخانه های تولید لبنیات کارکنان پشتیبانی را در اختیار تأمین کنندگان خود قرار می دهند تا اطمینان حاصل کنند که این شرایط مهم ایمنی و کیفی مواد غذایی را شامل می شوند که شامل عدم وجود خون و چرک در شیر است.
بدن مستقل ایمنی مواد غذایی لبنی ویکتوریا ایمنی مواد غذایی در مزرعه را در ویکتوریا ، جایی که بیشتر شیر تولید می شود ، تنظیم می کند. اطلاعات بیشتر در مورد مقررات ایمنی مواد غذایی را می توان در اینجا یافت.
https://www.dairy.com.au/dairy-matters/you-ask-we-answer/does-milk-contain-blood-and-pus