استفاده از این صنعت یکی از مهم‌ترین مواردی است که به وسیله آن می‌توان میزان رشد و پیشرفت یک کشور را اندازه گیری کرد. هر چه میزان واحدهای صنعتی برای نگهداری و انجماد در یک کشور بیشتر باشد، آن کشور از لحاظ قدرت و دانش در نقطه بالاتری نسبت به دیگر کشورها قرار دارد. شاید دلیل این امر را بتوان به میزان دانش بالای مورد نیاز مرتبط دانست. همان طور که گفته شد اولین روش برای نگهداری مواد غذایی استفاده از سیستم تبرید بود؛ از چوب ترموود و تخته osb در ساخت وسایل سرمایش و ایجاد سرما استفاده می شود. در حال حاضر روش دیگری نیز برای ساخت سردخانه در مشهد و دیگر شهرها ایجاد می‌شود. امروزه استفاده از سیستم‌های سرمایشی برای نگهداری مواد غذایی و غیره به شکل گسترده‌ای استفاده می‌شود از یخچال‌های موجود در خانه‌ها گرفته تا یخچال‌های عظیم برای نگهداری میوه جات در حجم بسیار زیاد.
نکته مهم آن است که ما در حال حاضر بیشتر از هر زمان دیگری نیاز به این وسایل برای نگهداری از مواد غذایی و غیره داریم. لحظه‌ای در نظر بگیرید هیچ مکان و وسیله‌ای برای نگهداری از میوه جات و مواد غذایی وجود نداشت، به احتمال زیاد یکی از مشکلات ایجاد شده را می‌توان عدم استفاده از انواع مواد غذایی و همچنین میوه جات در فصول مختلف سال در نظر گرفت. در سال 1987 بر اساس پروتکلی که در وین امضا شد استفاده از مبردهای تخریب کننده لایه ازون به تصویب رسید و پس از آن استفاده از هر روشی که باعث تخریب لایه ازون شود استفاده نشد. پس از این توافق نامه روش دیگری برای ایجاد سرمایش در صنعت پدیدار شد، اختراع مبردهای جدید با نام HFC، این مبردها تاثیر تخریبی روی لایه ازون نداشتند اما باز هم یک مشکل بزرگ بر سر راه استفاده از این روش وجود داشت و آن هم پتانسیل بالای این روش در گرم کردن گرمایش کره زمین بود. این روش هم پس از اطلاع از این موضوع استفاده از آن ممنوع شد.