نوع یک ژنیکوماستی در سن 20 سالگی در بین پسران جوان اتفاق می افتد که البته در این دوران فرم سینه زیاد تغییر نمی کند و فقط نوک پستان بزرگ می شود. البته چنین عارضه ای سبب هراس اجتماعی و مشکلات روحی و روانی می شود.
البته نوع یک در ورزشکاران و آقایانی که از نظر جسمانی در وضعیت بسیار خوبی قرار دارند نیز اتفاق می افتد در این حالت پوست دور سینه محکم و سفت شده و نوک سینه تا اندازه ای به سمت بیرون متمایل می شود.
جای نگرانی نیست چون این عارضه با یک عمل جراحی از بین می رود.
ژنیکوماستی نوع دوم
نوع دوم ژنیکوماستی در هنگام بلوغ پسران و در محدوده سنی 20 تا 30 سالگی ایجاد می شود. بزرگ شدن پستان در هنگام لباس پوشیدن کاملا مشخص است و فرد قادر به تحمل این شرایط نیست.
درمان ژنیکوماستی به دو روش جراحی و ورزش امکان پذیر است. در صورتی که فرد یک نوجوان باشد می توان با ورزش و رژیم غذایی، ژنیکوماستی را درمان کرد اما در صورت جوابگو نبودن این روش، عمل جراحی آخرین روش جهت درمان است.
ژنیکوماستی نوع سوم
نوع سه ژنیکوماستی در واقع همان نوع دو است که فرد نسبت به آن بی توجه بوده است و برای افراد بالای 30 سال مشکلات متعددی را به وجود می آورد.
در این نوع ژنیکوماستی پستان مردانه بزرگ شده به صورت آویزان از بدن قرار می گیرد. درمان ژنیکوماستی نوع سه تنها با جراحی و برش محدود بر روی پوست انجام می شود. البته چون پوست حالت ارتجاعی خود را از دست داده است، انجام جراحی کمی سخت خواهد بود.
ژنیکوماستی نوع چهار
نوع چهار ژنیکوماستی مربوط به حالتی است که پس از بزرگ شدن پستان مردانه هیچ گونه درمانی برای آن انجام نشده باشد. این حالت همانند ژنیکوماستی نوع 3 است با این تفاوت که نوک پستان حالت آویزان دارد.
به دلیل اینکه پوست حالت ارتجاعی خود را از دست می دهد ژنیکوماستی پیشرفت می کند و به نوع چهار می رسد. انجام جراحی برای این نوع ژنیکوماستی مشکل است و نیازمند تخلیه بافت و برش پوست است.