در فعالیت های حمل و نقل، ریسک ها و خطرات حمل و نقل در تمام مراحل، از بارگیری تا تحویل نهایی، ثابت هستند اما با درک این ریسک ها و ابزارها و استراتژی های مناسب قابل کنترل است.شرکت‌های فعال در این زمینه می‌توانند از روش‌ها، ابتکارات و فناوری‌هایی استفاده کنند که بتوانند ریسک‌ها را به میزان قابل توجهی کاهش داده و آمادگی را در مواقع پیش‌بینی‌شده افزایش دهند.
این خطرات شامل اثرات احتمالی بر یکپارچگی و امنیت ناوگان، ایمنی اپراتورها و مشکلات مربوط به رعایت زمان و تحویل است.برخی از خطرات حمل و نقل و مشکلات آن عبارتند از:
- رویدادهای آب و هوایی ، بلاهای طبیعی، آب و هوای نامناسب
- ترافیک بزرگراه
- وضعیت دریا ، در مورد عملیات دریایی
- خطرات اجتماعی
- جاده ها در وضعیت نامناسب، خیابان های بدون چراغ راهنمایی و غیره
- تصادفات ،واژگونی وسایل نقلیه
- سرقت در جاده
در مواجه با این طیف وسیع از خطرات، لازم است یک روش مدیریت یا مدیریت ریسک حمل و نقل ، که شامل شناسایی، تجزیه و تحلیل و ارزیابی ریسک‌های رایج در مراحل مختلف فرآیند می‌شود، به منظور دستیابی به چشم‌اندازهای شرکت اجرا شود. ارزیابی هر یک از ریسک ها و طراحی استراتژی برای مقابله با آنها یکی از اقداماتی است که شرکت های لجستیک باید به آن بپردازند.
عناصر اساسی برای مدیریت ریسک حمل و نقل
تعریف رهبری و مسئولیت های سازمانی،مدیریت پشتیبانی،بررسی سیاست ها، فرآیندها و استانداردهای موجود، تجزیه و تحلیل ریسک و راه حل های مدرن برای خودکار سازی حل حادثه عناصر اساسی مدیریت ریسک حمل و نقل میباشد که شرکت ها توجه ویژه ای به آنها دارند.
راه حل های مدرن برای خودکار سازی حل حادثه
- یک سیستم حفاظتی ضد سرقت خوب در ناوگان (قفل موتور، قفل درها، قفل فضای بار و …)، می تواند احتمال سرقت در مسیر را کاهش دهد.
- دستیار رانندگی نصب شده بر روی داشبورد خودرو به شرکت های حمل و نقل امکان تنظیم شیوه های رانندگی نامناسب مانند سرعت غیرمجاز ، یکی از شایع ترین علل تصادفات جاده ای را می دهد.
- سیستم های کمکی برنامه نویسی شده امکان بهینه سازی مسیرهای تحویل و برخورد بهتر با خطوط صعب العبور را فراهم می کند.
در نهایت باید در نظر داشت که بدون پرداختن به امنیت در عملیات حمل و نقل، خطرات اقتصادی عظیمی وجود دارد که مستقیماً با ارزش بار و وسایل نقلیه مرتبط است، علاوه بر آن مشکلاتی را ایجاد می‌کند که منجر به قطع زنجیره عرضه می‌شود که به نوبه خود آسیب می‌رساند. شهرت و سود کسب‌وکارهای درگیر، در حالی که از سوی دیگر، مدیریت صحیح آنها ابزاری است که تأثیر آنها را بر زنجیره به حداقل می‌رساند و رقابت‌پذیری شرکت‌های این بخش را بهبود می‌بخشد.